Ντροπή και θλίψη – μόνο αυτά τα αισθήματα θα έπρεπε να κυριαρχούν μετά τον αγώνα της Εθνικής μας Ομάδας Ποδοσφαίρου την Κυριακή το βράδυ. Μάλιστα, εάν η Ελληνική Πολιτεία είχε ίχνος αυτοσεβασμού, και δεδομένου μάλιστα ότι ο ουσιαστικός ανώτατος αρχών του κράτους ητο παρών και διαπίστωσε τα τεκταινόμενα, θα πρέπει να προβεί μόνη της στην αυτοτιμωρία και σε βήματα κάθαρσης.
Η συμπεριφορά μερίδας «φίλαθλων» μας ήταν ντροπιαστική: ξυλοκόπησαν Βόσνιο οπαδό, φώναζαν προσβλητικά συνθήματα – αποκορύφωμα δε ήταν το άθλιο πανό που προσέβαλε αθώα θύματα του αιματηρού εμφύλιου πόλεμου της Γιουγκοσλαβίας.
Αυτοί οι «φίλαθλοι» προφανώς δεν έχουν ούτε την μόρφωση αλλά ούτε την κοινή λογική να αντιληφθούν ότι τα αθώα παιδιά, μουσουλμάνων, ορθοδόξων και καθολικών δεν είχαν καμία ευθύνη και κάποιοι θρηνούν την απώλεια τους. Άλλοι συνάνθρωποι μας θρηνούν τους γονείς τους, τα αδέλφια τους. Η λίστα μακρά. Αυτοί οι «φίλαθλοι» σφετερίζονται τους Σέρβους – αλήθεια με πόσους Σέρβους έχουν μιλήσει και ανταλλάξει απόψεις για τον εμφύλιο πόλεμο? Η θλίψη για τον πόλεμο, για τα εγκλήματα και για τα θύματα είναι διάχυτη σε όλους τους πληθυσμούς της πάλαι ποτέ Γιουγκοσλαβίας.
Αποτελεί ευθύνη του κράτους να βρει και να τιμωρήσει τους «φίλαθλους» που μας ντρόπιασαν. Να προλάβει δε την FIFA και να αυτοτιμωρήσει την έδρα μας. Μπορεί να χάσουμε την βοήθεια των οπαδών μας για το επόμενο παιχνίδι αλλά θα κερδίσουμε όχι μόνο την εκτίμηση των Βοσνίων που προσβάλαμε αλλά, κυρίως, τον αυτοσεβασμό μας.
