Υπάρχει κοινός τόπος στα λεγόμενα του Νίκου Αλιβιζάτου και της Ζωής Κωνσταντοπούλου, για δυο εντελώς διαφορετικά θέματα. Δεν είναι τυχαίο ότι και οι δυο υπερασπίζονται τη νομιμότητα, με τον τρόπο των δικηγόρων. Τι λέει ο νόμος; Αυτό θα ισχύσει και όχι αυτό που θα θέλαμε να ισχύει. Από τις τοποθετήσεις τους προέκυψαν παρανοήσεις.
Στην περίπτωση Αλιβιζάτου υπήρξε παρανόηση με την τοποθέτησή του υπέρ τη παραγραφής των αδικημάτων του Γιώργου Παπακωνσταντίνου στην υπόθεση της λίστας Λαγκάρντ. Στην περίπτωση Κωνσταντοπούλου υπήρξε παρανόηση με την τοποθέτησή της για την εγκυρότητα διατάξεων που ψηφίστηκαν από την προηγούμενη Βουλή με λιγότερες από 151 ψήφους, λόγω της απουσίας των προφυλακισμένων βουλευτών της Χρυσής Αυγής.
Ο Αλιβιζάτος είναι συνταγματολόγος. Τί λέει λοιπόν το Σύνταγμα της Ελλάδος; Η Βουλή έχει το αποκλειστικό δικαίωμα να ασκεί δίωξη εναντίον υπουργών για ποινικά αδικήματα που τέλεσαν κατά την άσκηση των καθηκόντων τους. Εσαεί; Όχι. Υπάρχει προθεσμία. Το δικαίωμα της Βουλής αποσβεννύεται με τη λήξη της δεύτερης τακτικής συνόδου της επομένης του αδικήματος βουλευτικής περιόδου.
Από την ημέρα που ο Παπακωνσταντίνου φέρεται να έσβησε ονόματα από τη λίστα Λαγκάρντ ορκίστηκαν δυο συνθέσεις Βουλής, με πρόεδρο κι απ’ όλα. Δεν υπάρχει πουθενά πρόβλεψη ότι αποδεχόμαστε τη θητεία ανάλογα με τη διάρκεια. Μια μέρα είναι μια μέρα και λογίζεται ως θητεία. Αυτό είπε ο Αλιβιζάτος. Δεν ασχολήθηκε με το περιεχόμενο της δίκης.
Η Κωνσταντοπούλου είναι μάχιμη δικηγορίνα. Αυτό που την ανησυχεί είναι η νομιμότητα. Μεταφέρουμε verbatim τη δήλωση που οδήγησε σε παρανόηση: «Είναι προφανές πως υπάρχει ανησυχία, μήπως ακυρωθούν νόμοι που είχαν ψηφιστεί με λιγότερους από 151 βουλευτές. Υπάρχει ζήτημα εγκυρότητας ρυθμίσεων που κυρώθηκαν στη Βουλή με ονομαστική ψηφοφορία και έλαβαν λιγότερες από τις απαιτούμενες 151 ψήφους – ενώ στους βουλευτές της Χρυσής Αυγής δεν είχε δοθεί αιτιολογημένη άδεια να παραστούν στην ψηφοφορία».
Δεν είπε ότι κάνουν καλά που είναι ναζί, δεν συμμερίστηκε κάποια άποψη αλλά υποστήριξε την ουσία της Δημοκρατίας. Εφόσον ο νόμος επιτρέπει στη Χρυσή Αυγή να είναι υποψήφια σε εκλογές, εφόσον πολίτες επιλέγουν ελεύθερα να την ψηφίσουν, εφόσον υπάρχουν νόμιμα εκλεγμένοι εκπρόσωποι, πρέπει να είναι παρόντες στις εργασίες της Βουλής.
Τόσο το Σύνταγμα όσο και η νομοθεσία επιδέχονται βελτίωση – διαφορετικά θα είχαμε κρατήσει όσα όριζε η εθνοσυνέλευση της Επιδαύρου, άντε το πολύ της Τροιζήνας. Ας υπάρξουν αλλαγές στις γραφές του πολιτεύματος. Ας μην δεχόμαστε όμως ερμηνεία à la carte. Είναι επικίνδυνο.
