Mια πένα εξασκημένη στο ρεπορτάζ δοκιμάζεται και – όχι για πρώτη φορά- στα δύσκολα. Εντονα αυτοβιογραφικός, ο Χρήστος Σιάφκος θυμάται τα φοιτητικά χρόνια του στην Ιταλία. Χρόνια που υπήρξαν εν μέρει ανέμελα, εν μέρει ένοχα, καθώς πίσω στην πατρίδα οι υπόλοιποι υπέφεραν. Το μυθιστόρημα «Γλυκιά ζωή» είναι αυτοαναφορικό και μεταφέρει εμπειρίες που έζησαν ο συγγραφέας αλλά και ο περίγυρός του τα ανέμελα χρόνια τους. Υποτίθεται ότι οι ήρωες που παρελαύνουν από τις σελίδες είναι ενήλικες, εντούτοις περιέχονται στο βιβλίο στοιχεία από τα μυθιστορήματα ενηλικίωσης: διλήμματα, ανακαλύψεις, επαναπροσδιορισμοί. Τα πάντα κρίνονται από μηδενική βάση. Και όταν ένας φοιτητής στην Ιταλία της εποχής μιλούσε για «τα πάντα» εννοούσε δύο τινά: την πολιτική και τον έρωτα. Η «Γλυκιά ζωή» είναι ένα σπονδυλωτό μυθιστόρημα. Περιγράφει την ιστορία μιας παρέας. Το όλον αναδεικνύεται μέσα από την περίπτωση του καθενός. Κάθε κεφάλαιο αναφέρεται σε διαφορετικό πρόσωπο. Κάθε πρόσωπο αποτελεί μια ψηφίδα. Το διάγραμμα της παρέας είναι αυτό που ενδιαφέρει τον συγγραφέα: πώς αυτά τα παιδιά, που ενηλικιώνονται μακριά από την πατρίδα τους, θα αποκομίσουν εμπειρίες χρήσιμες για αργότερα. Το αργότερα έχει και αυτό τη σημασία του, έρχεται η ώρα του απολογισμού. Καθένας έχει τη δική του, διαφορετική αφετηρία που επιτρέπει στον αναγνώστη να έχει ένα πανόραμα της Ελλάδας του τότε. Μιας ιστορικής περιόδου στην οποία, όσοι την έζησαν, επιχειρούν με κάθε τρόπο να προσδώσουν μυθικές διαστάσεις. Είναι η γενιά που θέλει να αφηγηθεί πόσο υπέροχα ήταν όλα στη νιότη τους, πόσο υπέροχοι ήταν οι ίδιοι. Εποχή ανακαλύψεων, εποχή ανατροπών, εποχή αμφισβήτησης. Εποχή πολιτικών ζυμώσεων εκ του ασφαλούς. Η χούντα, στην απέναντι πλευρά της θάλασσας, απειλεί. Οι φοιτητές της Ιταλίας θέλουν να νιώσουν ότι μετέχουν στα πολιτικά πράγματα, υποφέρουν και εκείνοι, έστω από μακριά.
Ο Χρήστος Σιάφκος εστιάζει στα παράξενα αισθήματα του φοιτητή από την Ελλάδα που ξαφνικά προσγειωνόταν σε άλλον
πλανήτη, στον πλανήτη του δυτικού κόσμου, με όλες τις ελευθερίες. Οι γυναίκες εκεί ήταν διαφορετικές, τα αγόρια είχαν μεγάλη όρεξη, το ΑΙDS δεν ανέκοπτε τις διαθέσεις. Η σεξουαλικότητα έχει ιδιαίτερο βάρος στο βιβλίο του Σιάφκου, όπως είχε και στα προηγούμενα. Τριάντα και πλέον χρόνια παρεμβάλλονται από την εποχή που περιγράφεται και ο συγγραφέας επιχειρεί να ανακτήσει την αθωότητα που είχε τότε. Επιχειρεί να ξαναζήσει τις νεανικές εμπειρίες χωρίς να χρησιμοποιεί το πρίσμα των δεκάδων γυναικών που τον συντρόφευσαν ως σήμερα. Ο Σιάφκος ερωτοτροπεί λογοτεχνικά με τον εαυτό του, με τις ερωμένες του και με τις γυναίκες των άλλων. Τα προσωπικά και οι φιλίες πυρπολούνται από τις πολιτικές έριδες: όλοι νομίζουν ότι κατέχουν την αλήθεια για την Αριστερά.
Οι προηγούμενοι τίτλοι του Χρήστου Σιάφκου βασίζονταν επίσης στις προσωπικές εμπειρίες του. Εχει μέχρι στιγμής εκδώσει τα μυθιστορήματα «Ενας χωρισμός» (Αστάρτη, 1999) και «Υγρός Αύγουστος» (Καστανιώτης, 2004). Οι μικρές και μεγάλες ασυνεννοησίες στις σχέσεις των δύο φύλων μπαίνουν στο μικροσκόπιο του συγγραφέα. Στη «Γλυκιά ζωή» όλα παίρνουν μια πιο κοσμοπολίτικη διάσταση. Καταγράφεται με επιτυχία η εποχή κατά την οποία οι Ελληνες άρχισαν να βγαίνουν από το καβούκι τους και να επιδιώκουν να ταυτιστούν περισσότερο με την Ευρώπη παρά με τα Βαλκάνια.
