Του Ιωάννη-Αλέξιου Ζέπου Θα πρέπει να ομολογήσω ότι το να κληθεί ένας έλληνας διπλωμάτης να μιλήσει για τις σχέσεις της Ελλάδος με το ΝΑΤΟ είναι κάτι αρκετά άχαρο αν όχι δύσκολο, διότι η σχέση αυτή χαρακτηρίζεται, διαχρονικά, από σημαντικά σκαμπανεβάσματα. Θα έλεγα ότι ήταν, κατά βάση, σχέση κυρίως αντιπαράθεσης και όχι ιδιαίτερης συμπάθειας, σε εναλλακτικές […]
Ηεπιθυμία για μητρότητα είναι μια πανίσχυρη δύναμη. Εκτείνεται σε πολιτισμούς, γενιές και αιώνες. Ενσωματώνει τόσο το έμφυτο βιολογικό ένστικτο για ανατροφή όσο και τη βαθιά συναισθηματική σύνδεση που αναδύεται με το μεγάλωμα ενός παιδιού. Για τις γυναίκες, η μητρότητα αντιπροσωπεύει μια πηγή αυτοεκπλήρωσης, άνευ όρων αγάπης, προσωπικής ανάπτυξης κι ένα βαθύ συνειδησιακό ταξίδι που φέρνει […]
Ο σοφός λαός χρησιμοποιεί συχνά το γνωμικό «στην αναμπουμπούλα ο λύκος χαίρεται», για να περιγράψει καταστάσεις στις οποίες κάποιος επιτήδειος εκμεταλλεύεται χαώδεις συνθήκες προς όφελός του. Στον ρόλο του λύκου είναι οι επιχειρήσεις που μπορεί να εκμεταλλεύονται τη χαοτική κατάσταση που δημιουργεί ο πληθωρισμός και να κερδοσκοπούν υπέρμετρα σε βάρος των καταναλωτών. Αφορμή για αυτό […]
«Ξαφνικά βρήκαν λεφτά…» «Θέλουμε και μπορούμε να σας εντοπίσουμε και να σας υποχρεώσουμε να πληρώσετε αυτά που σας αναλογούν». Το μήνυμα αυτό έστειλε στους φοροφυγάδες από το βήμα της Βουλής την περασμένη Πέμπτη ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης. Στις τράπεζες και στις εταιρείες διαχείρισης κόκκινων δανείων έχουν πάντως να το λένε πως τελικά «λεφτά υπάρχουν». Σύμφωνα […]
Τις μέρες του περυσινού χιονιά στην Αθήνα τo Facebook είχε γεμίσει με την προτροπή να μην παραγγείλουμε τίποτα delivery για την ασφάλεια των παιδιών με τα μηχανάκια που θα αναγκάζονταν να οδηγήσουν στους επικίνδυνους δρόμους. Την επομένη το παιδί που συνήθως έρχεται σπίτι με ρώτησε αν συμμετείχα κι εγώ σε αυτό. Του απάντησα κάτι μεταξύ […]
H πολιτική αδυναμία της αντιπολίτευσης περιέχει τους κινδύνους της αδυναμίας της. Οχι μόνο του υπερκερασμού της από ανεξέλεγκτες κι επίφοβες δυνάμεις αλλά κι από την πλειοδοσία της απλής βλακείας.
Αν το ΠΑΣΟΚ δεν θέλει να γίνει απλώς φυτώριο του μεγαλύτερου κόμματος θα πρέπει να επινοήσει μια άλλη μέθοδο διαχείρισης των καλύτερων στελεχών του που φεύγουν.
Αιχμές από τον Γιώργο Βέλτσο
Τι ακούσαμε από τους πολιτικούς αρχηγούς κατά την πρώτη μέρα των προγραμματικών δηλώσεων.
Η χώρα είναι πολύ σοβαρή υπόθεση για να παίζει με το παρόν και το μέλλον της ο κάθε τυχοδιώκτης.
Ενας άρρωστος κόσμος δεν αρρωσταίνει περισσότερο. Ούτε γίνεται καλά.
Με τις ρυθμίσεις του πρώτου νομοσχεδίου της νέας κυβέρνησης γίνεται περαιτέρω διεύρυνση της … αφορολόγητης βάσης, με τους κλάδους υψηλής φοροδιαφυγής να τρίβουν τα χέρια τους για μιαν ακόμα φορά από πλήρη ικανοποίηση
Η μεγάλη κεντροαριστερή παράταξη έδειξε για ακόμα μία φορά πως το κίνημα, δεν υπήρξε και δεν θα είναι ένα πυροτέχνημα. Το ΠαΣοΚ βρίσκεται σε ανοδική πορεία και όπως ευλόγως διακρίνεται θα πάρει σύντομα τον ρόλο της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Aπό τη στιγμή που οι λόγοι παραίτησης είναι «αμιγώς πολιτικοί» δεν μπορεί να είναι άκρως εμπιστευτικοί.
Η ισορροπία εσόδων από τη δυναμική της οικονομίας και τα σημαντικά ευρωπαϊκά κονδύλια και των δαπανών που απαιτούνται για τη βελτίωση της ζωής των πολιτών είναι προτεραιότητα.
Οι κάλπες έβγαλαν το σύστημα του «ενός κόμματος και κάτι ψιλά».
Έγινε χαμός. Και μέχρι ενός σημείου, δικαιολογημένα.
Αιχμές από το Γιώργο Βέλτσο.
Οποιαδήποτε επιλογή της νέας ισχυρής πολιτικής ηγεσίας της Ελλάδας για ομαλότερες σχέσεις με την Τουρκία ή πολύ περισσότερο για την επίλυση της πολύχρονης ελληνοτουρκικής αντιπαράθεσης θα «εξαρτάται» από τις επιλογές που θα κάνει ο τούρκος πρόεδρος προσπαθώντας να ισορροπήσει μεταξύ των φιλόδοξων στόχων της «Μεγάλης Τουρκίας» (επίτευξη στρατηγικής αυτονομίας, «Γαλάζια Πατρίδα») και της αποτελεσματικής διαχείρισης μιας εξαιρετικά δύσκολης οικονομικής πραγματικότητας.
Αν θέλετε τη γνώμη μου, το ΠΑΣΟΚ δεν θα συμπράξει με τον ΣΥΡΙΖΑ ούτε για τάβλι στην παραλία.