Ηταν καλοκαίρι του 2015 όταν ο Πρωθυπουργός ξενύχτησε και ύστερα από 17 ώρες διαπραγμάτευσης έφερε το τρίτο μνημόνιο.
Είναι εξαιρετικά παρακινδυνευμένο να διατυπώσει κανείς προγνωστικά για το Σκοπιανό τη στιγμή που δεν γνωρίζουμε αν προκύπτει συμφωνία, ούτε τι θα περιέχει η συμφωνία αυτή.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι (τουλάχιστον σε δημοσκοπικό επίπεδο…) ζούμε τη μεγαλύτερη και ταχύτερη ανατροπή των πολιτικών συσχετισμών από την εποχή που έχουμε δημοσκοπήσεις στην Ελλάδα.
Παρακολουθώντας τις πολιτικές εξελίξεις, και ειδικότερα την καταγεγραμμένη μέσα από τις έρευνες της κοινής γνώμης μεταστροφή της κοινωνίας προς συντηρητικότερες λύσεις, όπως αυτή που εκφράζει και προωθεί η Νέα Δημοκρατία, αναρωτιέμαι πραγματικά αν τα στοιχεία που προκύπτουν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα.
Είναι λοιπόν μια παραγωγή της Ελληνικής Κυβέρνησης, όπως υποδηλούν η υπογραφή με το εθνόσημο μάλιστα στο τέλος του διαφημιστικού βίντεο;
Το νέο παραμύθι που άρχισε να πλασάρει στην πολιτική αγορά ο κ. Τσίπρας είναι η επιστροφή στην κανονικότητα.
Ανατρέχοντας στην παγκόσμια ιστορία, διαπιστώνει κανείς ότι η παρούσα περίοδος μόνο με εκείνη του Μεσοπολέμου μπορεί να συγκριθεί. Και ιδιαιτέρως με τη μετά το αμερικανικό κραχ του 1929 εποχή, στη διάρκεια της οποίας αμφισβητήθηκαν σύνορα, συμμαχίες, κόμματα, ηγεσίες, ιδεολογίες, τα πάντα.
Η Δικαιοσύνη αποτέλεσε ζητούμενο από τη γέννηση των κοινωνιών. Οι αρχαίοι ημών πρόγονοι τη θεοποίησαν, την απέδωσαν τυφλή και ανόθευτη, απαλλαγμένη από επηρεασμούς και παρεμβάσεις.
H Ελλάδα την τριετία 2015-2017 απογοήτευσε με τους ρυθμούς ανάπτυξης που εμφάνισε.
Καλό κουράγιο...
Τώρα που έχουμε μπροστά μας τον νέο κύκλο μειώσεων των συντάξεων, για όσους βγήκαν στη σύνταξη πριν από τον Μάιο του 2017, μου έρχεται στον νου και πάλι η πρόταση Γιαννίτση.
Η αναταραχή που προκάλεσε στις διεθνείς αγορές ο ενδεχόμενος σχηματισμός κυβέρνησης από τους λαϊκιστές στην Ιταλία αρκούσε για να οδηγήσει στα ύψη τα επιτόκια των ελληνικών ομολόγων και να αποδείξει το πόσο ευάλωτη είναι η χώρα και πόσο απαραίτητη είναι η προληπτική πιστωτική γραμμή.
Ανέμενα τις πικρόχολες αντιδράσεις στο εγκωμιαστικό σημείωμα της περασμένης Κυριακής με ενδεικτικές αναφορές σε σύγχρονους εθνικούς ευεργέτες. Η πιο συνηθισμένη αμφισβήτηση συμπυκνούται στο ερώτημα:
Πώς ξαφνικά μας προέκυψε η Δημοκρατία Ιλιντεν της Μακεδονίας
Το φαρμακείο βρίσκεται πανευρωπαϊκά σε ένα στάδιο εξέλιξης και μεταβολής από χώρο διάθεσης φαρμάκων σε κέντρο παροχής εξειδικευμένων υπηρεσιών και πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας.
Η Ελλάδα έχει τη δυνατότητα να πρωταγωνιστήσει στον ταχέως αναπτυσσόμενο κλάδο του ιατρικού τουρισμού, αφού διαθέτει σειρά από πλεονεκτήματα που το επιτρέπουν, όπως είναι για παράδειγμα το συγκριτικά χαμηλό κόστος των υπηρεσιών, σε συνδυασμό με την υψηλού επιπέδου επιστημονική επάρκεια και εμπειρία του ιατρικού προσωπικού, μαζί με τις σύγχρονες υποδομές υγείας.
Το κλίμα είναι ιδιαίτερα βαρύ, εξαιτίας της οικονομικής, πολιτικής και αξιακής κρίσης που βιώνουν οι επαγγελματίες Υγείας και γενικότερα ο ελληνικός λαός.
Η φυσικοθεραπεία έχει ως σκοπό την πλήρη επανένταξη του ατόμου στο εργασιακό και κοινωνικό του γίγνεσθαι.
Χτυποκάρδια στην πολιτική
«Αυτό που κάνει τον πόλεμο τόσο απεχθή είναι ότι καθιστά το άτομο πλήρως ασήμαντο» έγραφε στο ημερολόγιό του ο βρετανός σουρεαλιστής ποιητής David Gascoyne (Ντέιβιντ Γκασκόιν) τον Σεπτέμβρη του 1938.