Η ευκαιρία του «προωθητικού συμβιβασμού»

Τις τελευταίες εβδομάδες η χώρα βρίσκεται σε μια κρίσιμη διαδικασία επαναδιαμόρφωσης της σχέσης της με τους θεσμικούς της εταίρους. Αναμφισβήτητα το τίμημα αυτής της δύσκολης διαπραγμάτευσης, με δεδομένες τις βαριές κληρονομιές που εκουσίως – ακουσίως άφησε η προηγούμενη κυβέρνηση, κλήθηκε να το πληρώσει η αγορά. Η έλλειψη ρευστότητας, η διαμόρφωση αρνητικής ψυχολογίας και η παρατεταμένη αβεβαιότητα επηρέασαν καταλυτικά πολίτες και επιχειρήσεις. Τα περιθώρια πλέον είναι στενά και κάθε ημέρα που περνάει αποτελεί κρίσιμο μέγεθος οικονομικού και πολιτικού χρόνου.

Ωστόσο και παρά τις δυσκολίες, η ελληνική μικρομεσαία επιχειρηματικότητα όλο αυτό το διάστημα «στάθηκε», βάζοντας… πλάτη για άλλη μια φορά. Εχει όλο αυτό το διάστημα στηρίξει την απασχόληση, παρά την επίθεση που δέχθηκε, ενώ σε πολλές περιπτώσεις και όπου ήταν εφικτό στήριξε μισθολογικά τους εργαζομένους, που άλλωστε αποτελούν και τους εν δυνάμει καθημερινούς πελάτες της. Σήμερα, στην πιο κρίσιμη στιγμή, μάλιστα, είναι έτοιμη να στηρίξει τον νέο «προωθητικό συμβιβασμό» ώστε να μπει σε ρότα και πάλι η οικονομία.

Αναμφισβήτητα η κυβέρνηση έχει πετύχει πολλά μέχρι σήμερα. Μένει να εξασφαλίσει και ένα «δυνατό φίνις» που θα ξεδιαλύνει κάθε νεφέλωμα για το οικονομικό και νομισματικό μέλλον μας.

Ηδη διεμήνυσε προς κάθε κατεύθυνση πως, πλέον, η χώρα δεν αντέχει άλλα υφεσιακά μέτρα ή ρυθμίσεις οι οποίες να πλήττουν την εσωτερική ζήτηση. Εδειξε αποφασιστικότητα στη διεκδίκηση αυταπόδεικτων λύσεων που βελτιώνουν το κλίμα στην αγορά. Απέδειξε ότι ο ρόλος του πειθήνιου ακροατή δεν μπορεί να συνεχιστεί, καθώς υπονομεύει την όποια προσπάθεια διαμόρφωσης μιας υγιούς σχέσης της χώρας μας με τους θεσμούς.

Ετσι, πέρασε τη ρύθμιση για τις 100 δόσεις, παρά τις αντιρρήσεις των εταίρων, κάνοντας πράξη μια βασική μεταρρύθμιση, που μπορεί να δώσει διέξοδο ουσιαστική στο υφιστάμενο ασφυκτικό καθεστώς ληξιπρόθεσμων οφειλών. Στήριξε το εισόδημα των χαμηλότερων στρωμάτων περνώντας το πρώτο νομοσχέδιο, έπειτα από χρόνια, που έδινε αντί να αφαιρεί χρήμα από τους πολίτες.

Η βάση ήδη υπάρχει λοιπόν. Τώρα απαιτείται αποφασιστικότητα, γνώση των ρεαλιστικών συνθηκών που επικρατούν ώστε η χώρα να σταθεροποιηθεί και να αξιοποιήσει όσο μπορεί το μομέντουμ του χαμηλού ευρώ και της πιστωτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ. Ο «προωθητικός συμβιβασμός» λοιπόν μπορεί να αποτελέσει την ευκαιρία να κλειδώσει η σταθερότητα και, σε νέα βάση δικαιοσύνης και ασφάλειας για τους πολλούς, να δοθεί ευκαιρία η χώρα να γίνει ένα οικονομικό και επενδυτικό σημείο αναφοράς. Η νέα ηγεσία δείχνει ότι έχει τη θέληση να περάσει η γραμμή της. Carpe diem λοιπόν.