Πότε συμφέρουν οι λογαριασμοί μισθοδοσίας

Το βασικό χαρακτηριστικό των προϊόντων που χρησιμοποιούνται για την είσπραξη του μισθού ή της σύνταξης είναι ότι προσφέρουν υψηλότερα επιτόκια για χαμηλότερα μέσα υπόλοιπα. Για τον λόγο αυτόν οι καταθέτες θα πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί ως προς το προϊόν που θα επιλέξουν καθώς ένα… παραπάνω ευρώ μπορεί να αποβεί μοιραίο.

Το «μυστικό» κρύβεται στο είδος του επιτοκίου που εφαρμόζεται κάθε φορά. Σε αυτή την κατηγορία καταθέσεων ισχύουν συνήθως υψηλότερες αποδόσεις για μικρότερα ποσά και όσο το μέσο υπόλοιπο αυξάνεται τόσο μειώνεται το επιτόκιο, το οποίο μπορεί να είναι είτε κλιμακωτό είτε κλιμακούμενο. Η διαφορά μεταξύ των δύο είναι σημαντική και επηρεάζει καθοριστικά τους εισπραχθέντες τόκους.

Συγκεκριμένα, όταν το επιτόκιο είναι κλιμακωτό, εφαρμόζεται ξεχωριστά σε κάθε κλίμακα ποσού, σε αντίθεση με το κλιμακούμενο, που εφαρμόζεται σε ολόκληρο το ποσό. Αυτό σημαίνει ότι σε περίπτωση που κάποιος διατηρεί καταθέσεις υψηλότερες από την πρώτη κλίμακα, που συνήθως έχει και το υψηλότερο επιτόκιο, δεν συμφέρει να επιλέγει προγράμματα με κλιμακούμενο επιτόκιο. Από την άλλη, αν είναι βέβαιος ότι το μέσο υπόλοιπο δεν θα ξεπεράσει το ανώτερο ποσό της πρώτης κλίμακας, τότε μπορεί να αναζητήσει την καλύτερη δυνατή απόδοση μεταξύ όλων των προϊόντων, ανεξάρτητα από το είδος του επιτοκίου.

Εστω η εξής υποθετική κλίμακα: επιτόκιο 5% για τα πρώτα 5.000 ευρώ και επιτόκιο 1,5% για ποσά άνω των 5.000 ευρώ. Αν κάποιος έχει καταθέσεις ως 5.000 ευρώ, είναι αδιάφορος για το είδος του επιτοκίου διότι θα λάβει σε κάθε περίπτωση το επιτόκιο της πρώτης κλίμακας. Αν όμως το μέσο υπόλοιπό του είναι μεγαλύτερο, τότε τα δεδομένα αλλάζουν. Με υπόλοιπο κατάθεσης 10.000 ευρώ και κλιμακωτό επιτόκιο, οι πρώτες 5.000 ευρώ θα τοκιστούν με 5% και οι υπόλοιπες 5.000 ευρώ με 1,5%. Αν όμως το επιτόκιο είναι κλιμακούμενο, τότε εφαρμόζεται σε ολόκληρο το ποσό, δηλαδή ισχύει το 1,5% για το σύνολο των 10.000 ευρώ.

Σημειώνεται ότι και σε αυτή την κατηγορία λογαριασμών καταγράφηκαν από τις αρχές του φθινοπώρου μειώσεις
επιτοκίων και αλλαγές στις κλίμακες των αποδόσεων. Για τον λόγο αυτόν οι καταθέτες θα πρέπει να ελέγξουν τη νέα επιτοκιακή πολιτική ώστε, αν χρειαστεί, να προβούν σε διορθωτικές κινήσεις για την ελαχιστοποίηση των απωλειών.