Το γεγονός της περασμένης εβδομάδας ήταν η προσαρμογή των αντικειμενικών αξιών των ακινήτων όσο πιο κοντά γίνεται στις τιμές που έχουν διαμορφωθεί στην αγορά. Και δεν αποτέλεσε γεγονός γιατί δεν το περιμέναμε, αλλά γιατί ακριβώς περιμέναμε χρόνια ολόκληρα ώστε να μπουν όλες οι περιοχές της χώρας – πάνω από 3.000 ζώνες δίπλα από τις μεγάλες πόλεις, βουνά και παραλίες, ολόκληροι οικισμοί – στο σύστημα υπολογισμού αξιών και φόρων που ισχύει τα τελευταία 35 χρόνια για όλη την υπόλοιπη Ελλάδα.

Οπως αποκάλυψε από την περασμένη εβδομάδα «Το Βήμα», εκτός αντικειμενικού προσδιορισμού έμεναν – προφανώς σκόπιμα – το 40% της Μυκόνου, το Λαγονήσι, η Ανάβυσσος, το Πανόραμα στη Θεσσαλονίκη, η Χαλκιδική, το Πήλιο, η Κεφαλλονιά, μεγάλο μέρος της Κέρκυρας και της Ρόδου, όλη η παραλιακή ζώνη της Αλεξανδρούπολης, το μεγαλύτερο μέρος της δυτικής ακτογραμμής της Πελοποννήσου και τόσες άλλες περιοχές κύριας ή παραθεριστικής κατοικίας.

Αυτό τι σημαίνει;

Οτι τα δύο τρίτα των Ελλήνων πλήρωναν για δεκαετίες με συνέπεια τους τσουχτερούς φόρους επί των ακινήτων και το ένα τρίτο, που προφανώς είχε «μπάρμπα στην Κορώνη», πλήρωνε λιγότερους φόρους.

Και όπως μου εξηγεί φίλος δικηγόρος, ειδικευμένος στην κτηματαγορά, όλη αυτή η κατάσταση συντήρησε για πολλά χρόνια την κυκλοφορία του μαύρου χρήματος γύρω από την οικοδομή και δημιούργησε ευκαιρίες πλουτισμού σε συγκεκριμένες περιοχές μεγάλου τουριστικού ενδιαφέροντος – αλλά όλα φτάνουν σε ένα τέλος.

Υπό το πρίσμα αυτό, η δημόσια ομολογία του υπουργού Οικονομικών Χρήστου Σταϊκούρα κατά την ανακοίνωση των αντικειμενικών αξιών ότι «μέχρι σήμερα υπήρχαν κατοικίες σε περιοχές της χώρας που υπο-φορολογούνταν και οι οποίες αναπόφευκτα θα επιβαρυνθούν» και η υπόσχεσή του ότι «αυτός ο δημοσιονομικός χώρος θα αξιοποιηθεί πλήρως για την περαιτέρω μείωση της φορολογίας ακινήτων, ιδιαίτερα χαμηλής και μεσαίας αξίας» δεν απαλλάσσουν ούτε τον ίδιο ούτε τους προκατόχους του από την ευθύνη ότι συντηρούσαν για πολιτικά οφέλη τη «νόμιμη φοροδιαφυγή» και τα «πλυντήρια χρήματος» στη Μύκονο, στη Σαντορίνη, στη Ρόδο και αλλού, όπως και το αλισβερίσι εφοριακών και κατασκευαστών – ιδιοκτητών.

Ο κ. Σταϊκούρας οφείλει έστω και τώρα να επανορθώσει τροποποιώντας τους συντελεστές υπολογισμού του ΕΝΦΙΑ, έτσι ώστε πραγματικά να ελαφρυνθούν οι ζώνες και οι περιοχές κύριας και λαϊκής κατοικίας που όλα αυτά τα χρόνια σηκώνουν τα φορολογικά βάρη και να μην προκύψουν νέες επιβαρύνσεις, ακόμη κι αν χρειαστεί να αυξήσει τον «ΕΝΦΙΑ… Μυκόνου».