Λέει κάποιος: «Αν βγεις στην εθνική οδό μεθυσμένος, δεν ανάψεις φώτα και πατήσεις το γκάζι στα 180, μάλλον θα σκοτωθείς». Τι καταλαβαίνουμε από αυτή τη φράση: υπάρχουν ορισμένα δεδομένα τα οποία αν εξεταστούν με βάση την εμπειρία και τη λογική, καταλήγουν σε συμπεράσματα και πιθανότητες. Στην παραπάνω φράση δεν υπάρχει προτροπή. Δηλαδή οι διαπιστώσεις δεν είναι ταυτόσημες με κάποια άλλη φράση όπως: «άντε να πιεις δυο μπουκάλια ουίσκι, κατόπιν πάρε το τιμόνι στα τυφλά και πήγαινε όσο πιο γρήγορα μπορείς να καρφωθείς στα βράχια».
Ο Γιάννης Πανούσης μίλησε για την πιθανή τιμωρία του παιδοκτόνου μέσα στις φυλακές. Ο αναπληρωτής υπουργός είπε: «Οταν σκοτώσεις τη μάνα σου ή το παιδί σου… και όλα αυτά, με βιασμούς ή τέτοιου είδους δολοφονίες… υπάρχει ένας κώδικας τιμής μέσα στις φυλακές, εντός ή εκτός εισαγωγικών. Αρα γι’ αυτό σας είπα ότι εγώ νομίζω ότι σε αυτές τις περιπτώσεις πολύ γρήγορα θα έχουμε τον θάνατο και του δράστη». Δεν υπάρχει προτροπή ή ανοχή σε αυτό που είπε. Υπάρχει ο υπολογισμός βάσει εμπειρίας και επιστημονικής σκευής, δηλαδή ένα κι ένα κάνουν δυο.
Η κριτική εξαντλείται στο πρόσωπο του υπουργού ο οποίος μίλησε ως πολιτικός και ως εγκληματολόγος. Αυτή είναι η δουλειά του, να μιλάει στους φοιτητές για τις φυλακές, την αυτοδικία, για τον σωφρονισμό. Διαπιστώνουμε από τις έντονες αντιδράσεις στη δήλωση ότι υπάρχει μεγαλύτερο ενδιαφέρον για το πρόσωπο που προχωρά σε μια δημόσια εκτίμηση παρά για το περιεχόμενο της εκτίμησης. Αναλύθηκε λοιπόν ο ρόλος του Πανούση στην πολιτική, η επάρκειά του στο επιστημονικό αντικείμενο αλλά όχι η ουσία, δηλαδή ότι ένας φυλακισμένος κινδυνεύει από τους συγκρατούμενους.
Ο Γιάννης Πανούσης έθεσε μια σοβαρή παράμετρο στην υπόθεση της μικρής Άννυ. Μίλησε για τη ασφάλεια που έχει ή δεν έχει ένας εγκληματίας στον χώρο όπου εκτίει την ποινή του. Η περιγραφή του ήταν ψυχρή, ήταν τρομακτική αλλά βασισμένη σε στοιχεία. Κάποια στιγμή θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα του σωφρονιστικού συστήματος ως έχουν και όχι όπως τα φανταζόμαστε, όχι όπως θα θέλαμε να είναι.
