«Η νέα ελληνική κυβέρνηση συμπεριφέρεται απέναντι στους εταίρους και δανειστές της με τέτοιο τρόπο που δίνει την εντύπωση ότι έχει κάπου αποθηκευμένα αρκετά δισεκατομμύρια ευρώ και δεν της καίγεται καρφάκι για βοήθειά από την πλευρά της Ευρωζώνης».

Τα σχόλια ανήκουν σε έμπειρο κοινοτικό αξιωματούχο που αδυνατεί να κατανοήσει την στρατηγική της Αθήνας απέναντι στην ΕΕ τις τελευταίες εβδομάδες και την παρομοιάζει με ” άσκοπες ακροβασίες στο χείλος του γκρεμού”.

Δυόμισι βδομάδες έχουν περάσει από το Eurogroup της 20ής Φεβρουαρίου και μόλις σήμερα ξεκινούν οι διαπραγματεύσεις Αθήνας -Βρυξελλών για την αξιολόγηση της ελληνικής οικονομίας . Μία αξιολόγηση που θα οδηγήσει στη λήψη κάποιων αναγκαίων μέτρων από ελληνικής πλευράς σε συνεννόηση με τους εταίρους μας και θα οδηγήσει στην πολυπόθητη εκταμίευση των δόσεων για την χρηματοδότησης της “στεγνής” οικονομίας της χώρας.

Είναι φανερό ότι ακόμη κι αν η διαπραγμάτευση αυτή εξελιχθεί ομαλά ,δεν πρόκειται να καταλήξει πριν από τα μέσα Απριλίου ιδιαίτερα μάλιστα εάν η ελληνική πλευρά επιμείνει στον επικοινωνιακό συμβολισμό ,καθένας από τους εκπροσώπους των “θεσμών” νάρχεται μόνος του για να ελέγξει την κατάσταση της οικονομίας των μεταρρυθμιστικών προσπαθειών στα διάφορα υπουργεία.

Αυτό σημαίνει αφενός μεν ότι η χώρα θα κινείται για ένα μήνα ακόμη σε τεντωμένο σχοινί με το ενδεχόμενο της χρεοκοπίας να χτυπά καθημερινά της πόρτα μας και αφετέρου -ελλείψει χρημάτων και αποφάσεων- η πραγματική οικονομία να βρίσκεται στο απόλυτο τέλμα. Για επενδύσεις ξένων στην Ελλάδα είναι αστείο ακόμη και να τα συζητάμε υπό αυτές τις συνθήκες…

Ωστόσο, είναι απορίας άξιον γιατί η κυβέρνηση δεν βιάζεται να προχωρήσει σε όλες αυτές τις αναγκαίες διαδικασίες που θα φέρουν πιο κοντά την απελευθέρωση της χώρας από τον βραχνά των μνημονίων και θα της δώσουν την δυνατότητα -όπως στην Ιρλανδία και την Πορτογαλία – να βγει μια ώρα νωρίτερα στις αγορές και να μην εξαρτάται πλέον από τους δανειστές της.

Ύστερα από πέντε χρόνια διαπραγματεύσεων και αιματηρών μνημονίων δεν χρειάζεται κανείς να είναι…διδάκτωρ οικονομικών για να προτείνει συγκεκριμένες προτάσεις μέτρων που είναι δίκαιες για την Ελλάδα , θα έφερναν έσοδα στον κρατικό κορβανά και θα γίνονταν αμέσως δεκτές και από τους δανειστές.

Παράδειγμα πρώτον: η περίφημη σύνδεση των ταμειακών μηχανών με το υπουργείο Οικονομικών .Ένα μέτρο που το εφαρμόζει η Πορτογαλία και αποτρέπει την φοροκλοπή του ΦΠΑ – υπενθυμίζεται ότι η είσπραξη του ΦΠΑ είναι η μάστιγα της ελληνικής φοροδιαφυγής : η Ελλάδα έχει γύρω στα 10 δις ευρώ υστέρηση στην είσπραξη ΦΠΑ σε σχέση με άλλες ευρωπαϊκές οικονομίες στο μέγεθός της .

Παράδειγμα δεύτερον: η αύξηση του ΦΠΑ σε κάποια νησιά του Αιγαίου . Γιατί η Σαντορίνη , η Ρόδος , η Μύκονος και η Πάρος να έχουν μικρότερο ΦΠΑ από το Διδυμότειχο, τα Άγραφα ή τα χωριά της Πίνδου; Ορισμένες ευνοϊκές ρυθμίσεις που έγιναν στο παρελθόν για να ενισχύσουν τους κατοίκους νησιωτικών περιοχών λόγω υψηλού κόστους μεταφοράς προϊόντων θα πρέπει να επικαιροποιηθούν. Δεν είναι δυνατόν να ισχύουν ακόμη παράλογες εκπτώσεις για περιοχές που έχουν γίνει πλέον -λόγω τουρισμού – χρυσοφόρες .

Παράδειγμα τρίτον: η αύξηση της φορολογίας στα τσιγάρα και τα ποτά .Εξακολουθούν προϊόντα καπνού και αλκοόλ που βλάπτουν την υγεία των πολιτών να είναι πολύ φθηνότερα στην Ελλάδα από τις περισσότερες χώρες της ΕΕ ενώ η αύξηση της φορολογίας τους μπορεί να φέρει γρήγορα κρατικά έσοδα.

Παράδειγμα τέταρτον: η ιδιωτικοποίηση ή αξιοποίηση από ξένους των μεγάλων λιμανιών της χώρας (πχ. λιμάνια Καβάλας ,Θεσσαλονίκης ) με βάση το πετυχημένο μοντέλο της Cosco . Μια τέτοια κίνηση θα μπορούσε να φέρει σημαντικά κονδύλια στο δημόσιο και να ενισχύσει την οικονομική ανάπτυξη στις περιοχές όπου θα γίνουν οι ξένες αυτές επενδύσεις

Παράδειγμα πέμπτον: η κατάργηση της πρόωρης συνταξιοδότησης εργαζομένων σε ηλικία μικρότερη των 62 ετών. Στην Γερμανία ήδη το έτος συνταξιοδότησης είναι το 67ο- γιατί στην Ελλάδα να εξακολουθούμε να έχουμε εργαζόμενους που βγαίνουν στη σύνταξη πρόωρα;

Παράδειγμα έκτον: η υλοποίηση του ενιαίου μισθολογίου στο δημόσιο που θα εξοικονομήσει σημαντικά κονδύλια. Κανείς δεν ζητεί απόλυτη ισότητα μεταξύ υπαλλήλων ιδίων προσόντων που μπορεί να κάνουν όμως πολύ διαφορετικές δουλειές . Όμως δεν μπορεί ένας κλητήρας ή ένας οδηγός του υπουργείου Οικονομικών να έχει διπλάσιο μισθό από τον πτυχιούχο υπάλληλο του υπουργείου Γεωργίας!

Δεν ξέρω αν τα παραπάνω μέτρα υπήρχαν στο e-mail Χαρδούβελη ,στις προτάσεις Στουρνάρα ή θα συμπεριληφθούν στις επιστολές Βαρουφάκη. Η ουσία είναι ότι οι πολίτες ,όπως λέει ο λαός, έφαγαν τον γάιδαρο και μένει πλέον η ουρά του.

Η νέα κυβέρνηση θα πρέπει να τολμήσει -αδιαφορώντας για τις εσωκομματικές αντιδράσεις του ΣΥΡΙΖΑ- και να πάρει τα τελευταία αναγκαία μέτρα που θα βγάλουν τη χώρα από τα μνημόνια και την εξάρτιση. Εδώ και τώρα, χωρίς άλλη καθυστέρηση