Για τα συνδικάτα που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ και για τον Περισσό, οι δραματικές εξελίξεις τη δεύτερη μέρα της 48ωρης πανεργατικής γενικής απεργίας στο συλλαλητήριο στη Βουλή, και ο θάνατος του γραμματέα του παραρτήματος του συνδικάτου οικοδόμων του Βύρωνα Δημήτρη Κοτζαρίδη, ανέδειξαν, πέρα από τον αγώνα κατά της κυβερνητικής πολιτικής, της ΕΕ και των «κομμάτων της πλουτοκρατίας», και μια άλλη πλευρά της «ταξικής πάλης».
Όπως σημειώνει το ΠΑΜΕ, «δίπλα στους κρατικούς, κατασταλτικούς μηχανισμούς υπάρχει και ένας άλλος μηχανισμός, στον οποίο συνυπάρχουν φασιστοειδή, αναρχικοί, χρυσαυγίτες, άνθρωποι του Καρατζαφέρη, οι γνωστοί κουκουλοφόροι. Όλοι αυτοί επιχείρησαν να χτυπήσουν τη συγκέντρωση μας. Χάρις στην οργάνωση, την ψυχραιμία, την αποφασιστικότητα των δυνάμεων του ΠΑΜΕ οι μηχανισμοί αυτοί αναχαιτίστηκαν και αντιμετωπίστηκαν».
Άλλωστε, λίγη ώρα μετά τα επεισόδια που εκτυλίχθηκαν στο Σύνταγμα, την Πέμπτη, η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ κυρία Αλέκα Παπαρήγα μιλούσε για προσχεδιασμένη δολοφονική επίθεση, εξηγώντας πως « διάφορα σάιτ ανήγγειλαν ότι θα γίνει επίθεση». Περιέγραψε ότι σάιτ στο διαδίκτυο «έλεγαν «θα σας επιτεθούμε», «θα χτυπήσουμε τα ΚΝΑΤ», «δε θα τους αφήσουμε στο Σύνταγμα». Σήμερα ανοίξτε τα σάιτ, των διάφορων αναρχοφασιστοειδών και θα δείτε που λένε ότι «στους σιδηροδρομικούς σταθμούς, στα μετρό, θα περιμένουμε τους κνίτες και τους κομμουνιστές». Δεν τα λέω εγώ». Μάλιστα, όταν ρωτήθηκε για την ιδεολογική τους ταυτότητα απάντησε: «Παίζει η ακροδεξιά σίγουρα και προσπαθεί να τραβήξει και δυνάμεις μέσα από την αστυνομία και η κοινοβουλευτική ακροδεξιά. Από εκεί και πέρα υπάρχει και η λεγόμενη ακροαριστερά. Τώρα δε μπορώ να κάνω λεπτομερειακούς διαχωρισμούς. Πάντως, επειδή μιλάμε για κουκουλοφόρους, αυτοί αν δεν κάνω λάθος είναι που επιτέθηκαν. Είδατε κανέναν από το ΠΑΜΕ να φοράει κουκούλα; Η κουκούλα σημαίνει άλλο πράγμα. Για μερικούς κουκούλα είναι επανάσταση. Για εμάς η επανάσταση είναι κάτι πιο ουσιαστικό από τις κουκούλες».
Μάλιστα, το ΚΚΕ μιλά για κέντρα ίδια με εκείνα που ευθύνονται για την πυρπόληση της Μαρφίν, τον Μάιο του 2010. Ιδού τι υπογραμμίζει το ΚΚΕ: «το μίσος των κουκουλοφόρων κατά του εργατικού λαϊκού κινήματος και του ΠΑΜΕ εκφράζει το μένος των δυνάμεων που υπηρετούν το σύστημα και την αστική εξουσία. Η κυβέρνηση έχει τεράστια ευθύνη. Η επιχείρηση τρομοκράτησης, συκοφάντησης και καταστολής του εργατικού λαϊκού κινήματος πηγάζει από κρατικές δομές, από κέντρα και υπηρεσίες. Αυτό αποδείχνει η ιστορία, αυτό δείχνει και η σημερινή βάρβαρη και δολοφονική επίθεση». Και προσθέτει: « Οι κουκουλοφόροι, αναρχοαυτόνομοι, φασιστοειδή ή όπως αλλιώς ονομάζονται ανέλαβαν να φέρουν σε πέρας το δικό της στόχο που οι δυνάμεις καταστολής, οι εκβιασμοί και οι απειλές της απέτυχαν, για να τρομοκρατήσουν το λαό για να σκύψει το κεφάλι. Αντικειμενικά προκύπτει ότι τα ίδια κέντρα εκτέλεσαν την προβοκατόρικη δολοφονική πυρπόληση της Μαρφίν τη μέρα ψήφισης του μνημονίου στις 5 Μαΐου 2010». Αντιπαράθεση ΚΚΕ – ΣΥΡΙΖΑ
Το ΠΑΜΕ, όπως και η κυρία Παπαρήγα, κατήγγειλαν ορισμένα μέσα ενημέρωσης που «επιχειρούν να χρεώσουν στο ΠΑΜΕ ευθύνες για τα επεισόδια». Η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ κατηγόρησε τον «Σκάι» γιατί μιλούσε για «εμφύλιο». Πυρά, όμως, έριξε και στο ραδιοσταθμό «Στο Κόκκινο» (σταθμός του ΣΥΝ και ΣΥΡΙΖΑ) επειδή την ώρα των επεισοδίων, έλεγε «ιδιοκτησία του ΠΑΜΕ είναι το Σύνταγμα;». Η κυρία Παπαρήγα αναρωτήθηκε:« Αυτή είναι η απάντηση; Ποιανού είναι ιδιοκτησία; Κανενός δεν είναι το Σύνταγμα. Είναι του λαού. Απόδειξη ότι όποιος θέλει πάει. Ναι εκεί ήταν και οι κουκουλοφόροι, σε κάποιο σημείο του Συντάγματος. Όποιος θέλει πάει στο Σύνταγμα. Αυτό δε σημαίνει ότι το κάθε μπλοκ δεν έχει δικαίωμα να περιφρουρεί τις γραμμές του».Επέκρινε αυτά τα σχόλια του ραδιοσταθμού, λέγοντας επίσης: «Δηλαδή τι έκανε; Χειροκρότησε την επίθεση των κουκουλοφόρων». Ωστόσο, συμπλήρωσε: «Ξέρετε δεν νομίζω ότι αυτός ο πολιτικός χώρος ρέπει προς τον κουκουλοφορισμό. Αυτό που τον τραβάει σε μια τέτοια κατεύθυνση είναι η ιδεολογική αντίληψη ότι με ένα ντου σήμερα μπορεί να γίνει μια εκλογική μάχη. Και με ένα ντου και μια εκλογική μάχη όλα τα πράγματα είναι καλά στην Ελλάδα αν γίνει μια κυβέρνηση συνεργασίας γιατί να έχουμε μονομπλόκ ΠΑΣΟΚ και μονομπλόκ ΝΔ. Αυτό τους παρασύρει σε μια ωραιοποίηση του κουκουλοφορισμού. Και βεβαίως εδώ συναντιέται με έναν αντικομμουνισμό που δεν έχει καμιά σχέση με τη διαφωνία με το ΚΚΕ, που αυτή είναι φυσιολογική».
Πάντως, ο ΣΥΝ κράτησε χαμηλούς τόνους. Σε σχέση με τις δηλώσεις της κυρίας Παπαρήγα, το μόνο σχόλιό του ήταν ότι «σήμερα οι διαχωριστικές γραμμές δεν είναι ανάμεσα στις δυνάμεις του κινήματος. Τούτη την ώρα αυτό που χρειάζεται ο λαός και ο τόπος είναι ενότητα και κοινός αγώνας απέναντι στον κοινό εχθρό και όχι τεχνητή αντιπαλότητα ». Παράλληλα, χαιρετίζοντας το ειρηνικό, ενωτικό, μαζικό τρόπο με τον οποίο οι διαδηλωτές έδωσαν απάντηση «στην καταστροφική πολιτικής της κυβέρνησης», ο ΣΥΝ επεσήμανε ότι «για μια ακόμη φορά συγκεκριμένες ομάδες κουκουλοφόρων επιχείρησαν να στραφούν εναντίον δυνάμεων του κινήματος. Την αντικειμενικά προβοκατόρικη δράση τους την γνωρίζουμε και την έχουμε καταδικάσει».
Την ίδια ώρα, τόσο η Αυτόνομη Παρέμβαση (συνδικαλιστική παράταξη που εκφράζει τον ΣΥΝ) αλλά και μέσω της ιστοσελίδας του το Αριστερό Ρεύμα του ΣΥΝ με επικεφαλής τον κ. Π. Λαφαζάνη καταδίκασε από τη μια την κατασταλτική πρακτική της αστυνομίας και από την άλλη τη δράση «ομάδων κουκουλοφόρων και παρακρατικών».
Η Δημοκρατική Αριστερά από την πλευρά της επεσήμανε ότι «καμία πράξη βίας, δεν μπορεί να αμαυρώσει τις ογκώδεις κινητοποιήσεις του ελληνικού λαού σε όλη τη χώρα. Eίναι ενθαρρυντικό γεγονός ότι σήμερα οι χιλιάδες διαδηλωτές απώθησαν και απομόνωσαν τους κουκουλοφόρους, οι οποίοι, για μια ακόμη φορά, επιχείρησαν να πλήξουν το μαζικό λαϊκό κίνημα».Αντί για μέρα νίκης, νύχτα πένθους
Για το Μέτωπο Αλληλεγγύης και Ανατροπής και τον κ. Αλ. Αλαβάνο η 20η Οκτωβρίου 2011, αντί για μέρα νίκης, καταγράφηκε ως νύχτα πένθους. Κατηγορεί την κυβέρνηση για «εγκληματικές ευθύνες» γιατί με την πολιτική της οδηγεί σε γενίκευση και κλιμάκωση της βίας, ενώ την εγκαλεί για την επιμονή της στη χρήση χημικών. Η πλατεία Συντάγματος, σύμφωνα με το Μέτωπο, έγινε «στίβος πολλαπλών συγκρούσεων ανάμεσα στις πιο διαφορετικές δυνάμεις που επιδίωκαν και ουσιαστικά και συμβολικά να αποδείξουν τη δική τους κυριαρχία σε μια πλατεία που πριν λίγους μήνες αθώα και με ανοικτή καρδιά την πλημμύριζε ο λαός».
Κατήγγειλε ότι «το επαγγελματικό, μεταμοντέρνο και τηλεοπτικό τάγμα της βίας δεν έχει καμία σχέση με την αντιεξουσιαστική ή αναρχική κοσμοαντίληψη, που εμπνέει ειλικρινά άλλες κινήσεις» . Και συμπλήρωσε: « Οι μελανοχίτωνες των καλών συνοικιών χρησιμοποιούν με τον ίδιο κυνισμό και απανθρωπιά τα ίδια εργαλεία της ακραίας κατασταλτικής εξουσίας: τη φωτιά, τη σωματική επίθεση, ακόμα και την απειλή της ποινής του θανάτου με τις βόμβες μολότοφ και τις πέτρες ενάντια στο πλήθος των διαδηλωτών. Λειτουργεί εκ των πραγμάτων ως δύναμη του συστήματος και έτσι πρέπει να αντιμετωπισθεί».
Επίσης, το Μέτωπο απευθυνόμενο «συντροφικά», όπως σημειώνει, προς το ΚΚΕ, επισημαίνει ότι «αποδείχθηκε σήμερα πως ούτε η «απαγόρευση της κυκλοφορίας» σε εργαζόμενους που θα έπρεπε να θεωρούν συντρόφους τους ούτε η αντίληψη επιβολής και προσβολής σε μέλη άλλων οργανώσεων ούτε «οι συνοριακές γραμμές» ανάμεσα στους αριστερούς και γενικότερα τον κόσμο του κινήματος ούτε το ιδεολόγημα «εμείς ελέγχουμε τα πάντα» μπορούν να οδηγήσουν στην αντιμετώπιση του κοινωνικού φαινομένου της βίας ή του πολιτικού φαινομένου της διασύνδεσης κράτους και παρακράτους». Για να καταλήξει: «Αντίθετα, όπως έδειξαν τα σημερινά γεγονότα οδηγούν στην κλιμάκωσή τους, στα άκρα. Πρέπει κάποτε να γίνει κατανοητό ότι δεν είναι το ΚΚΕ ο ένας και μοναδικός διαμορφωτής της διάθεσης και της ετοιμότητας της κοινωνίας για δράση και ανατρεπτική κίνηση. Η κοινωνία έχει την δική της δυναμική». Προανήγγειλε παράλληλα ότι θα επιμείνει στο συντονισμό της δράσης των αριστερών οργανώσεων.
Από την πλευρά της, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ μιλά για «κυβερνητική- κρατική και παρακρατική βία», που επιχειρεί να χτυπήσει το οργανωμένο συλλογικό κίνημα της εργατικής τάξης. Όπως σημειώνει : «Η επίθεση των αστυνομικών δυνάμεων κατά της διαδήλωσης στο Σύνταγμα ξεδιπλώθηκε με τη χρησιμοποίηση της δολοφονικής επίθεσης τυχοδιωκτικών ομάδων, που βρίσκονταν για άλλη μια φορά σε διατεταγμένη υπηρεσία, ενάντια στη περιφρούρηση του ΠΑΜΕ και σε άλλους διαδηλωτές. Αποτελεί στην ουσία υλοποίηση της κρατικής – κυβερνητικής προβοκάτσιας για να κτυπηθεί το κίνημα και να επικρατήσει ο φόβος και η κινδυνολογία. Για να κτυπηθεί η τάση για κοινή παράταξη των μαχόμενων δυνάμεων του εργατικού κινήματος, όπως εκφράστηκε σήμερα στην περικύκλωση της βουλής».
Όλες οι πολιτικές δυνάμεις εξέφρασαν τα συλληπητήριά τους προς την οικογένεια και τους συναγωνιστές του στελέχους του ΚΚΕ και του ΠΑΜΕ Δημήτρη Κοτζαρίδη.