Πάρτι γενεθλίων εκτός ελέγχου
Είναι πραγματικά άξιον απορίας πώς κατάφερε ένα συγκρότημα το οποίο βρίσκεται στη δισκογραφία 20 χρόνια να μεγαλουργήσει μόλις τα τελευταία τέσσερα χρόνια. Βεβαίως όλες οι δουλειές του αμερικανικού συγκροτήματος έχουν τουλάχιστον ενδιαφέρον, κάτι συνέβη όμως το 1999 και με το «Soft Bulletin» απογειώθηκαν. Οι Flaming Lips κατάφεραν μέσα σε τέσσερα χρόνια να φτιάξουν δύο από τα καλύτερα ροκ άλμπουμ της τελευταίας εικοσαετίας. Το πρόσφατο «Yoshimi Battles The Pink Robots» – τι τίτλος; – βρέθηκε στα 50 καλύτερα άλμπουμ του περιοδικού «Q», ήταν Νο 2 στη λίστα με τα καλύτερα του «Mojo», Νο 1 για το περιοδικό «Uncut» και Νο 4 για το «Spin».
Περίεργοι τίτλοι, περίεργοι ήχοι και ακόμη περισσότερο περίεργοι στίχοι. Το συγκρότημα του Γουέιν Κόιν έχει καταφέρει με έναν μαγικό τρόπο να μεταλλάξει την πρώιμη ψυχεδέλεια των Pink Floyd, να την μπολιάσει με το ροκ του Νιλ Γιανγκ και να μας προσφέρει ένα υβρίδιο που δύσκολα ακούς στη σύγχρονη ροκ σκηνή. Οσο για τα σόου τους, όλοι μιλούν για μια εμπειρία την οποία κανένας δεν πρέπει να χάσει. Ακούγοντας τον Γουέιν Κόιν από το ξενοδοχείο του στο Παρίσι αντιλαμβανόμαστε για λίγο τον πολύχρωμο κόσμο των Flaming Lips.
– Αναρωτιέστε ποτέ για τι πράγμα ακριβώς γράφετε; Μιλώ για όλα αυτά τα παράξενα τραγούδια, τους παράξενους τίτλους…
«Η αλήθεια είναι πως το κάνω πάντα μετά, όταν με πιάνει μια εμμονή ότι αυτό πρέπει να το βγάλω από το μυαλό μου, ότι πρέπει να τελειώνω μαζί του. Είναι οι στιγμές που λες “ε, και τι έγινε; τι ήθελα να πω με αυτό;”. Από την άλλη, με όλες τις τέχνες το ίδιο δεν συμβαίνει; Η μουσική όμως εξυπηρετεί έναν μεγάλο σκοπό στην κοινωνία. Πιστεύω ότι κατευνάζει τις μεταφυσικές ανησυχίες του μυαλού. Γι’ αυτό και δεν πρέπει να την περιορίζουμε σε χρονικά πλαίσια. Το ίδιο βέβαια συμβαίνει και με άλλα πράγματα, όπως ο κινηματογράφος, τα εικαστικά, το σεξ, το χρήμα…».
– Και το χρήμα;
«Είναι σίγουρα πολύ καλύτερα να το έχεις παρά να μην το έχεις, δεν συμφωνείς;».
– Θεωρείτε μετά την επιτυχία των δύο τελευταίων δίσκων σας ότι οι πρώτες δουλειές σας δεν άξιζαν ανάλογη αναγνώριση;
«Δεν νομίζω ότι τίθεται ζήτημα του αν άξιζαν ή όχι, θεωρώ απλώς ότι έχει να κάνει με το τι μπορεί κάθε φορά ο κόσμος να συνδεθεί. Τα θέματα που πιάσαμε τελευταία, όπως ο θάνατος και η απομόνωση, πιστεύω ότι ενδιέφεραν πολύ περισσότερο τον κόσμο, γι’ αυτό και πέτυχαν οι τελευταίοι δίσκοι μας».
– Ποιο είναι ακριβώς το θέμα του τελευταίου δίσκου σας;
«Νομίζω ότι αναφέρεται στο να έλθεις αντιμέτωπος με τον παραλογισμό του κόσμου και να παραμείνεις αισιόδοξος. Αν και πιστεύω ότι το κοινό δεν ψάχνει για απαντήσεις αλλά περισσότερο για ερωτήσεις, θέλει να δίνεις αφορμές, δεν περιμένει από εσένα να του λύσεις τα προβλήματα, που ούτως ή άλλως δεν μπορείς».
– Πιστεύετε ότι το κοινό αντιλαμβάνεται απολύτως αυτά που γράφετε;
«Νομίζω ναι. Δεν θεωρώ ότι είναι απλοϊκά αυτά που γράφουμε. Αν αφαιρέσεις τη μουσική, σου μένει ένα κείμενο που μπορεί να αναφέρεται στη διαπίστωση ότι κάποια ημέρα όλοι θα πεθάνουμε, ένα θέμα κοινό, το οποίο όμως αν το τοποθετήσεις σε σωστή βάση αποκτά μια πρωτόγνωρη δύναμη».
– Εχετε συγκεκριμένες ιδέες όταν ξεκινάτε έναν δίσκο ή προκύπτουν ύστερα από πειραματισμό στο στούντιο;
«Νομίζω και τα δύο. Φαντάζομαι ότι πολύ θα ήθελαν όλοι το αποτέλεσμα να έχει ήδη υπάρξει στο μυαλό τους προτού το ηχογραφήσουν, δεν νομίζω όμως ότι γίνεται έτσι ακριβώς. Είναι σαν να οδηγείς με κλειστά τα μάτια, έχεις μια ιδέα για το πού πηγαίνεις αλλά δεν ξέρεις πού θα καταλήξεις».
– Πόσο μακριά μπορεί να φθάσει ο ήχος των Flaming Lips;
«Φαντάζομαι όσο μας επιτρέπει η φαντασία μας. Από την άλλη, είμαι περιορισμένων δυνατοτήτων ως τραγουδιστής και τα τραγούδια είναι πολύ εύκολα αναγνωρίσιμα λόγω της φωνής μου, όσο και αν αλλάξουμε τον ήχο μας».
– Εχετε κοινά στοιχεία με άλλα σημερινά συγκροτήματα;
«Βεβαίως. Ακούγοντας τους Mercury Rev, τους Grandaddy, τους Wilco, ακόμη και τους Radiohead, βρίσκεις πολλά κοινά στοιχεία. Δεν νομίζω ότι αντιγράφει ο ένας τον άλλον, απλώς υπάρχει μέσα μας εντελώς σουρεαλιστικά ένας κοινός αφηρημένος κώδικας».
– Πώς αποφασίσατε να συνεργαστείτε με τον Μπεκ;
«Βρήκα πολύ ωραία την ιδέα αυτή, μου αρέσει η μουσική του, του αρέσει η δική μας και επίσης μου άρεσε πολύ η ιδέα να μη βρίσκομαι εγώ μπροστά σε μια συναυλία αλλά ένας άλλος τραγουδιστής».
– Μου άρεσε πολύ η διασκευή του «Can’t Get You Out Of My Head» της Κάιλι Μινόγκ.
«Αλήθεια; Στην αρχή πιστεύαμε ότι πολλοί θα το έβρισκαν γραφικό, είναι όμως ένα σπουδαίο τραγούδι και μου αρέσει η Κάιλι, με διασκεδάζει η μουσική της».
– Θα το παίξετε στην Αθήνα;
«Θα το πω στα παιδιά. Γιατί όχι; Δεν είναι άσχημη ιδέα».
– Πώς θα είναι το σόου σας;
«Υπόσχομαι ότι θα περάσετε καλά. Θα έχουμε προτζέκτορες με ταινιάκια για κάθε τραγούδι, θα παρελαύνει κόσμος στη σκηνή με κοστούμια ζώων, θα κάνω γενικά οτιδήποτε χρειάζεται για να ανεβάσω τη διάθεση του κόσμου. Θα είναι σαν ένα μεγάλο πάρτι γενεθλίων εκτός ελέγχου. Ενα πάρτι γενεθλίων όπου κάθε τραγούδι μιλάει για τον θάνατο». (γελώντας)
– Μόλις μου δώσατε έναν ωραίο τίτλο.
«Είδες, κάνω και τη δουλειά σου». (γελώντας)
Οι Flaming Lips εμφανίζονται σήμερα στο Gagarin 205 (Λιοσίων 205, τηλ. 210 8547.600).
