Τροποποιήσεις στον Κανονισμό της Βουλής (Μέρος Β΄) αποφάσισε η Ολομέλεια της Βουλής προκειμένου να μπει φραγμός στις δυσλειτουργίες και γραφειοκρατικές αγκυλώσεις, στην ανορθολογική διαχείριση των ανθρώπινων πόρων, στην αναξιοκρατία και στην αδιαφάνεια στη διοίκηση της Βουλής.

Στην κατεύθυνση αυτή πολλά θα κριθούν από το κατά πόσον ο Πρόεδρος της Βουλής Ν. Βούτσης θα καταφέρει να υλοποιήσει το σχέδιο εξορθολογισμού που προβλέπει, μεταξύ των άλλων, την καθιέρωση ενός αντικειμενικού συστήματος εσωτερικών μετακινήσεων των υπαλλήλων «σύμφωνα με τις υπηρεσιακές ανάγκες», την εκπαίδευση και την κατάρτισή τους, όπως και τη «δίκαιη και αντικειμενική αξιολόγηση» τόσο των εργαζομένων όσο και των προϊσταμένων τους, την «στοχοθεσία και κοινωνική λογοδοσία» με τη συμμετοχή όλου του ανθρώπινου δυναμικού, την θέσπιση ενός «δίκαιου συστήματος βαθμολογικής εξέλιξης και προαγωγών», την θέσπιση κριτηρίων επιλογής προϊσταμένων σε όλα τα ιεραρχικά επίπεδα «μέσω διάφανων, αντικειμενικών και αξιοκρατικών διαδικασιών» κλπ.

Προϊστάμενοι από την πρώτη μέρα…

Είναι ενδεικτικό της κατάστασης που επικρατεί στο «βαθύ κράτος» της Βουλής των Ελλήνων, ότι σε σύνολο 95 οργανικών μονάδων, 26 προϊστάμενοι έχουν επιλεγεί και τοποθετηθεί «με απόφαση Προέδρου της Βουλής», με θητεία αορίστου χρόνου, κάποιοι μάλιστα με την απόφαση πρόσληψής τους (!), ενώ 69 είναι οι προϊστάμενοι που επιλέγονται από το Υπηρεσιακό Συμβούλιο. Με τις τροποποιήσεις που γίνονται τώρα, 86 προϊστάμενοι επιλέγονται με τις «διαφανείς και αξιοκρατικές διαδικασίες του νέου συστήματος επιλογής προϊσταμένων», 12 από τον Πρόεδρο της Βουλής και ένας ακόμα από τον Πρόεδρο μετά από πρόταση των εργαζομένων της οικείας οργανικής μονάδας.

Όσον αφορά το προσωπικό (1.248 υπάλληλοι) καταλαμβάνει πλέον στο σύνολό του «αυτοδικαίως υφιστάμενες οργανικές θέσεις που κατοχυρώνονται με απόφαση της Ολομέλειας της Βουλής», ενώ θα υπάρξουν μεταβολές στο οργανόγραμμα των Υπηρεσιών, καθώς εντάσσονται σ’ αυτό υφιστάμενες οργανικές μονάδες «που σήμερα είναι εκτός του βασικού οργανωτικού σχήματος χωρίς προφανή λόγο» και δημιουργείται νέα Γενική Διεύθυνση «για να αποτραπεί ο υδροκεφαλισμός μιας Γενικής Διεύθυνσης με οκτώ Διευθύνσεις» (σήμερα υπάρχει μια Γενική Διεύθυνση). Επίσης:

– Προβλέπεται η δυνατότητα δημιουργίας θέσης Ειδικού Θεματικού Γραμματέα της Βουλής, με τριετή θητεία, ο οποίος θα έχει συγκεκριμένες αρμοδιότητες (π.χ. έργα στα κτήρια της Βουλής) προερχόμενος κατά προτεραιότητα από το προσωπικό της Βουλής.

– Δημιουργείται στη Βουλή Μονάδα Στρατηγικού Σχεδιασμού και Αναδιοργάνωσης Διοικητικών Λειτουργιών, η οποία υπάγεται στον Γενικό Γραμματέα της Βουλής κατά τα διεθνή πρότυπα και δημιουργείται Τμήμα Νομικής Υποστήριξης των Υπηρεσιών της Βουλής, που υπάγεται διοικητικά στον Γενικό Γραμματέα της Βουλής (θα έχει συμβουλευτικό ρόλο και θα υποστηρίζει τις Υπηρεσίες της Βουλής, πλην της Επιστημονικής, επί νομικών ζητημάτων).

– Ενδυναμώνεται το Γραφείο Προϋπολογισμού του Κράτους και εμπλουτίζονται οι αρμοδιότητές του με την σύνταξη εκθέσεων επί του Προσχεδίου και του Σχεδίου του Προϋπολογισμού του Κράτους.

– Ο Ραδιοτηλεοπτικός Σταθμός της Βουλής που ήταν ανεξάρτητη υπηρεσία και το καθεστώς της οποίας ρυθμιζόταν αποκλειστικά με αποφάσεις του Προέδρου της Βουλής, εφεξής, «οι βασικές αρχές λειτουργίας του, η αποστολή του και τα βασικά θέματα διάρθρωσής του διέπονται από το Β΄ Μέρος του Κανονισμού της Βουλής, δηλαδή, από αποφάσεις της Ολομέλειας της Βουλής, ο δε Συντονιστής του Σταθμού ή το Συμβούλιο Διοίκησής του ενημερώνουν, κάθε έξι μήνες, την Επιτροπή Κανονισμού της Βουλής, η οποία και μπορεί να καταθέτει σχετικές προτάσεις, για τη δραστηριότητα και το έργο του Σταθμού».

– Για την καθαριότητα στη Βουλή, εισάγεται δυνατότητα σύναψης ατομικών συμβάσεων εργασίας ορισμένου χρόνου, μερικής ή πλήρους απασχόλησης, ή μίσθωσης έργου απευθείας, με φυσικά πρόσωπα που ανήκουν σε ευπαθείς κοινωνικές ομάδες και είναι εγγεγραμμένα στα μητρώα ανέργων του ΟΑΕΔ, καθώς και με γυναίκες που έχουν υποστηριχθεί ή υποστηρίζονται από φορείς και Υπηρεσίες για γυναίκες θύματα βίας.

Σημειώνεται, ότι το Μέρος Β΄ του ΚτΒ ήταν μέχρι την περίοδο Μεϊμαράκη επτασφράγιστο, καθώς αφορούσε, μεταξύ όλων των άλλων, τις αμοιβές των υπαλλήλων της Βουλής στις «καλές εποχές», αλλά και θέματα ειδικοτήτων, προσόντων, εξέλιξης, αξιολόγησης, επιλογής προϊσταμένων κλπ. Αυτό που αποφασίστηκε είναι ότι πλέον ο ΚτΒ (Μέρος Β΄) «χρήζει δομικής αναθεώρησης, με αλλαγές στον τρόπο οργάνωσης και λειτουργίας των υπηρεσιών, στη διαχείριση του ανθρώπινου δυναμικού, στην οικονομική διοίκηση της Βουλής» με βάση ένα σύγχρονο σύστημα διοίκησης αντίστοιχο με αυτό των κοινοβουλίων των κρατών – μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στο πλαίσιο της συνταγματικά κατοχυρωμένης αυτονομίας της Βουλής.

Στην κατεύθυνση αυτή μάλιστα ενδέχεται να εμπλακεί και ανεξάρτητος εξειδικευμένος φορέας σε θέματα οργάνωσης και δημόσιας διοίκησης.