Αν κάτι ανεδείχθη από το διπλό κραχ των ελληνικών μετοχών και ομολόγων της περασμένης εβδομάδας είναι το έλλειμμα εμπιστοσύνης και αξιοπιστίας που συνεχίζει να βαραίνει την ελληνική πολιτική.
Από το περασμένο καλοκαίρι, όταν αμέσως μετά τις ευρωεκλογές το κυβερνητικό στρατόπεδο άρχισε να ανακινεί ζήτημα πρόωρης εξόδου από το μνημόνιο και το αυστηρό καθεστώς ελέγχου της τρόικας, οι αγορές άρχισαν να γίνονται επιφυλακτικές με την Ελλάδα.
Το κλίμα στις διεθνείς αγορές δεν είναι το καλύτερο. Η αβεβαιότητα έχει επιστρέψει, η καχυποψία για την εξέλιξη μεγάλων οικονομιών περισσεύει και οι γεωπολιτικοί κίνδυνοι επιτείνουν την ατμόσφαιρα αστάθειας στις χρηματαγορές.
Η Ελλάδα κινείται για ακόμη μια φορά στο όριο, όπως έχει συμβεί κάμποσες φορές τα τελευταία χρόνια.
Τα πολιτικά σενάρια έδωσαν και πήραν τις τελευταίες μέρες στο Κοινοβούλιο.
Ταμείο Έκτακτης Ανάγκης δημιουργεί η κυβέρνηση στο πλαίσιο της προετοιμασίας εξόδου από το μνημόνιο.
Η κρίση δεν τελείωσε, ούτε οι υποχρεώσεις που έχει αναλάβει η χώρα έναντι δανειστών και εταίρων εξαντλήθηκαν.
Κατά σύμπτωση τούτο τον καιρό που η ελληνική πολιτική βασανίζεται, η ΝΕΡΙΤ παρουσιάζει σε επανάληψη το «Borgen», μια εξαιρετική δανέζικη τηλεοπτική σειρά πολιτικού περιεχομένου, οι παραγωγοί της οποίας επιχειρούν την κατά το δυνατόν ρεαλιστικότερη απόδοση του πολιτικού παιγνίου και της διακυβέρνησης στη συγκεκριμένη σκανδιναβική χώρα.
Οι διαπραγματεύσεις με την τρόικα εξελίσσονται ομαλά παρά τα αντιθέτως διαδιδόμενα.
Πολλαπλασιάζονται με ταχύτητα μεγάλη τα ανοιχτά μέτωπα στον πλανήτη.
Οσοι παρακολουθούν από κοντά τις ελληνικές υποθέσεις γνωρίζουν πόσο εύθραυστη παραμένει η κατάσταση στη χώρα.
Κοινή είναι η πεποίθηση ότι χώρα αντιμετωπίζει εδώ και χρόνια προκλήσεις ιστορικών διαστάσεων.
Οι οδηγίες βγάζουν μάτια, τα προγράμματα είναι στεγνά χωρίς αίσθηση
Στα χρόνια της μεγάλης ύφεσης που ακολούθησε την κρίση του 1929 στην Αμερική, αναπτύχθηκαν ξεχωριστοί ιδεολογικοί και πολιτικοί αγώνες για το δέον γενέσθαι, για τα μέτρα και τις πολιτικές που θα φρέναραν την βύθιση της οικονομίας και θα έφερναν την ανάκαμψη.
Οτι η δικομματική κυβέρνηση τείνει να εξαντληθεί είναι ορατό πια διά γυμνού οφθαλμού. Οσο περνά ο καιρός το βάρος των πολλών οικονομικών μέτρων φαντάζει ασήκωτο
Μέχρι το 1989 ο κόσμος οριζόταν από την ισορροπία μεταξύ των δύο υπερδυνάμεων. Μπορεί να χαρακτηριζόταν από τους περισσότερους ως ισορροπία τρόμου, με ζώνες και σφαίρες επιρροής, με καταδυναστεύσεις, ανελευθερία και εμπόδια, οικονομικά και άλλα, ωστόσο οδήγησε τον κόσμο σχεδόν μισό αιώνα.
Οι τελευταίοι καλοκαιρινοί εκδρομείς είναι ήδη εδώ, τα πρωτοβρόχια ήλθαν πρόωρα, τα σχολεία ανοίγουν την Πέμπτη, η ελληνική ζωή επιστρέφει, έπειτα από ένα σύντομο διάλειμμα χαράς και σχόλης, στην κανονικότητά της.
Η πενταετής οικονομική κρίση, όπως προκύπτει από μεγάλη έρευνα της Κάπα Research, έχει επιδράσει καταλυτικά στο σώμα της ελληνικής κοινωνίας.
Πρόσφατα, με αφορμή τις τραγικές διαστάσεις που λαμβάνει η κρίση στη Μέση Ανατολή με φρικαλεότητες και την επεκτατικότητα του Ισλαμικού Κράτους, αλλά και την αδυναμία του Ομπάμα και της Μέρκελ να συγκρατήσουν τον Πούτιν στην διεκδίκηση τμημάτων της Ουκρανίας, διεθνείς αναλυτές διατύπωσαν την ανησυχία ή και τον φόβο μήπως «η Δύση χάνει τον έλεγχο του κόσμου»;
Οι εικόνες έμοιαζαν βγαλμένες από το μακρινό παρελθόν