Ανδρέας Πανταζόπουλος

Τι μπορεί να προσδοκά ένας δημοκρατικός και φιλελεύθερος πολίτης από την απρόσμενη εκλογή ενός φιλελεύθερου πολιτικού στην ηγεσία ενός συντηρητικού κόμματος,

Η άνοδος και η πολιτική κυριαρχία της ριζοσπαστικής Αριστεράς στην Ελλάδα δεν μπορεί να κατανοηθούν έξω από το πλαίσιο του εθνικολαϊκισμού που εγκαινίασε η κοινωνική κινητοποίηση των «Αγανακτισμένων» το καλοκαίρι του 2011. Γεγονός-τομή

Επαναλαμβανόμενο εφιάλτη των τελευταίων είκοσι ετών χαρακτήρισε ένας γάλλος διανοούμενος τη νίκη του ακροδεξιού Εθνικού Μετώπου

Οι νέες φονικές επιθέσεις στο Παρίσι, δέκα μήνες μετά από αυτές κατά του «Charlie Hebdo» και του εβραϊκού παντοπωλείου

Ζούμε περίοδο μεταβάσεων και υπερβάσεων, όπου οι παραδοσιακές αναφορές των πολιτικών δυνάμεων Δεξιάς και Αριστεράς μοιάζουν

Αν η καταναγκαστική μεταστροφή εκ μέρους των κυβερνώντων υπέρ της ευρωπαϊκής πορείας της χώρας

Το δημοψήφισμα, και το αποτέλεσμά του, ήταν η προέκταση του «κινήματος των πλατειών», της κινητοποίησης των «Αγανακτισμένων» του 2011, στις κάλπες.

«Η δικαιοσύνη ερμηνεύεται, η ελευθερία δεν ερμηνεύεται» έλεγε σε πολύ πρόσφατη τηλεοπτική συνέντευξή του ο φιλόσοφος και συγγραφέας Στέλιος Ράμφος

Σε παλαιότερο κείμενό μας, αμέσως μετά την ανάληψη της εξουσίας από τον ΣΥΡΙΖΑ, και από αυτήν εδώ τη θέση («Το κινηματικό συμβόλαιο», «Το Βήμα», 1.2.2015)

Ζούμε στην περίοδο των ενάρετων πλειοψηφιών, των ηθικολογικών προσταγών, των διάφανων επιλογών, της διαρκούς υποψίας και των καλυμμένων εκφοβισμών.

Ο θυμός και ο φόβος, τα δύο κυρίαρχα συναισθήματα στην Ελλάδα των τελευταίων χρόνων, προσδιόρισαν σε μεγάλο βαθμό τις πολιτικές συμπεριφορές

Ο υπουργός Εθνικής Αμυνας είπε τη δική του αλήθεια: «Ο λαός είναι ο στρατός», εννοώντας με αυτό ότι τα στρατευμένα παιδιά του λαού είναι και αυτά «λαός».

Ας ξεκινήσουμε από την έκπληξη που δοκίμασαν πολλοί Ευρωπαίοι, αλλά και ορισμένοι στην Ελλάδα, φιλικά προσκείμενοι προς την Αριστερά

Η τρομοκρατική επίθεση στα γραφεία του «Charlie Hebdo» και η αντισημιτική βαρβαρότητα στο εβραϊκό σουπερμάρκετ στο Παρίσι έθεσαν, μεταξύ άλλων

Λέγεται ότι η πολιτική είναι συνώνυμη διλημμάτων και αποφάσεων. Οπως αυτά που προκύπτουν και θα ληφθούν στην αναμέτρηση της 25ης Ιανουαρίου

Υπάρχουν στιγμές που η αναγγελία ίδρυσης ενός πολιτικού κινήματος μπορεί να λειτουργεί «λυτρωτικά»

Η πρόσφατη παρέμβαση του Γιώργου Παπανδρέου στα εσωκομματικά του ΠαΣοΚ, στο πλαίσιο αμφισβήτησης μιας ήδη δρομολογημένης διαδικασίας για τη συγκρότηση της Δημοκρατικής Παράταξης

Αραγε, οι πρόσφατες εξελίξεις στη ΔΗΜΑΡ, ως συνέπεια και του πρόσφατου εκλογικού αποτελέσματος, μπορούν να μας πουν κάτι το αρνητικό για την προοπτική ανασυγκρότησης της Κεντροαριστεράς;

Στα πασοκογενή στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, και όχι μόνον σε αυτά, είναι γνωστή η περί «πολιτικής» διαλεκτική διατύπωση που για πρώτη φορά εξαγγέλθηκε από τον Ανδρέα Παπανδρέου

Αν τα πολιτικά κόμματα συγκροτούν την ταυτότητά τους και μέσω της πολιτικής σύγκρουσης, με την έννοια ότι, για παράδειγμα, ένα αριστερό κόμμα δεν μπορεί να υπάρξει ως τέτοιο παρά μέσα από την αντίθεσή του με ένα δεξιό κόμμα (και αντιστρόφως),