«Σχεδόν όλοι οι συμφοιτητές μου έχουν φύγει στο εξωτερικό· μένουν εδώ εκείνοι που απλώς δεν έχουν ολοκληρώσει τις σπουδές τους» λέει ο 30χρονος Νάσος Γκούρας, ένας νέος με πλούσιο βιογραφικό που αναζητούσε δουλειά ως πρόσφατα. Μια αναζήτηση που τελικά κατέληξε σε μιαν ανέλπιστη επιτυχία. Πλέον εργάζεται ως σύμβουλος ανθρώπινου δυναμικού σε μια μεγάλη εταιρεία συμβούλων, την KPMG, κάτι που για πολλούς άλλους θεωρείται άπιαστο όνειρο. Στην Ελλάδα της κρίσης βέβαια η επαγγελματική επιτυχία δεν είναι θέμα προσόντων αλλά μάλλον… τύχης.

«Η συντριπτική πλειονότητα των χαρισματικών νέων φεύγει από τη χώρα μας γιατί η Ελλάδα δεν ανταποκρίνεται στο όνειρό τους» λέει ο κ. Γκούρας. «Για τους επιστήμονες και τους ερευνητές, το πρώτο κριτήριο δεν είναι οι αποδοχές. Μπορούν να συμβιβαστούν με λίγα. Οι νέοι ερευνητές δεν έχουν τον μισθό στο μυαλό τους, μα το να μπορέσουν να διδάξουν και να κάνουν την έρευνά τους. Θέλουν να μείνουν εδώ και να δοκιμάσουν τις δυνατότητές τους. Αλλά η Ελλάδα δεν μπορεί να τους δώσει πια καμία δυνατότητα» δηλώνει χαρακτηριστικά.

«Στην Ελλάδα οι νέοι πλέον επενδύουν στη γνώση» λέει ο κ. Γκούρας. Ο ίδιος σπούδασε τέσσερα χρόνια σε προπτυχιακό επίπεδο, ενάμιση χρόνο έκανε το μεταπτυχιακό του και πεντέμισι χρόνια τού πήρε για να ολοκληρώσει το διδακτορικό του στην οργανωσιακή συμπεριφορά περιοχής ανθρώπινου δυναμικού. Η νέα Ελλάδα που διαμορφώνεται όμως πλέον δεν μπορεί να στρέψει το βλέμμα της πάνω σε όλους αυτούς τους νέους ανθρώπους που αποτελούν το διέξοδό της για ανάπτυξη.
Ο κ. Γκούρας λέει ότι το όνειρό του ήταν να μπει στο πανεπιστήμιο, τελείωσε άλλωστε τις σπουδές και το διδακτορικό του σε ένα από τα καλύτερα, το Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών. «Πολλοί νέοι ερευνητές θέλουν να μπουν στο πανεπιστήμιο και να του δώσουν ό,τι καλύτερο μπορούν, αλλά πλέον κάτι τέτοιο είναι αδύνατον» συνεχίζει. «Η βαθμίδα του λέκτορα έχει καταργηθεί, δεν προσλαμβάνονται πλέον καν αναπληρωτές· νομίζω ότι το πανεπιστήμιο έχει κλείσει οριστικά για όλους μας» προσθέτει. Αναφέρει ωστόσο ότι πλέον είναι ικανοποιημένος και νιώθει πραγματικά τυχερός που δουλεύει στο αντικείμενο που σπούδασε σε μια μεγάλη εταιρεία.
Ιστορίες απογοήτευσης


Η 35χρονη Αννα Μ. ανήκει στην ίδια κατηγορία και σύντομα τελειώνει το διδακτορικό της στη Νομική, συγκεκριμένα στο Συνταγματικό Δίκαιο. Οπως λέει, οι περισσότεροι φίλοι της αντιμετωπίζουν μεγάλα προβλήματα στο να βρουν δουλειά, παρότι έχουν βιογραφικά που θα τα ζήλευαν συνάδελφοί τους πτυχιούχοι πανεπιστημίων άλλων ευρωπαϊκών χωρών.
Αναφέρει ότι το πρόβλημα αφορά κυρίως όσους επέστρεψαν στην Ελλάδα από τις σπουδές τους όταν ξεκίνησε η κρίση. Τότε βρέθηκαν ουσιαστικά χωρίς εργασιακή εμπειρία σε μια αγορά απόλυτα κλειστή. Επί τέσσερα έτη ακούει φίλους και πρώην συμφοιτητές της να ανταλλάσσουν ιστορίες απογοήτευσης, παρότι τα προσόντα τους είναι υπεραυξημένα. Πολλοί ανάμεσά τους, όπως αναφέρει, έχουν ήδη φύγει στο εξωτερικό.
Με προσόντα, αλλά άνεργοι


Ο κ. Κώστας Καραχρήστος είναι έμπειρο οικονομικό στέλεχος, μόλις 44 ετών, και αυτή την περίοδο ψάχνει δουλειά. «Προσωπικά είναι η δεύτερη περίοδος εντός της κρίσης που αναζητώ εργασία χωρίς να έχει προκύψει παρόμοια περίσταση από τη στιγμή που ξεκίνησα την επαγγελματική μου σταδιοδρομία το 1992» λέει μιλώντας στο «Βήμα». «Στα κινεζικά ή γιαπωνέζικα ιδεογράμματα, αν θυμάμαι καλά, η κρίση απεικονίζεται με δύο περιγραφές, αυτή του κινδύνου και αυτή της ευκαιρίας. Καλό λοιπόν είναι να εστιάσουμε στις ευκαιρίες που υπάρχουν» αναφέρει.

«Μιλώντας με φίλους, παλιούς συναδέλφους και με όσους γνωρίζει κανείς αναζητώντας εργασία, διαπιστώνεις πως δεν είσαι μόνος στο πρόβλημα και, το πιο σημαντικό, αναπτύσσεται ένα αίσθημα ενεργούς αλληλεγγύης μέσα από συμβουλές, προτάσεις ή συστάσεις και γνωριμίες που κάνεις. Συμβαίνει –και δεν είναι καθόλου ζήτημα τύχης –να προκύπτουν ευκαιρίες ή προτάσεις συνεργασίας σε χρονικά σημεία και αφορμές που ορθολογικά σκεπτόμενος δεν τις περιμένεις» δηλώνει.
Ο ίδιος συμβουλεύει όσους βρίσκονται σήμερα στην ίδια θέση «να μην κλεινόμαστε σπίτι. Η επικοινωνία και η εξωστρέφεια κάνουν πολύ καλό» και επισημαίνει ότι «η ψυχολογία είναι πολύ σημαντική τόσο για εμάς όσο και για τους οικείους μας».

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ