Σχέδια επί σχεδίων για παρεμβάσεις στον αστικό ιστό της Αθήνας, που ξεκίνησαν μεγαλόπνοα και τελικά έμειναν στα λόγια, δεν κατάφεραν να φωτίσουν το γκρι της πρωτεύουσας. Οσο για αποσπασματικές προσπάθειες που εμφανίστηκαν σαν το μάννα εξ ουρανού, μπορεί να έδωσαν χρώμα σε γειτονιές της πόλης, δεν απάντησαν όμως στο σύνθετο πρόβλημα του κέντρου, το οποίο δεν έχει να κάνει μόνο με την αισθητική αναβάθμιση του δημόσιου χώρου, αλλά και με την πραγματική ζωή των αστέγων, του παρεμπορίου, της πορνείας, της παραβατικότητας και των ναρκωτικών, των κλειστών καταστημάτων, των εγκαταλελειμμένων κτιρίων.
Η νέα πρόταση που παρουσίασε προσφάτως ο δήμαρχος Αθηναίων Κώστας Μπακογιάννης πατά στο σχέδιο του Μεγάλου Περιπάτου, που εν μέρει είχε υλοποιηθεί από την Εταιρεία Ενοποίησης Αρχαιολογικών Χώρων (ΕΑΧΑ), με τη στήριξη του Οργανισμού Ρυθμιστικού Σχεδίου Αθήνας (ΟΡΣΑ), δύο σημαντικούς φορείς που διαλύθηκαν, ελέω μνημονίων, στη λογική της συρρίκνωσης του δημόσιου τομέα. Είχαν προλάβει να αφήσουν ως παρακαταθήκη στους Αθηναίους τους εμβληματικούς πεζοδρόμους Διονυσίου Αρεοπαγίτου και Αποστόλου Παύλου – από τα λίγα θετικά έργα, μαζί με το μετρό, που είχαν γίνει εν όψει των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
