Γιάννης Μαρίνος

«Στα καθεστώτα του υπαρκτού σοσιαλισμού οι διανοούμενοι, αν δεν εξοντώθηκαν, παραμερίστηκαν, ενώ οι αμφισβητίες και οι διαφωνούντες χαρακτηρίζονται ως προδότες και αντιμετωπίζονται με την ηθική και βιολογική εξόντωσή τους».

Ακούγοντας τον σπουδαίο έλληνα μουσουργό και διανοητή Μάνο Χατζιδάκι να δηλώνει απαισιόδοξα ότι δεν έχει πια μέλλον η Ελλάδα, τον ρώτησα έκπληκτος:

Προτού καν στεγνώσει το μελάνι τής ούτως ή άλλως μάλλον φιλολογικής αξίας συμφωνίας των 28 χωρών της Ευρωπαϊκής Ενωσης για το Προσφυγικό,

Η πολυαναμενόμενη αλλά δυσεφάρμοστη συμφωνία των «28» της Ευρωπαϊκής Ενωσης για το Προσφυγικό είναι ήδη γεγονός.

Και ξαφνικά η Ευρωπαϊκή Ενωση ως υπερεθνική οντότητα και η Ελλάδα ως έθνος-κράτος απειλούνται με διάλυση εξαιτίας του Προσφυγικού.

Αναμένοντας τη διαβόητη αξιολόγηση ας αναδείξουμε κάποια κατορθώματα της ελληνικής γραφειοκρατίας, όπως τα κατέγραψε ο Λέανδρος Σλάβης στην Εφημερίδα του Κέντρου Σοσιαλιστικών Μελετών:

Καθώς ο Αρμαγεδδών καλπάζει μέσω της λαίλαπας του Προσφυγικού, δύο-τρία σχόλια σε προβλήματα που κρύβονται κάτω από το χαλί.

Σχεδόν όλοι οι Ελληνες εντός και εκτός Ελλάδας έχουμε την αξίωση να μας σέβονται και να μας αντιμετωπίζουν ευνοϊκά όλοι οι λαοί της Γης

Μου είναι αδύνατον να δεχθώ ότι, ενώ ο κανονικός χρόνος για συνταξιοδότηση ήταν και πριν από την κρίση η τριακονταπενταετία,

Ο κ. Τσίπρας ως πρωθυπουργός αλλά και ως πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ δεσμεύθηκε ακόμη και με την υπογραφή του, αλλά και με λαϊκή εντολή, όπως λέει ο ίδιος,

Η έλλειψη σχεδίου, η προχειρότητα, τα ακατάσχετα ψεύδη και η διγλωσσία, μαζί με τον διχαστικό λόγο και τις φασιστικές διολισθήσεις της κυβέρνησης,

Παρένθεση αναμονής καθώς οι τρέχουσες δραματικές εξελίξεις (Ασφαλιστικό, αγρότες, κλείσιμο μεγάλων επιχειρήσεων και κυρίως η απασφαλισμένη βόμβα του Προσφυγικού) αλλάζουν καθημερινά.

Οταν η κυβερνητική εκπρόσωπος κυρία Ολγα Γεροβασίλη κεραυνοβόλησε το πανελλήνιο με τη δήλωση ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει πει ποτέ ψέματα

«Η κατάρα του ενός και μοναδικού υποψηφίου στοιχειώνει τις ελληνικές αποκρατικοποιήσεις.

Τακτικός αναγνώστης μου καθηγητής πανεπιστημίου που συνταξιοδοτήθηκε έπειτα από 35 χρόνια ασφαλισμένης εργασίας

Όπως κάθε Χριστούγεννα, έτσι και εφέτος θρησκευτικές μειονότητες που ζουν στον χριστιανικό κόσμο,

Στην καρικατούρα ασφαλιστικού συστήματος στην οποία αυτό έχει καταντήσει, εκτός της συμβολής των φαύλων παροχών και ρυθμίσεων

Ασφαλιστικού ατέρμονη συνέχεια. Στα άρθρα των προηγούμενων δύο Κυριακών αναφερθήκαμε στις αντικειμενικές αιτίες του αδιεξόδου στο ασφαλιστικό - συνταξιοδοτικό μας σύστημα (υπογεννητικότητα, γήρανση του πληθυσμού

Το πώς έφθασε στο σημερινό τραγικό αδιέξοδο το Ασφαλιστικό και Συνταξιοδοτικό είναι μια ιστορία τριών τουλάχιστον δεκαετιών με συνευθύνη όλων μας.

Ηταν επί της δεύτερης τετραετίας διακυβέρνησης του ΠαΣοΚ από τον Ανδρέα Παπανδρέου (1985-1988) όταν ο τότε υπουργός Εθνικής Οικονομίας Π. Ρουμελιώτης μια μέρα μου είπε ξαφνικά