Καταντάει τελικά κουραστικό να παρακολουθεί κανείς τις συνεδριάσεις της Βουλής. Η προχθεσινή θύμιζε περισσότερο παιχνίδι ποδοσφαίρου αλάνας παρά πολιτική συζήτηση που θα ενδιέφερε έναν σκεπτόμενο πολίτη. Η μπάλα στην εξέδρα!
Ας σταχυολογήσουμε ορισμένες φράσεις: «πήγε σε πρωινή εκπομπή να φάει καμία μακαρονάδα», «δεν θα φοβηθώ κανέναν», «δεν δίνω λογαριασμό σε κανέναν», «συνήγορος της διαπλοκής», «ο πιο ψεύτης, ο πιο ανίκανος», «τις ψευτομαγκιές να τις αφήσετε». Δεν έχει πραγματικά σημασία ποιος είπε τι – άλλωστε ορισμένες φορές μπορεί και να ξεφύγει κάποια κουβέντα υπερβολής.
Αυτό που έχει σημασία για τον έλληνα πολίτη που αναγκάζεται να σηκώνει τα βάρη των αποτυχημένων κυβερνήσεων, παλαιότερων και νυν, είναι ότι οι πολιτικοί ενδιαφέρονται περισσότερο πως θα πολώσουν το κλίμα και να ικανοποιήσουν το κομματικό κοινό τους (που μάλιστα ολοένα και μειώνεται) παρά να προσφέρουν και να υλοποιήσουν ιδέες που θα συνεισφέρουν στην ανάπτυξη της χώρας.
Η συζήτηση για την διαφθορά και την διαπλοκή περιείχε ονόματα επιχειρηματιών αλλά, ως γνωστόν, απαραίτητο συστατικό των δύο Δ αποτελούν οι πολιτικοί. Περιείχε επίσης «εύκολους» ισχυρισμούς και κατηγόριες με την ασφάλεια του ακαταδίωκτου. Θυμίζουμε ότι οι ίδιοι οι βουλευτές αποφασίζουν εάν θα αρθεί η ασυλία τους και θα τεθούν ενώπιον της δικαιοσύνης – αποτελούν προφανώς ξεχωριστή κάστα από τους υπόλοιπους πολίτες. Διάφοροι εντιμότατοι, περιστασιακοί βουλευτές αλλά και πολιτικοί αρχηγοί μπορούν και προσάπτουν σοβαρές κατηγόριες γνωρίζοντας ότι η ασυλία τους δεν θα αρθεί.
Όπως και στην Ολομέλεια έτσι και στην περιβόητη Επιτροπή για τα δάνεια των κομμάτων και των ΜΜΕ προκλητικοί βουλευτές, κρυπτόμενοι πίσω από την ασυλία τους προβαίνουν σε bullying με έμμεσες απειλές περί εισαγγελέα και χαρακτηρισμούς όπως «ψεύτης», «λαμόγιο», «παρτάλι».
Χθες ήταν η σειρά του Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος να υποστεί αυτόν τον εξευτελισμό που επιφυλάσσει πλέον η Βουλή σε αυτούς που θεωρεί «εχθρούς» της.
Ένα είδος Ρωμαϊκής Αρένας – δεδομένου ότι η Κυβέρνηση δεν μπορεί να προσφέρει άρτο, προσφέρει θέαμα.
Εξ ου και απαξίωση της Βουλής στα μάτια της πλειοψηφίας των πολιτών – οι βουλευτές και τα κόμματα συνεχίζουν να είναι κατώτεροι των περιστάσεων.
Ας παραδειγματιστούν από τους συνάδελφους τους της Κύπρου και της Ιρλανδίας και ας προσπαθήσουν να συνεισφέρουν στην ανάπτυξη της χώρας και όχι στην κατάλυση της.
