Νίκος Γ Μαστροπαύλος

Σε αυτή την έκθεση, με τον αριθμητικό τίτλο 3/015 στην εποχή της παντοκρατορίας των αριθμών, ο Μανώλης Χάρος απελευθερώνει τα πουλιά και τα καράβια του.

Εδώ στην Αμφισσα το τέλος μιας εποχής είναι το αξιοθέατο, το απρόβλεπτο, το ασυνήθιστο. Τα στοιχειά των περασμένων καιρών είναι σκορπισμένα μέσα στην πόλη.

Η τέχνη μπορεί να δώσει ζωή σε κομμάτια της Αθήνας, όπως ας πούμε στη «νεκρή» στοά της οδού Πανεπιστημίου 44;

Η Λευκωσία είναι η αρχή και το τέλος της Ανατολής και η αρχή και το τέλος της Δύσης. Αυτό είναι η αφετηρία της γοητείας της, αλλά και των δεινών της.

Mare Mineralis, νερό και πέτρα καταμεσής στον ωκεανό της ζωής μας. Η πέτρα αναδύεται για να μας μυήσει στο νερό, στην ιδεολογία και στην ψυχοσύνθεση του νερού.

Το δράμα αναδύεται πάντα από τους πιο ειδυλλιακούς τόπους.

Η ζωγραφική που επιμένει σε χαλεπούς καιρούς, γίνεται ακόμη πιο συναρπαστική.

Μια «άλλη» Μεσόγειος - εξίσου βαθιά κυανή και αστραφτερή µε του Αιγαίου - ερχόταν ήσυχα ήσυχα για να δώσει ένα περιπαθές φιλί στην Προµενάντ ντεζ Ανγκλέ µε το εµβληµατικό ξενοδοχείο Νεγκρέσκο.

Ο Διόνυσος ζει σε όλα τα µήκη και τα πλάτη της ελληνικής ιδεολογίας, νυν και αεί, κάθε εποχή, κάθε µέρα, κάθε στιγµή.

Η γκαλερί Genesis στρώνει τραπέζι και το δείπνο είναι χορταστικό, αφού είναι εορταστικό.

Είναι από τους πλέον δυναμικούς εκπροσώπους μια νέας γενιάς δημιουργών η οποία μετουσιώνει την παγκοσμιοποιημένη, χωρίς σύνορα, καθημερινότητά της σε τέχνη.

Ο χαµός του γεφυριού της Πλάκας αντηχεί στην καρδιά µου σαν ηπειρώτικο µοιρολόι.

«Θα 'ρθει καιρός αλήθεια που όλοι τους θ' αποζητούν οι Αργίτες τον Αχιλλέα (...)» ψάλλει ο Οµηρος σε µια στροφή της φιλονικίας του αγέρωχου βασιλιά των Μυρµιδόνων µε τον κραταιό αρχιστράτηγο των Αχαιών

Εδώ στο Δέλτα του μεγάλου ποταμού - όριο μεταξύ Ανατολής και Δύσης - οι δρόμοι της περιήγησής σου είναι αναχώματα που «τρέχουν» επάνω στα νερά και διασχίζουν, λες, την ίδια τη ζωή.

Εντελώς αναπάντεχα, ένα νησί στην καρδιά της Ηπείρου, στην άκρη της Παμβώτιδας, στη σκιά των ψηλών βουνών.

Η επιστροφή δεν είναι ταξίδι προς το παρελθόν, αλλά προς το μέλλον. Και στην Ηπειρο ξεκινούν πάντα το ταξίδι της επιστροφής

Οταν ο ιεροµόναχος από την Ωραία Πύλη του Καθολικού της χιλιόχρονης Μονής Μεγίστης Λαύρας στο Αγιον Ορος µνηµονεύει τα ονόµατα των αυτοκρατόρων Νικηφόρου Φωκά και Ιωάννη Τσιµισκή

Η αντοχή των ιδεών φαίνεται από την αέναη δυνατότητά τους μέσα στον χρόνο να γονιμοποιούν καινούργιες σκέψεις.

Ποια σχέση µπορεί να έχουν τα αστέρια της Μεγάλης Αρκτου, τα έλατα του Μαινάλου, ο ζωγράφος Νικολά Πουσέν και η γιορτινή ατµόσφαιρα των Χριστουγέννων; Στην Αρκαδία όλα συνωµοτούν για να συναρµολογήσουν µια διαρκή ευδαιµονία. Η αρκαδική ατµόσφαιρα είναι ένα µυστικό που διατρέχει τους αιώνες, από µύθο σε µύθο, από ιδέα σε ιδέα, από ποίηµα σε […]

Ολα στη σταρ των Εµιράτων τείνουν προς τον ουρανό. Τρέχεις στις άνετες λεωφόρους του Ντουµπάι και τα επιβλητικά δηµιουργήµατα των πιο εξελιγµένων τεχνικών της αρχιτεκτονικής, θεµελιωµένα αριστοτεχνικά στην καυτή άµµο, επιτίθενται στο στερέωµα του ουρανού και εκτοξεύουν τη µατιά σου στον γαλάζιο αιθέρα.