διαβήτης τύπου 2

Οι στατίνες, δημοφιλή φάρμακα ενάντια στη χοληστερόλη, τα οποία έχουν συνδεθεί με πλήθος παρενεργειών, φαίνεται τώρα να αθωώνονται – τουλάχιστον ως έναν βαθμό - με βάση νέα μεγάλη ανασκόπηση μελετών. Η ανασκόπηση αυτή που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό έντυπο «European Journal of Preventive Cardiology» αφορούσε 83.880 ασθενείς και έδειξε αύξηση του κινδύνου για διαβήτη τύπου 2 από τη λήψη στατινών. Ωστόσο, σύμφωνα με τα αποτελέσματά της, οι αναφορές για αύξηση των περιπτώσεων ναυτίας, μυϊκών πόνων, αϋπνίας και κόπωσης δεν φάνηκε να ισχύουν.

O Τζέιμς Γουότσον ο οποίος μαζί με τον Φράνσις Κρικ αποκάλυψαν τη δομή της διπλής έλικας του DNA – το γεγονός αυτό χάρισε στους δύο επιστήμονες ένα Νομπέλ πριν από μισό αιώνα (το μοιράστηκαν με τον Μόρις Γουίλκινς) – ανέπτυξε τώρα μια ριζοσπαστική, και σύμφωνα με πολλούς αμφιλεγόμενη, θεωρία σχετικά με τη ρίζα του διαβήτη, της άνοιας, της καρδιοπάθειας και του καρκίνου. Ο 85χρονος επιστήμονας δημοσίευσε τη μεγάλη ιδέα του στην ιατρική επιθεώρηση «The Lancet» - ωστόσο δεν ήταν λίγοι εκείνοι που ανέφεραν ότι η ιδέα αυτή δεν θα είχε δει ποτέ το φως της δημοσιότητας αν αυτή είχε εκφραστεί από κάποιον άλλον.

Οι άνθρωποι που καταναλώνουν μεγάλες ποσότητες γιαουρτιού, ενδεχομένως να διατρέχουν κατά 28% μικρότερο κίνδυνο εμφάνισης διαβήτη, υποστηρίζει νέα βρετανική μελέτη που δημοσιεύεται στο επιστημονικό έντυπο «Diabetologia» της Ευρωπαϊκής Εταιρείας για τη Μελέτη του Διαβήτη.

«Ασπίδα» ενάντια στον κίνδυνο εμφάνισης διαβήτη τύπου 2 αποτελούν τα φλαβονοειδή που εντοπίζονται σε διάφορες τροφές και ποτά όπως π.χ. το κόκκινο κρασί, η σοκολάτα και τα κόκκινα φρούτα, υποστηρίζει νέα βρετανική μελέτη.

Οι γυναίκες που στο πλαίσιο της σωματικής άσκησης, κάνουν και άρση βαρών μειώνουν τον κίνδυνο εκδήλωσης διαβήτη, υποστηρίζουν αμερικανοί ερευνητές σύμφωνα με στοιχεία που δημοσιεύθηκαν στο επιστημονικό έντυπο PLoS Medicine.

Ένα γονίδιο που ανεβάζει τον κίνδυνο εκδήλωσης διαβήτη τύπου ΙΙ φαίνεται ότι πέρασε στους σύγχρονους ανθρώπους από τις σεξουαλικές επαφές τους με τους ανθρώπους του Νεάντερταλ. Άγνωστο γιατί, το γονίδιο είναι σήμερα συχνότερο στους πληθυσμούς της Λατινικής Αμερικής και της Ανατολικής Ασίας.