Ξελαρυγγιάζεται ο «εντιμότατος» κ. Νικολόπουλος για τη «Θεία Δίκη» και τη Δικαιοσύνη. Ωρύεται ότι όλοι είμαστε ίσοι ενώπιον του νόμου. Ομως, τελικά, δεν είμαστε όλοι ίσοι. Η προχθεσινή απόφαση της Βουλής, όπου η συντριπτική πλειοψηφία των παρόντων βουλευτών απέρριψε την άρση ασυλίας του «κυρίου» Νικολόπουλου αναφορικά με τις ομοφοβικές δηλώσεις του, το αποδεικνύει περίτρανα, παρέχοντάς του προστασία έναντι εφαρμογής του νόμου.
Στην πρώτη κυβέρνηση Αριστεράς ο κ. Τσίπρας, ορθώς, και παρά τις πιέσεις, αρνήθηκε να τον υπουργοποιήσει λόγω της περίφημης και άκρως προσβλητικής θέσεως του κ. Νικολόπουλου περί «Ευρώπης των π@@@ριων». Σε άλλη περίπτωση, απένειμε σε παρομοίου επιπέδου «πολιτικό» τον τίτλο του πιο βραχυπρόθεσμου υπουργού στην ιστορία της χώρας.
Είναι πραγματικά θλιβερό που 153 βουλευτές δημιούργησαν ένα τέτοιο προηγούμενο που βαίνει πολύ πέρα από προηγούμενη σπίλωση προσωπικοτήτων και λάσπη που εξαπέλυσαν άλλοι υπουργοί και βουλευτές. Αυτή τη φορά 153 βουλευτές παρείχαν ασπίδα προστασίας σε έναν πολιτευτή που θεώρησε πρέπον και ηθικό να κρίνει με χυδαίο τρόπο την απολύτως προσωπική και νόμιμη επιλογή ζωής τμήματος του ευρωπαϊκού λαού.
Ακόμα πιο θλιβερό είναι ότι η κυβερνητική πλειοψηφία (με ελάχιστες εξαιρέσεις), που ευαγγελίζεται τα περί Αριστεράς και υπεράσπισης ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ενήργησε με τέτοιον κατάπτυστο τρόπο. Με την ψήφο τους κατρακύλησαν πλέον σε «επίπεδο Νικολόπουλου». Είναι βέβαια στο χέρι των πολιτών να αποφασίζουν το επίπεδο της Βουλής που έχουμε.
