Η αφορμή για τις ταραχές στο Φέργκιουσον του Μιζούρι _ ο θανάσιμος πυροβολισμός ενός άοπλου μαύρου από αστυνομικό _ είναι η ίδια που έχει προκαλέσει ταραχές σε πολλές αμερικανικές πόλεις την τελευταία εικοσαετία. Αλλά λίγες διήρκεσαν τόσο πολύ όσο αυτές στο Μιζούρι όπου έχει πλέον αναμειχθεί η Εθνική Φρουρά και ο Λευκός Οίκος.
Καθώς η βία συνεχίζεται στο Φέργκιουσον, οι ηγέτες άλλων πόλεων που έχουν βιώσει παρόμοιες καταστάσεις πιστεύουν ότι η εμπειρία τους μπορεί να προσφέρει μαθήματα για την διαχείρισή τους.
Η μαζική κινητοποίηση αστυνομικών ή εθνοφρουρών συντελεί στην επιστροφή στην ηρεμία. Όπως όμως αποδείχθηκε στο Λος Άντζελες και σε άλλες πόλεις, η ταχεία δημοσιοποίηση πληροφοριών και οι στενή συνεργασία με θρησκευτικούς και τοπικούς ηγέτες είναι ακόμη πιο καθοριστικές για την καταπολέμηση της βίας στο ξεκίνημά της.
Το ότι ο κυβερνήτης του Μιζούρι, Τζέι Νίξον, αναγκάστηκε να καλέσει την Εθνική Φρουρά την Δευτέρα δείχνει ότι η κατάσταση είχε βγει εκτός ελέγχου. Οι επικριτές της ενέργειας αυτής τονίζουν ότι οι τοπικές αρχές είναι αναγκασμένες να ζουν με την κοινότητα του Φέργκιουσον ενώ η Εθνική Φρουρά θα αποχωρήσει όταν τελειώσει την δουλειά της.
Οι αξιωματούχοι του Φέργκιουσον έριξαν λάδι στη φωτιά κάνοντας αντιφατικές δηλώσεις, αρνούμενοι να δημοσιοποιήσουν πληροφορίες για τον πυροβολισμό και στέλνοντας στους δρόμους μονάδες αστυνομικών με στρατιωτικού τύπου εξοπλισμό.
Στις μεγαλύτερες πόλεις, οι αστυνομικοί αντανακλούν καλύτερα την σύνθεση της κοινωνίας. Στο Φέργκιουσον όμως με τους 21.000 κατοίκους από τους οποίους τα δύο τρίτα είναι Αφροαμερικανοί, μόνο οι τρεις από τους 53 αστυνομικούς είναι μαύροι. Επιπλέον, οι τοπικές αρχές δεν ήταν προετοιμασμένες να χειριστούν αναταραχές _ όπως έχουν «εκπαιδευτεί» στην πράξη οι αρχές μεγαλύτερων πόλεων.
Στο Σινσινάτι, όπου βία είχε ξεσπάσει το 2001 ύστερα από τον θανάσιμο πυροβολισμό άοπλου 19χρονου Αφροαμερικανού από αστυνομικό, «υψώσαμε έναν τοίχο υποστηρίζοντας πως “δεν μπορούμε να κάνουμε καμία δήλωση όσο η υπόθεση είναι υπό έρευνα”», λέει ο τότε δήμαρχος Τσαρλς Λάκεν. Το αποτέλεσμα ήταν οι διαδηλωτές να περικυκλώσουν το δημαρχείο, πολιορκώντας το δημοτικό συμβούλιο επί ώρες. «Τώρα γνωρίζουμε ότι η δικαιολογία “δεν μπορούμε να πούμε τίποτε όσο διαρκεί η έρευνα” δεν στέκει», λέει ο Λάκεν. «Πρέπει να είμαστε ευθείς με τον κόσμο, και αυτό είναι το κυριότερο μάθημα που πήραμε».
Σύμφωνα με τις εκ των υστέρων αξιολογήσεις, το Σινσινάτι και μερικές άλλες πόλεις σε παρόμοια κατάσταση έλαβαν την σωστή απόφαση όταν έστειλαν στους δρόμους αρκετούς αστυνομικούς για να επιβάλουν την τάξη αλλά περιόρισαν τα πυρομαχικά τους. Έτσι έπραξε και το Λος Άντζελες στις ταραχές του 1992 που ξέσπασαν λόγω της αθώωσης των τεσσάρων αστυνομικών που είχαν ξυλοκοπήσει τον μαύρο Ρόντνεϊ Κινγκ.
«Η αστυνομία έκανε ένα βήμα πίσω και επικρίθηκε πολύ γι’ αυτό», λέει στους «New York Times» ο Ντάρνελ Χαντ, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας στο Λος Άντζελες. «Αλλά ως αντίδραση στις ταραχές ήταν πολύ καλύτερη από του Φέργκιουσον επειδή αποφεύχθηκαν οι άμεσες συμπλοκές που θα μπορούσαν να είχαν οδηγήσει στην απώλεια ζωής».
