Αντιστουρναρικό μίσος

Αντί για αγωνιστικές διαδηλώσεις κατά της λιτότητας, οι ανόητοι Μαδριλένοι οργανώνουν μαραθωνίους με Αϊβασίληδες και καλικαντζάρους

Ψηφίστηκε ο προϋπολογισμός, ψηφίστηκαν και τα νομοσχέδια για τη φορολογία ακινήτων και τους πλειστηριασμούς κατοικιών όσων χρωστούν στις τράπεζες και δεν πληρώνουν, εγκρίθηκε και το ένα δισεκατομμύριο που έπρεπε να μας είχαν δώσει οι δανειστές από τον Ιούλιο, έκλεισαν οι κυβερνητικές εκκρεμότητες του 2013.

Αρνήθηκα να ασχοληθώ με τις λεπτομέρειες όλων αυτών, ημερολόγιό μου. Δεν έχω καμιά αμφιβολία ότι οι πλούσιοι και ισχυροί έδωσαν λυσσαλέο αγώνα για να υποστηρίξουν τα συμφέροντά τους και να μη συνεισφέρουν στα κοινά ανάλογα με το μερίδιο του πλούτου τους, προσποιούμενοι ότι τα εναντίον τους μέτρα θίγουν τους φτωχούς και αδύνατους.
Κατά πόσο το κατάφεραν, δεν ξέρω. Είμαι σίγουρος ότι ο Γιάννης Στουρνάρας αντιστάθηκε όσο μπορούσε –όχι επειδή είναι φιλόπτωχος κυρία αλλά επειδή ξέρει πόσα λεφτά του χρειάζονται και ποιοι τα έχουν. Για τούτο τον μισούν οι ισχυροί και πλούσιοι και θέλουν να τον αλλάξουν. Κάθε γραμμή που γράφεται, κάθε λέξη που εκφωνείται εναντίον του από αυτούς προέρχεται, δεν έχω καμιά αμφιβολία.
Αλλά αυτοί που θα έπρεπε να νοιάζονται για τους φτωχούς και αδύνατους, οι αριστεροί δηλαδή, καβαλάνε το κύμα του αντικυβερνητικού και αντιστουρναρικού θορύβου για να κερδίσουν ψήφους. Τι σημασία έχει η αλήθεια; Σημασία έχει να μπορείς να γράφεις και να λες «Ξεσπιτώνουν οικογένειες» ή «Ο Στουρνάρας παίρνει τα σπίτια του κοσμάκη» –όχι αν στην πραγματικότητα υπερασπίζεσαι τις βίλες του Ψυχικού και της Εκάλης.
Με πιάνει σιχαμάρα με όλα αυτά. Δεν μπορώ πια να ακούω κραυγές, κλείνω τα αφτιά μου.
  • Παράδειγμα της νοοτροπίας των πλούσιων και ισχυρών είναι ο Μιχάλης Λιάπης –δεν είναι πως δεν είχε τα λεφτά να πληρώσει και εξευτελίστηκε όταν τον έπιασαν να οδηγεί μεγαλοπρεπές τζιπ με πλαστές πινακίδες, ενώ τις γνήσιες τις είχε καταθέσει για να γλιτώσει τα τέλη κυκλοφορίας –απόδειξη πως έφυγε αμέσως μετά για χειμερινές διακοπές στην τροπική Μαλαισία. Απλώς οι άνθρωποι της κοινωνικής του τάξης δεν έχουν μάθει να πληρώνουν φόρους.
Η έρπουσα ξεφτίλα


Αν ήσαν ελεύθεροι επαγγελματίες, δεν έκοβαν αποδείξεις. Αν ήσαν στελέχη μεγάλων επιχειρήσεων, τα φόρτωναν όλα στην εταιρεία. Τους ήρθε ξαφνικό να αρχίσουν να πληρώνουν για τα αυτοκίνητά τους και τα ακίνητά τους –αυτά δεν κρύβονται εύκολα, ημερολόγιό μου. Κατάφεραν να ονομάσουν «χαράτσι» τον πρώτο φόρο που θα πλήρωναν στη ζωή τους μέσω της ΔΕΗ και να συμπαρασύρουν όλους στο πλευρό τους: βγήκαν οι «Δεν πληρώνω» να υπερασπιστούν τις μερικές εκατοντάδες ευρώ που θα πληρώναμε οι περισσότεροι, αδιαφορώντας ότι έτσι υπερασπίζονταν αυτούς που θα πλήρωναν πολλές χιλιάδες.
  • Τι είναι μεγαλύτερη ταπείνωση: να σε πιάνουν με πλαστές πινακίδες για να μην πληρώσεις τα τέλη κυκλοφορίας ή να είσαι υπουργός Εργασίας, να έχεις ανασφάλιστους μετανάστες για υπηρετικό προσωπικό –και να αποδεικνύεται πως η τρικούβερτη βίλα σου είναι δηλωμένη στην πολεοδομία ως υπαίθρια καντίνα; Εξι χρόνια πριν, Δεκέμβριο του 2007, συζητούσαμε για τον Βασίλη Μαγγίνα όπως συζητούμε σήμερα για τον Μιχάλη Λιάπη.
Θέλω να πω, η ξεφτίλα είναι ενδημικό φαινόμενο της πολιτικής ζωής –ας θυμηθούμε τους διορισμούς συγγενών στη Βουλή ή σε υπουργεία. Απλώς κάπου-κάπου από τυχαία περιστατικά γίνεται δημόσιο θέμα, για να ξεχαστεί σύντομα. Αλλά έρπει από κάτω.
  • Μόνο ο Δημήτρης Τσουκαλάς του ΣΥΡΙΖΑ δεν ταπεινώθηκε για το 1.000.000 που πήρε ως αποζημίωση όταν συνταξιοδοτήθηκε. Μου τα έδωσαν η ολλανδική ABN-AMRO και η βρετανική RBS (Royal Bank of Scotland), που εξαγόρασε την ABN-AMRO το 2010, εξήγησε όταν έγινε γνωστό από το «πόθεν έσχες» το ποσό που έλαβε.
Μόνο που η RBS και η ABN-AMRO χρεοκόπησαν το 2008, είναι πλέον εθνικοποιημένες. Αποδεικνύεται πως οι χρεοκοπημένες τράπεζες είναι πολύ καλοί εργοδότες –ή εξαιρετικά γενναιόδωροι οι φορολογούμενοί της που πλήρωσαν τα σπασμένα της εθνικοποίησης. Και πως τα ιδιωτικά ασφαλιστικά προγράμματα είναι πολύ καλύτερα από την κοινωνική ασφάλιση.
Η εποχή μας είναι φουσκωμένη από αντιφάσεις, ημερολόγιό μου. Χρεοκοπεί η εταιρεία σου, παίρνεις εκατομμύρια. Είσαι βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ και ταυτόχρονα εκατομμυριούχος, όπως γνωρίζαμε ήδη από τις δικαστικές περιπέτειες του Αλέξη Μητρόπουλου και μάθαμε από τα «πόθεν έσχες» Τσουκαλά, Τσακαλώτου, Σταθάκη.
Μονοξείδιο και γράψιμο


Το θέμα είναι, συμπεραίνω, να είσαι από την καλή, την κύρια και νικηφόρα πλευρά της αντίθεσης, όπως έλεγε και ο πρόεδρος Μάο. ΠαΣοΚ την εποχή του ΠαΣοΚ, ΣΥΡΙΖΑ την εποχή του ΣΥΡΙΖΑ, κατά του κεφαλαίου φυσικά, όπως οι οικονομολόγοι Τσακαλώτος – Σταθάκης, αλλά να επενδύεις κιόλας. Υπέρ της κοινωνικής ασφάλισης, αλλά να σε αποζημιώνει πλουσιοπάροχα ιδιωτική εταιρεία.
Τέτοιο ταλέντο λίγοι το έχουν. Οι πολλοί μένουμε κολλημένοι σε αυτές που θεωρούμε κύριες αντιθέσεις: ορθολογισμός κατά της ασυναρτησίας, δημόσιο συμφέρον κατά του εγωισμού, υπέρ των επιχειρηματιών και κατά των ραντιέρηδων, αξιοκρατία και όχι κληρονομικά δικαιώματα, προστασία των ασθενών και όχι των ισχυρών. Παλιομοδίτικα πράγματα, μόνιμοι losers.
  • Τι ωραίος o θάνατος της νεαρής ινδής κειμενογράφου σε διαφημιστική εταιρεία που πέθανε από εξάντληση μετά από 30 ώρες γραψίματος. Ο δεύτερος καλύτερος μετά την κεραυνοβόληση. Αν δεν πάω από κεραυνό, έτσι θέλω να πάω: γράφοντας.
Είναι κάπως σαν τον θάνατο από μαγκάλι, που το μονοξείδιο του άνθρακα σε αποκοιμίζει σιγά-σιγά και κάποια στιγμή πας καλιά σου, νομίζοντας ότι απλώς νύσταξες και σε παίρνει ο ύπνος. Ετσι και με το γράψιμο: εκεί που αρχίζεις και κουτουλάς πάνω στο πληκτρολόγιο, τα μάτια σου στέκονται μετά βίας ανοιχτά και τα γράμματα τρέμουν, εμφανίζεται ο Χάροντας στη μαρμαρένια οθόνη. Κι όθε χτυπάει ο γραφιάς, το πληκτρολόγιο λέξεις κάνει, κι όθε χτυπάει ο Χάροντας, το πληκτρολόγιο σελίδες κάνει.
Και ξέρουμε ποιος κερδίζει στο τέλος.
Ως τότε, καλό είναι να προετοιμαζόμαστε για τις γιορτές. Φωταγωγήσαμε το κάστρο Χλεμούτσι-Τορνέζε, καί με λίγο παραπάνω τα τζάκια, εφοδιάστηκαμε δίπλες, κουραμπιέδες και μελομακάρονα για να γλυκαίνουμε τους μικρούς τραγουδιστές που θα έρθουν να μας πουν τα κάλαντα, έχουμε έτοιμη στοίβα δίευρα για τον καθένα από αυτούς, είμαστε πανέτοιμοι με την Ιζαμπώ να γιορτάσουμε τα Χριστούγεννα.
Κάποτε έδινα πεντάευρα και δεκάευρα στα παιδιά. Πάνε αυτές οι ωραίες εποχές.
Αλλά και με τα πολλά και με τα λίγα, καλά Χριστούγεννα να έχουμε, ημερολόγιό μου.
γραμματοκιβώτιο

Θα προτιμούσα ο κ. Βενιζέλος να απαντήσει για τα υποβρύχια λέγοντας: «Ευχαριστώ,μου δίνετε την ευκαιρία να αποδείξω την αθωότητά μου και για να μην υπάρχει καμία υποψία για το όνομά μου ψηφίζω και εγώ υπέρ της πρότασης». Το ίδιο βεβαίως θα έπρεπε να πράξει και ο κ. Σταθάκης του ΣΥΡΙΖΑ, να ζητήσει να αρθεί η ασυλία του για να διερευνηθούν όσα έκαμε ή δεν έκαμε στο Πανεπιστήμιο Κρήτης.
Νικόλαος Σουηδίας
***
Αλήθεια, για ποιον λόγο εκπροσωπεί την κυβέρνηση στα τηλεοπτικά πάνελ κάθε φορά παραπάνω από ένα πρόσωπο; Δηλαδή αν αύριο προκύψει εξαμελής κυβέρνηση (ΣΥΡΙΖΑ, ΚΚΕ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ΔΗΜΑΡ, Κόμμα Λοβέρδου, Ανεξάρτητοι Ελληνες), στα πάνελ θα καλούνται έξι από την κυβέρνηση και δύο απότην αντιπολίτευση (ΝΔ, ΠαΣοΚ);
ο εκ Ξάνθης 8
***
Ο ΣΥΡΙΖΑ μας εμπνέει. Οι βουλευτές του είναι πρότυπα για όλους μας. Γιατί όλοι θέλουμε να αποκτήσουμε τα εισοδήματα και τις αμοιβές του Δημήτρη Τσουκαλά.
ΝΙΚΟΣ ΚΤΙΣΤΑΚΗΣ, @gmail.com
***
Εχουμε κι εμείς εδώ κάστρο της οικογένειας Βιλεαρδουίνου. Εκτός από εξαιρετικά μελομακάρονα, έχουμε επίσης παστέλια γνωστά σε όλον τον κόσμο, σύκα καλύτερα από της Κύμης, μαντίλια και κατάδικό μας χορό. Κοπιάστε, σας περιμένουμε.
Ελισάβετ, Καλαμάτα
***
Είναι αρκετές οι φορές που η δικαστική εξουσία συναγωνίζεται σε ρυθμούς και ταχύτητα λήψης αποφάσεων τους περίφημους «Εντ» του Τόλκιν… Χρειάστηκε να περάσουν 13 χρόνια σπίλωσης προσώπων, στιγματισμού δραστηριοτήτων και λαϊκιστικού μεντιακού σκοταδισμού για την εξυπηρέτηση μικροκομματικών, επιχειρηματικών, προσωπικών και εκλογικών σκοπιμοτήτων προκειμένου να αποδειχθεί η φούσκα της «φούσκας του Χρηματιστηρίου»…
Πέτρος Τσ., @hotmail.com
***
Η λέξη ρόμπα με πόσα Λιάπης γράφεται;
Δημήτριος Τσεχίας

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ