Από τον κόσμο εισπράττει ένα χαμόγελο όταν τον συναντούν τυχαία στον δρόμο. Ο ίδιος πιστεύει ότι οφείλεται στο γέλιο που τους προσφέρει, αλλά και στο γεγονός ότι δεν τους έχει, ως τώρα τουλάχιστον, απογοητεύσει με τις επιλογές του. Ο Βασίλης Χαραλαμπόπουλος είναι μια ιδιαίτερη περίπτωση: κωμικός της νεότερης γενιάς, έχει καταφέρει να συνδυάσει στοιχεία και συμπεριφορές από ηθοποιούς που ανήκουν πλέον στη συλλογική μας μνήμη. Τους έχει άλλωστε αδυναμία: «Λάτρευα και λατρεύω τους ηθοποιούς που γνώρισα μέσα από τον παλιό ελληνικό κινηματογράφο. Ξεχωριστή προτίμηση έχω στον Ντίνο Ηλιόπουλο.Μεγαλώνοντας όμως και αφού μπήκα στη δουλειά, συνειδητοποίησα πόσο σημαντικοί ήταν όλοι τους.Γιατί κατάφεραν κάτι μοναδικό:να τους νιώθουμε οικογένειά μας. Μαζί με τους γονείς μας και τα αδέλφια μας, είναι εκείνοι με τους οποίους μεγαλώσαμε. Μας έδωσαν κάποια φώτα να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι- χωρίς να το ξέρουν». Ο 40χρονος ηθοποιός ετοιμάζεται να υποδυθεί τον Τρουφαλδίνο, τον «Υπηρέτη δύο αφεντάδων» στην ομώνυμη κωμωδία του Κάρλο Γκολντόνι, σε σκηνοθεσία του Γιάννη Κακλέα και μαζί με το ΔΗΠΕΘΕ Κρήτης να περιοδεύσουν σε όλη την Ελλάδα. Μοιραία ο τίτλος του έργου δίνει το έναυσμα για το πρώτο σχόλιο. «Υπηρέτες είμαστε, αλλά δεν ξέρουμε πόσων αφεντάδων… Δύο, πάντως, σίγουρα. Με τη διαφορά ότι εμείς δεν τους ξέρουμε, δεν ξέρουμε σε ποιον δίνουμε λόγο» λέει, παραπέμποντας στο κωμικό μπέρδεμα του ήρωά του επί σκηνής.
«Αυτή την εποχή είναι σαν να έχουμε μπει σε έναν λαβύρινθο και να προσπαθούμε να αποφύγουμε τον Μινώταυρο» συνεχίζει. «Κάποιοι μας κλείδωσαν μέσα.Και τώραεδώ που φθάσαμε λέμε “ας έρθει ο Μινώταυρος, να τελειώνουμε”.Από την άλλη,η κατάσταση μας οδηγεί στο να γίνουμε και εμείς τέρατα. Ανησυχώ μήπως φθάσουμε στο σημείο να χάσουμε την ανθρωπιά μας- γιατί την αξιοπρέπειά μας είναι ευκολότερο να τη χάσουμεγια να επιβιώσουμε.Δεν τη χάσαμε όλη,πάντως.Κάποιοι την πούλησαν εν αγνοία μας».
Ωστόσο εξακολουθεί να πιστεύει στο καλό κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας που επιμένει ότι υπάρχει. «Οταν ο πολιτικός ανοίγει το παράθυρο για τον εαυτό του και οι πολίτες το ίδιο θα κάνουν.Ολοι έχουμε συμμετοχή- κυρίως γιατί τους ψηφίζουμε. Είναι θέμα νοοτροπίας και διαπαιδαγώγησης. Πρέπει να μάθουμε να διακρίνουμε ποιοι μπορούν να κάνουν καλό στη χώρα.Γι΄ αυτό και η έκφραση “επαγγελματίας πολιτικός” δεν θα έπρεπε να υπάρχει». Οχι, ο ίδιος δεν θέλει να γίνει πολιτικός. Προτιμά «να κατευθύνει συναισθήματα», όπως λέει. Γι΄ αυτό και έγινε ηθοποιός: «Το όνειρό μου ήταν πάντα να είμαι σε μια σκηνή και να νιώθω ότι μπορώ να τους κάνω να γελούν, να κλαίνε…». Ως ενεργός πολίτης αυτής της κοινωνίας ο Βασίλης Χαραλαμπόπουλος υποστηρίζει το θέατρο της διαπαιδαγώγησης και όχι της απλής ψυχαγωγίας. «Η δική μου ευθύνη είναιφεύγοντας ο θεατής να πάρει μαζί του τροφή για κουβέντα». Παράλληλα παρακολουθεί τα τρέχοντα και ομολογεί ότι «ένα κομμάτι όλων μας είναι οι “Αγανακτισμένοι”.Αυτές άλλωστε είναι οι μόνες διαμαρτυρίες στις οποίες πιστεύω. Δεν πιστεύω στα πλακάτ, στις ταμπέλες» . Φοβάται για το αύριο; «Η αίσθηση ότι εμείς δεν κινούμε κανένα νήμα με φοβίζει και σε αυτό θέλω να αντιδράσω- ειρηνικά πάντα. Και όμωςαπό όλη αυτή την ιστορία έχω την εντύπωση ότι κάτι καλό θα βγει.Μας έχουν κάνει να ζούμε με φόβο. Θέλουμε όμως να μάθουμε τον πάτο και να τελειώνουμε.Στο κάτω-κάτω,αν είναι να πουλήσουν αυτή τη χώρα, ας μας πουλήσουν ακριβά».
Απόφοιτος της Δραματικής Σχολής του Ωδείου Αθηνών,ο Βασίλης Χαραλαμπόπουλος έκανε πολλές και διαφορετικές δουλειές πριν και κατά τη διάρκεια των σπουδών του,επιβεβαιώνοντας ότι το θέατρο είναι μονόδρομος για εκείνον.Από το σχολείο άλλωστε φάνηκε ότι θα γινόταν ηθοποιός,ενώ παράλληλα είχε ξεκινήσει να γράφει και να «σκηνοθετεί».
Από το 1992 που βγήκε στη δουλειά δεν χρειάστηκε να περιμένει πολύ.Το 1998 ξεχώρισε στο «Μόλις χώρισα» στο τότε θέατρο Μελίνα της οδού Βουκουρεστίου,από όπου και τον επέλεξαν για τα τηλεοπτικά «Εγκλήματα».Και ύστερα ήρθαν το «Είσαι το ταίρι μου»,ο Λάκης Λαζόπουλος, η συνεργασία με την Ελένη Ράντου στο θέατρο,κυρίως,αλλά και στη μεγάλη οθόνη.Μαζί και ο Γιάννης Κακλέας,η Επίδαυρος,οι ταινίες,το «10» του Καραγάτση.Του χρόνου θα πρωταγωνιστήσει στη σειρά του Μega «Με λένε Βαγγέλη»- διασκευασμένη μεταφορά της αμερικανικής χιουμοριστικής σειράς «Μy name is Εrl».Παράλληλα γράφει και θα σκηνοθετήσει την επόμενη ταινία του.
Για τον Βασίλη Χαραλαμπόπουλο ο εφετινός Γκολντόνι είναι ο τρίτος του- προηγήθηκαν οι «Υπηρέτριες» σε σκηνοθεσία Θωμά Μοσχόπουλου και η «Λοκαντιέρα» στο Παλαιό Πανεπιστήμιο. «Ο Γκολντόνι έχει κάτι το ιδιαίτερο.Ετσι κι αλλιώς θεωρείται ο εκσυγχρονιστής της κομέντια ντελ άρτε,καθώς πέταξε τις μάσκες και έφυγε από τη φαρσική και αυτοσχεδιαστική κωμωδία,βάζοντας πλοκή και καθημερινούς χαρακτήρες. Δουλεύοντας μαζί με τον Γιάννη Κακλέα συνειδητοποιήσαμε ότι δεν είναι απλώς μια κωμωδία.Ολοι οι ρόλοι έχουν έντονα συναισθήματα.Το έργο μιλάει για τον έρωτα,τον βίαιο χωρισμό,την αφοσίωση,την πίστη,και όλα αυτά μέσα από κωμικές καταστάσεις.Είναι πολύ σύγχρονο το έργο.Ετσι ελπίζουμε ότι θα είναι και η ματιά μας στην παράσταση».Οσο για τον ήρωά του,σχολιάζει: «Είναι διαχρονικό αυτό που περνά ο υπηρέτης.Είναι ό,τι ζητάμε όλοι μας.Θέλει να φάει και να ερωτευθεί.Αυτή δεν είναι η βάση της ανθρώπινης ύπαρξης;» αναρωτιέται,γνωρίζοντας φυσικά την απάντηση.
«Υπηρέτης δύο αφεντάδων» του Κάρλο Γκολντόνι Ωδείο Ηρώδου Αττικού,στις 29 και 30 Ιουνίου, Κρήτη,4-13 Ιουλίου.Ακολουθεί περιοδεία. Μετάφραση Ερρίκος Μπελιές, σκηνοθεσία Γιάννης Κακλέας,σκηνικά Μανώλης Παντελιδάκης, κοστούμια Βάλια Μαργαρίτη
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
