ΚΑΙΡΟ τώρα λογάριαζα να προτείνω μια συστηματική μέριμνα και στοργή σε ένα συγκεκριμένο πλαίσιο δράσης προς τη νέα γενιά του ελληνικού αθλητισμού και ιδιαίτερα τους πολλά υποσχόμενους τρυφερής ηλικίας ως 15-16 ετών αθλητές και αθλήτριες των ερασιτεχνικών συλλόγων. Ζουν και αναπτύσσονται στο σκληρό έδαφος του σήμερα. Η χρήση της «αθλητικής υποτροφίας» υποδηλώνει μάλλον την οικονομική παροχή. Φίλος αναγνώστης μού έδωσε έναν άλλο τίτλο και άλλη προσέγγιση στο κοινωνικό και ανθρωπιστικό πρόβλημα στον χειμαζόμενο αθλητικό χώρο. Την «αθλητική υιοθεσία».
***
ΑΥΤΟ σημαίνει ότι κάποιοι άνθρωποι που αγαπούν τον αθλητισμό, με γενναιοδωρία ψυχής, δίχως να περιμένουν αντιστάθμισμα μέσω της επιχειρηματικής τους διαφήμισης, θα υιοθετούν ως δεύτερη οικογένεια τα νέα παιδιά για τις ανάγκες των οποίων δεν υπάρχει δυνατότητα υποστήριξης από τους φτωχούς και ηρωικούς συλλόγους τους, όταν μάλιστα συντρέχουν και δυσμενείς οικογενειακές συνθήκες, δηλαδή να διευκολύνουν την εξέλιξή τους με διάφορους τρόπους και για χρονικό διάστημα αρκετό και όχι το σύνηθες οικονομικό εφάπαξ.
***
ΔΕΝ ΑΝΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ονόματα για δύο λόγους: Αφενός γιατί θα υπάρξουν κάποιες παραλείψεις και αφετέρου γιατί θα πρέπει να συνυπολογιστούν, από την τοπική κοινωνία, διάφορα στοιχεία και παράγοντες. Η αρχή μπορεί να γίνει με την ηλικιακή κατηγορία κάτω των 15 ετών. Σε κάποια αθλήματα υπάρχουν διοργανώσεις παγκοσμίου και ευρωπαϊκού διαμετρήματος για την ηλικία αυτή. Ακολουθούν κατηγορίες παίδων – κορασίδων (με εκτός συνόρων σημαντικές διοργανώσεις) και εφήβων – νεανίδων όπου το πέρασμα από τη μία όχθη στην άλλη του ποταμού έχει πολλές απώλειες.
***
ΕΙΔΙΚΗ έρευνα –αν κάποτε θα γινόταν –θα αποδείκνυε στατιστικά και επώνυμα πόσο μεγάλο και βαρύ είναι το πλήγμα για τη χώρα μας με την περιορισμένη δεξαμενή ανθρώπινου υλικού. Εργασία επίμονη και υπεύθυνη. Πριν από χρόνια ο γράφων είχε ασχοληθεί με τις απώλειες (αθλητικές «εξαφανίσεις») και τη μη εξέλιξη αθλητών και αθλητριών της κατηγορίας εφήβων και νεανίδων, με εμφανείς δυνατότητες, οι οποίοι δεν εμφανίζονται στους πίνακες του στίβου έπειτα από τέσσερα-έξι έτη. Το μάθημα θα ήταν χρήσιμο και αφυπνιστικό αν υπήρχε κάλυψη σε όλα τα αθλήματα, σε συνδυασμό –τεκμήριο μέγιστης αξίας –με τους λόγους και τα αίτια της εξαφάνισης ταλαντούχων νέων αθλητών και αθλητριών.

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ