Κοσμάς Βίδος

«Χαίρομαι που η γυναίκα μου λείπει. Χαίρομαι γιατί κάνει κάτι πολύ καλύτερο. Ζηλεύω αυτή τη στιγμή που έχει πάει να δει τον γιο της στην Α' Δημοτικού που θα τρέξει για πρώτη φορά. Ζηλεύω ειλικρινά και της βγάζω το καπέλο που έφυγε για να πάει στον γιο της».

Η Εκατερίνα Ριμπολόβλεβα πέταξε εκατομμύρια ευρώ για ένα εξαιρετικά προκλητικό πάρτι γενεθλίων...

Λόγω των προβλημάτων υγείας που αντιμετωπίζει η ηλικιωμένη μητέρα μιας στενής φίλης - μια γυναίκα ταλαιπωρημένη και υποχρεωμένη να «κατοικοεδρεύει»

Κύριε διευθυντά. Τόσος καιρός από τότε που τελείωσα το σχολείο (πολύς καιρός)...

Κύριε διευθυντά. Με κατεπείγον έγγραφό του ο υπουργός Εσωτερικών...

Οδεύουμε προς το τέλος της τηλεοπτικής περιόδου. Και, ως είθισται, περνάμε στο στάδιο του απολογισμού.

Κύριε διευθυντά. Σε ανάρτηση στο Facebook είδα δύο φωτογραφίες...

Το όνομα Μπελ Νοξ είχε απασχολήσει ξανά τα διεθνή ΜΜΕ. Πρόκειται για τη 18χρονη φοιτήτρια Μίριαμ Γουίκς (το Μπελ Νοξ είναι ψευδώνυμο),

Κύριε διευθυντά. Παραδέχομαι την άγνοιά μου, χωρίς να θεωρώ...

Κύριε διευθυντά. Πράγματι εντυπωσιακό το μεγαλύτερο κρουαζιερόπλοιο του κόσμου...

Στον δρόμο προς την Αρχαία Σικυώνα τούς είχαμε μπροστά μας. Το όχημά τους, κάτι σαν φορτηγάκι που το είχαν μετατρέψει σε κάτι σαν τροχόσπιτο

Κύριε διευθυντά. Ενώ ο Βόλος έβγαζε τον Αχιλλέα Μπέο...

Κύριε διευθυντά. Ο γενικός γραμματέας Δημοσίων Εσόδων Χάρης Θεοχάρης...

Στην Ελλάδα υπάρχει και ένα τηλεοπτικό προϊόν που τον καιρό της κρίσης, και ενώ το αποτέλεσμά της είναι εμφανές στον παρακμάζοντα ψυχαγωγικό τομέα,

Κύριε διευθυντά. Το 2002 ο ακροδεξιός Ζαν-Μαρί Λεπέν...

Κύριε διευθυντά. Παρακολουθώντας τον Γιάννη Μπουτάρη σε χθεσινή τηλεοπτική συνέντευξή του...

Την είχα προειδοποιήσει: «μην πάρεις σκυλί στο σπίτι, θα το μετανιώσεις!». Με είχε κοιτάξει με το ύφος που παίρνει κάθε φορά όταν γνωρίζει πως έχω δίκιο

Κύριε διευθυντά. Για να ξεφύγουμε λίγο από τα εκλογικά χαρτιά...

Στο «Bates motel», το επιτυχημένο σίριαλ του A&E, παρακολουθούμε τα παιδικά - εφηβικά χρόνια ενός ευαίσθητου νέου ο οποίος στη συνέχεια (βρε, πώς τα φέρνει η ζωή!) θα μετατραπεί στον διασημότερο ψυχοπαθή δολοφόνο

Στο Γκντανσκ πρωτοπήγα μικρό παιδί, ένα καλοκαίρι του ’70κάτι, επιβάτης στο εμπορικό πλοίο όπου εργαζόταν ο πατέρας μου. Θυμόμουν ελάχιστα από εκείνη την επίσκεψη, όλες όμως οι εικόνες που είχα συγκρατήσει ήταν μεγάλης ομορφιάς: γραφικό ιστορικό κέντρο, καταπράσινα πάρκα, ένα ατμοσφαιρικό ξενοδοχείο όπου πηγαίναμε για φαγητό στο προάστιο Σόποτ, μια παραλία με λευκή άμμο και […]