Η ελληνική κρίση πάει από... κρίση σε κρίση. Εκεί που φαίνεται να παίρνει μια ανάσα όλο κάτι γίνεται και επιστρέφουμε στο «βοήθα Παναγιά». Τελειωμό δεν έχει το κακό που μας βρήκε εδώ και πέντε χρόνια.
Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ κ. Αλέξης Τσίπρας είναι τούτο τον καιρό πιο σίγουρος από ποτέ.
Τελευταίως οι πολιτικές εντάσεις γίνονται ολοένα και οξύτερες. Οι χαρακτηρισμοί περισσεύουν, οι εύκολες κρίσεις γενικεύονται και οι κωλοτούμπες επίσης έχουν γίνει του συρμού.
Η υπεραντίδραση των αγορών στην ελληνική επιλογή για πρόωρη έξοδο από το μνημόνιο και ελευθέρωση από το στενό μαρκάρισμα των ξένων επιτηρητών, κλόνισε κυβερνώντες και αντιπολιτευόμενους, προσφέροντας ταυτόχρονα ένα ισχυρό επιχείρημα σε εκείνους που υποστηρίζουν ότι χωρίς την εμπλοκή των ξένων η Ελλάδα δεν μπορεί να επιτύχει την έξοδο από την κρίση.
Αν κάτι ανεδείχθη από το διπλό κραχ των ελληνικών μετοχών και ομολόγων της περασμένης εβδομάδας είναι το έλλειμμα εμπιστοσύνης και αξιοπιστίας που συνεχίζει να βαραίνει την ελληνική πολιτική.
Από το περασμένο καλοκαίρι, όταν αμέσως μετά τις ευρωεκλογές το κυβερνητικό στρατόπεδο άρχισε να ανακινεί ζήτημα πρόωρης εξόδου από το μνημόνιο και το αυστηρό καθεστώς ελέγχου της τρόικας, οι αγορές άρχισαν να γίνονται επιφυλακτικές με την Ελλάδα.
Το κλίμα στις διεθνείς αγορές δεν είναι το καλύτερο. Η αβεβαιότητα έχει επιστρέψει, η καχυποψία για την εξέλιξη μεγάλων οικονομιών περισσεύει και οι γεωπολιτικοί κίνδυνοι επιτείνουν την ατμόσφαιρα αστάθειας στις χρηματαγορές.
Η Ελλάδα κινείται για ακόμη μια φορά στο όριο, όπως έχει συμβεί κάμποσες φορές τα τελευταία χρόνια.
Τα πολιτικά σενάρια έδωσαν και πήραν τις τελευταίες μέρες στο Κοινοβούλιο.
Ταμείο Έκτακτης Ανάγκης δημιουργεί η κυβέρνηση στο πλαίσιο της προετοιμασίας εξόδου από το μνημόνιο.
Η κρίση δεν τελείωσε, ούτε οι υποχρεώσεις που έχει αναλάβει η χώρα έναντι δανειστών και εταίρων εξαντλήθηκαν.
Κατά σύμπτωση τούτο τον καιρό που η ελληνική πολιτική βασανίζεται, η ΝΕΡΙΤ παρουσιάζει σε επανάληψη το «Borgen», μια εξαιρετική δανέζικη τηλεοπτική σειρά πολιτικού περιεχομένου, οι παραγωγοί της οποίας επιχειρούν την κατά το δυνατόν ρεαλιστικότερη απόδοση του πολιτικού παιγνίου και της διακυβέρνησης στη συγκεκριμένη σκανδιναβική χώρα.
Οι διαπραγματεύσεις με την τρόικα εξελίσσονται ομαλά παρά τα αντιθέτως διαδιδόμενα.
Πολλαπλασιάζονται με ταχύτητα μεγάλη τα ανοιχτά μέτωπα στον πλανήτη.
Οσοι παρακολουθούν από κοντά τις ελληνικές υποθέσεις γνωρίζουν πόσο εύθραυστη παραμένει η κατάσταση στη χώρα.
Κοινή είναι η πεποίθηση ότι χώρα αντιμετωπίζει εδώ και χρόνια προκλήσεις ιστορικών διαστάσεων.
Οι οδηγίες βγάζουν μάτια, τα προγράμματα είναι στεγνά χωρίς αίσθηση
Στα χρόνια της μεγάλης ύφεσης που ακολούθησε την κρίση του 1929 στην Αμερική, αναπτύχθηκαν ξεχωριστοί ιδεολογικοί και πολιτικοί αγώνες για το δέον γενέσθαι, για τα μέτρα και τις πολιτικές που θα φρέναραν την βύθιση της οικονομίας και θα έφερναν την ανάκαμψη.
Οτι η δικομματική κυβέρνηση τείνει να εξαντληθεί είναι ορατό πια διά γυμνού οφθαλμού. Οσο περνά ο καιρός το βάρος των πολλών οικονομικών μέτρων φαντάζει ασήκωτο
Μέχρι το 1989 ο κόσμος οριζόταν από την ισορροπία μεταξύ των δύο υπερδυνάμεων. Μπορεί να χαρακτηριζόταν από τους περισσότερους ως ισορροπία τρόμου, με ζώνες και σφαίρες επιρροής, με καταδυναστεύσεις, ανελευθερία και εμπόδια, οικονομικά και άλλα, ωστόσο οδήγησε τον κόσμο σχεδόν μισό αιώνα.