Ξανανοίγει το Θέατρο της Οδού Κυκλάδων

Βραβείο Σκηνοθεσίας Λευτέρης Βογιατζής που θα απονέμεται κάθε δύο χρόνια στον καλύτερο νέο ευρωπαίο σκηνοθέτη, σε συνεργασία με τον Δήμο Αθηναίων. Παραστάσεις από νεανικές ομάδες αλλά και παραστάσεις με έργα που ο ίδιος είχε βάλει στον προγραμματισμό του μαζί με τους σταθερούς και αγαπημένους του συνεργάτες. Διημερίδα αφιερωμένη στο έργο του από το Θεατρικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Αθηνών. Εκθέσεις φωτογραφίας και σκηνογραφίας. Με αυτά _και άλλα πολλά, ανοίγει και πάλι, οκτώ μήνες μετά τον θάνατό του, το Θέατρο της Οδού Κυκλάδων, όπως ανακοίνωσε, το μεσημέρι της Τρίτης, σε ειδική εκδήλωση η Ειρήνη Λεβίδη.

Φανερά συγκινημένη, επί σκηνής του θεάτρου, που φέρει πια στον τίτλο του και το όνομα του σκηνοθέτη, με τα στάχυα από το σκηνικό του «Θερμοκηπίου» γύρω της, δυσκολεύθηκε να βρει τα κατάλληλα λόγια: «Δεν ξέρω πως ν΄αρχίσω», είπε, κι άρχισε να ξεδιπλώνει τις σκέψεις της: Μίλησε για τους φίλους και τους συνεργάτες του Λευτέρη, για τα σχέδια που έμειναν στα χαρτιά, για τα οράματα που δεν πραγματοποιήθηκαν αλλά, κυρίως, για το μέλλον του χώρου που φιλοξένησε τόσες και τόσες παραστάσεις.

«Στα εγκαίνια ενός θεάτρου, ενός οικοδομήματος, της καθέλκυσης ενός πλοίου, υπάρχει πάντα η ανθρώπινη θέληση το έργο αυτό να στεριώσει είτε με μια θυσία, καμιά φορά κι ανθρώπινη, είτε μ΄ έναν τελετουργικό τρόπο όπως το σπάσιμο μιας μποτίλιας ή ενός κανατιού», έγραψε στην επιστολή που έστειλε ο Μένης Κουμανταρέας, πρόεδρος των Φίλων της Τέχνης του Θεάτρου, και διάβασε η Ειρήνη Λεβίδη. «Δεν ξέρω αν ο λόγος αυτός συντέλεσε, πριν από είκοσι τόσα χρόνια, όταν ο Λευτέρης Βογιατζής ξεκινούσε μαζί με τον Βασίλη Παπαβασιλείου επιλέγοντας ως εναρκτήριο έργο του Θεάτρου της Οδού Κυκλάδων τη “Σπασμένη Στάμνα” του Κλάιστ».

Πώς λοιπόν σήμερα συνεχίζει την πορεία του ένα ιστορικό θέατρο, όταν έχει εκλείψει η ιδρυτική και κυρίως ηγετική μορφή του; Εχοντας επίγνωση των προβλημάτων αλλά και του γεγονότος ότι «στον Λευτέρη δεν άρεσαν οι συνεχιστές», η Ειρήνη Λεβίδη αναφέρθηκε στο χθες για να περάσει στο σήμερα και κυρίως στο αύριο του Θεάτρου της Οδού Κυκλάδων: «Στόχος μας είναι να κρατήσουμε ζωντανή την φλόγα της δημιουργίας, στον χώρο που την κράτησε αναμμένη για 30 ολόκληρα χρόνια. Με μία προοπτική 3ετίας, ευελπιστούμε ότι ο χώρος αυτός θα λειτουργήσει ως φυτώριο καλλιτεχνικής δημιουργίας υψηλών προδιαγραφών. Η Εταιρεία των Φίλων της Τέχνης του Θεάτρου προσκαλεί σήμερα εδώ, και συμβολικά όλους τους συνεργάτες του Λευτέρη, από τα πρώτα χρόνια της “Στάμνας”, μέχρι και το τελευταίο, “To Θερμοκήπιο” και τον “Αμφιτρύωνα”. Η σημερινή συνθήκη, του ιστορικού θεάτρου, δεν μπορεί παρά να υπερβεί τις πικρίες, τις παρεξηγήσεις και τις συγκρούσεις του παρελθόντος. Η ιστορία περιλαμβάνει όλους όσους την έφτιαξαν μαζί με τους καβγάδες τους και τους έρωτές του».

Γι΄αυτό και ο προγραμματισμός στηρίχθηκε στους ανθρώπους που δούλεψαν μαζί του, σε εκείνους που ο ίδιος εκτίμησε και ξεχώρισε. Με γνώμονα «τη σύνδεση της παράδοσης με τη νεωτερικότητα» στο νέο ξεκίνημα θα συμμετάσχουν, μεταξύ άλλων οι: Σίμος Κακκάλας, Δημήτρης Καρατζάς, Έκτωρας Λυγίζος, ρώ Μπέζου, Αργύρης Πανταζάρας, Χάρης Φραγκούλης, Νίκος Καραθάνος, Νίκος Μαστοράκης, Δημήτρης Μαυρίκιος Βασίλης Παπαβασιλείου, Ρένη Πιττακή.

Χωρισμένη σε τέσσερα τρίμηνα, εκ των οποίων τα δύο θα δίνονται σε νεανικές ομάδες, κάθε χρονιά θα προτείνει ένα ιδιαίτερο πρόγραμμα, στο διατηρητέο κτίριο, που έχει περάσει στα χέρια της Εταιρείας των Φίλων της Τέχνης του Θεάτρου.

Ξεχωριστής σημασίας είναι η θέσπιση του Βραβείου Σκηνοθεσία «Λευτέρης Βογιατζής», με τη σύμπραξη του Δήμου Αθηναίων που θα απονέμεται κάθε δύο χρόνια στον καλύτερο νέο ευρωπαίο σκηνοθέτη. Το έπαθλο των 30.000 ευρώ, θα καλύπτει την αμοιβή του βραβευμένου σκηνοθέτη και τα έξοδα παραγωγής μιας παράστασής του, στο Θέατρο Οδού Κυκλάδων – Λευτέρης Βογιατζής. «Με τον τρόπο αυτόν “οι ελπίδες” του σύγχρονου θεάτρου, θα φωτίζονται από εδώ, το μικρό θεατράκι της υποβαθμισμένης Κυψέλης, είπε σχετικά η Ειρήνη Λεβίδη θυμίζοντας τη φράση του προέδρου των ευρωπαίων κριτικών θεάτρου Georges Banu ότι «Για να δείτε τον μεγάλο αυτόν καλλιτέχνη πρέπει να πάτε την Αθήνα σ’ένα πολύ μικρό θέατρο».

Την Επιτροπή Απονομής του Βραβείου αποτελούν οι: Georges Banu, Ελένη Βαροπούλου, Stephanie Carp, Ties Lehman, Γιώργος Λούκος, Χλόη Ομπολένσκι, Γιάννης Χουβαρδάς.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον, παρουσιάζει επίσης η Διημερίδα που πρότεινε το Θεατρικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Αθηνών, που θα πραγματοποιηθεί στο Θέατρο Οδού Κυκλάδων-Λευτέρης Βογιατζής, στα τέλη Μαΐου _και αποτελεί πρωτοβουλία της καθηγήτριας Θεατρολογίας και Ιστορίας του θεάτρου, Αννας Ταμπάκη, η οποία είναι και Διευθύντρια του Προγράμματος Μεταπτυχιακών Σπουδών.

Τέλος, ανάμεσα στους ηθοποιούς, τους συγγραφείς, τους σκηνοθέτες, τους φίλους και τους συνεργάτες του Λευτέρη Βογιατζή, η Ειρήνη Λεβίδη ανακοίνωσε το πρόγραμμα του Θεάτρου Οδού Κυκλάδων-Λευτέρης Βογιατζής που είναι το εξής:

«Το Τάβλι» του Δημήτρη Κεχαϊδη από τον Νίκο Κουρή και τον Μάκη Παπαδημητρίου. Κάθε Δευτέρα και Τρίτη, από 3 Μαρτίου. Η παράσταση θα πλαισιωθεί από έκθεση φωτογραφίας και ψηφιακού υλικού για το «Με δύναμη από την Κηφισιά» που ανέβηκε πριν από 19 χρόνια ενώ παράλληλα γίνεται προσπάθεια να μονταριστεί το υλικό και να προβληθεί σε 2 ειδικές εκδηλώσεις.

«Το κορίτσι που έπεσε στο πηγάδι», από την ομάδα Kursk, με τους Χάρη Φραγκούλη, Αργύρη Πανταζάρα, Ηρώ Μπέζου, Γιάννη Παπαδόπουλο. Κάθε Πέμπτη, Παρασκευή και Κυριακή από τις αρχές Μαρτίου

Ειδικές εκδηλώσεις που θα ανακοινωθούν σύντομα για τις Τετάρτες.

Καλοκαίρι 2014: Συζητήσεις με τον Γιώργο Λούκο για σύμπραξη με το Φεστιβάλ Αθηνών

12 Οκτωβρίου 2014, ημέρα των γενεθλίων του Λευτέρη Βογιατζή, ο Γιάννης Κόκκος θα παρουσιάσει ένα θεατρικό «κουτί» ειδικά κατασκευασμένο για τη σκηνή του Θεάτρου Οδού Κυκλάδων _το περιεχόμενό του θα ανακοινωθεί εν ευθέτω χρόνω.

Συμμετοχή, διεθνής, αυτή τη φορά, της γαλλίδας ηθοποιού Valerie Dreville.

Ο «Ακατανόμαστος» του Μπέκετ από τον Αργύρη Πανταζάρα, σε δική του σκηνοθεσία και σκηνογραφία.

«Σύσσημο» του Νίκου Παναγιωτόπουλου σε σκηνοθεσία του Σίμου Κακκάλα (κατά πάσα πιθανότητα).

«Ο ουρανός κατακόκκινος» της Λούλας Αναγνωστάκη με την Ρένη Πιττακή.

«Λαχταρώ» της Σάρα Κέιν από τον Εκτορα Λυγίζο (κατά πάσα πιθανότητα).

«Φαέθων» του Δημήτρη Δημητριάδη σε σκηνοθεσία Δημήτρη Καρατζά με τη συμμετοχή

πολλών ηθοποιών που συνεργάστηκαν στο θέατρο της Οδού Κυκλάδων.

«Nothing for Νothing», το τελευταίο έργο του Γιώργου Διαλεγμένου σε σκηνοθεσία Νίκου Καραθάνου

«Κάτω απ’ το δέρμα μου ένας άλλος» του Μιχάλη Βιρβιδάκη σε σκηνοθεσία Νίκου Μαστοράκη

«Το 7^ο ρούχο» της Ευγενίας Φακίνου– Αναβίωση της παράστασης του Δημήτρη Μαυρίκιου, από τον ίδιο τον σκηνοθέτη.

Με τα σκηνικά και τα υλικά του «Κατσούρμπου» αφιερωμένη στον σκηνογράφο Νίκο Αλεξίου. Οι συνεννοήσεις για το θέμα αυτό με τους συνδιοργανωτές, χρονολογούνται από τότε.

Του Αλέκου Λεβίδη με τα σχέδια και τα προσχέδια της «Αντιγόνης» (1992)

Για την παράσταση της «Σπασμένης Στάμνας» στη μνήμη του σκηνογράφου της παράστασης Δαμιανού Ζαρίφη, υπό την επιμέλεια της Ελένης Βαροπούλου.

Παρουσίαση παραστάσεων (μία-μία) του Λευτέρη Βογιατζή, μέσα από εκθέσεις, προβολές και αναλύσεις

Αναγνώσεις κειμένων /events