Ολες οι συζητήσεις για την αντιμετώπιση προβλημάτων και την προώθηση λύσεων σε μια σειρά ζητημάτων κεντρικής ή περιφερειακής πολιτικής στην Ελλάδα καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι δεν έχουμε επιλογές διότι υπάρχει κρίση. Η κρίση πολλαπλασιάζει τα προβλήματα καθιστώντας αφόρητο το βάρος τους και μειώνει τους διαθέσιμους πόρους οξύνοντας τον ανταγωνισμό για τη διανομή τους.

Η παραπλανητική χρήση της λέξης «κρίση» χρησιμεύει σε όσους βολεύονται με την αδράνεια, γιατί στις καλές εποχές αυτή η στάση όχι μόνο δεν τους δημιουργούσε πρόβλημα, αλλά πολλές φορές μάλιστα απέφερε πολλαπλά οφέλη. Λεφτά υπήρχαν, κανείς δεν νοιαζόταν αν ήταν δικά μας ή δανεικά και η διαχείριση των υποθέσεων γινόταν με την επιλογή του αυτόματου πιλότου. Κανέναν δεν ενοχλούσε -φανερά τουλάχιστον- η απουσία σκέψης, πρωτοβουλιών και εν τέλει απουσία δουλειάς και κόπου.

Η κρίση στην ελληνική γλώσσα παραπέμπει στην ορθοφροσύνη με την οποία αντιμετωπίζεται μια κρίσιμη -δηλαδή μιας επικίνδυνη ή σοβαρή -κατάσταση, που απαιτεί πραγματικές αποφάσεις και επιλογές. Οι πλασματικές συγκρούσεις δημόσιου-ιδιωτικού αφορούν τη μικροκομματική διαχείριση της πολιτικής πραγματικότητας, που είναι πια μονόδρομος να μείνει πίσω και τη θέση της να πάρει η πραγματική αγωνία για το δημόσιο συμφέρον, που η προστασία του απαιτεί τη συνεργασία όλων.

{{{ moto }}}Ενα μεγάλο ζήτημα που ακουμπάει τις ζωές όλων μας και κυρίως των κατοίκων των πόλεων και που απαιτεί άμεση λύση και πολλή δουλειά, είναι η αντιμετώπιση της διαχείρισης των σκουπιδιών. Είναι σημαντικό για το μέλλον μας να μάθουμε όλοι, λειτουργώντας σαν οργανωμένη κοινωνία και όχι άναρχα, ότι τα σκουπίδια δεν είναι ένα πρόβλημα που λόγω της κρίσης μπορεί να μετατεθεί για αργότερα, αλλά ακριβώς εξαιτίας αυτής πρέπει να αντιμετωπιστεί σοβαρά σήμερα.

Η ιεράρχηση στην διαχείριση των σκουπιδιών ξεκινάει από την πρόληψη, συνεχίζει στην προετοιμασία για επαναχρησιμοποίηση και την ανακύκλωση και στη συνέχεια στην εξεύρεση άλλου είδους ανάκτησης, όπως η ανάκτηση ενέργειας, με τελευταία τη διάθεσή τους σε χωματερές.

Δυστυχώς μέχρι σήμερα αγνοώντας προκλητικά την παραπάνω ιεραρχία, που σημειωτέον επιτάσσεται από την Ευρωπαϊκή και την Εθνική μας νομοθεσία, έχουμε επικεντρώσει τη λύση για τα σκουπίδια στις χωματερές, που αποτελούν το τελευταίο στάδιο για τη διάθεση όποιου σκουπιδιού θα έχει μείνει αν κάνουμε σωστά τη δουλειά μας με τις άλλες μεθόδους διαχείρισης.

Είναι μεγάλο βήμα η προκήρυξη διαγωνιστικών διαδικασιών για τη δημιουργία μονάδων διαχείρισης αποβλήτων στην Αττική, που πνίγεται από τα σκουπίδια της και δεν έχει άλλο περιθώριο υπομονής. Θα μπορέσουμε να δούμε επιτέλους να γίνονται έργα ζωτικής σημασίας για τη δημόσια υγεία, που θα δώσουν ακόμα και τη δυνατότητα παραγωγής ενέργειας και οφέλους από ένα προϊόν που είναι στην κυριολεξία «για πέταμα», που θα δώσουν οξυγόνο στην παραπαίουσα οικονομία δημιουργώντας εκτός των άλλων νέες θέσεις εργασίας και θα ανοίξουν τα δρόμο στην πολυσυζητημένη ανάπτυξη.

Η επιτυχία αυτού του εγχειρήματος θα αντιστρέψει το αρνητικό κλίμα του «τίποτα δεν γίνεται», και θα βοηθήσει στην οικοδόμηση της εμπιστοσύνης του πολίτη σε ένα κράτος που μπορεί να λειτουργεί.


* Ο κ. Χρ. Τεντόμας είναι δημοτικός σύμβουλος Δήμου Αθηναίων