Γνώμες

Δεν ξέρω πόσοι πολιτικοί έχουν διαβάσει το εγκόλπιο του καρδιναλίου Μαζαρίνου, στο οποίο συμβουλεύει πώς να χρησιμοποιούν τις ψευδείς υποσχέσεις για να καταλαμβάνουν και να διατηρούν την εξουσία, όπως αναλύσαμε την περασμένη Κυριακή.

Η πληγή των Fake news αποτελεί μια παγκόσμια μάστιγα που δεν αλλοιώνει μόνο την πραγματικότητα, διαστρέφει τις πεποιθήσεις και συμβάλλει καθοριστικά στη διαμόρφωση μιας ψευδούς συνείδησης στην κοινή γνώμη.

Η ιστορία που θα σας διηγηθώ συνέβη σε ένα από τα πλέον κοσμικά (και ακριβά) εστιατόρια της Αθήνας, στο «Milos» του Χίλτον, όπου έτυχε να τρώνε διάφορες σημαντικές, θα τις χαρακτήριζα, παρέες.

Στην πρώτη, μετά την έξοδο από το μνημόνιο, σύνοδο του Euroworking Group θα αποφασιστεί το καθεστώς της μεταμνημονιακής εποπτείας ενόψει και της άφιξης των ελεγκτών που έχει προγραμματιστεί για τις 10 Σεπτεμβρίου.

Ο Τραμπ και ο Ερντογάν με λέξεις και πράξεις τείνουν να διαμορφώσουν μία «νέα» σχολή του πολιτεύεσθαι.

Ξαφνικά, λίγο προτού αρχίσει η ορκωμοσία των υπουργών, εισβάλλει στο Προεδρικό Μέγαρο ο εκ των εμπίστων του Αλέξη Τσίπρα, υπουργός Επικρατείας Χριστόφορος Βερναρδάκης.

Τι ώθηση έδωσαν στην κυβέρνηση οι κινήσεις του πρωθυπουργού;

Οι θεσμοί και ιδίως οι δημόσιοι θεσμοί οφείλουν να έχουν δυνατότητα μάθησης, προϋπόθεση της οποίας είναι η ύπαρξη μνήμης.

Το νέο κυβερνητικό σχήμα που ανακοινώθηκε χθες ούτε νέα αέρα φέρνει, ούτε προκαλεί καμιά ιδιαίτερη έκπληξη.

Μας έλεγαν για αριστερά ανοίγματα, ή έστω κεντροαριστερά στον ανασχηματισμό.

Φωτιές έχουμε κάθε καλοκαίρι στην Ελλάδα

Κοινή είναι η πεποίθηση ότι ο κ. Τσίπρας θα αμφισβητηθεί για τα αλλεπάλληλα άλματα στο κενό στα χρόνια της διακυβέρνησης και ιδιαιτέρως για το έλλειμμα ευκρινούς σχεδίου για τη χώρα. Αυτό το έλλειμμα άλλωστε επιχείρησε να καλύψει με την τελευταία κομματική ομιλία του.

Μπορεί ο κ.Τσίπρας να εμφανίζεται διαρκώς ως ο...ανανεωτής της πολιτικής ζωής, αλλά όπως επιβεβαίωσε για μια ακόμα φορά με την ομιλία του στην Κ.Ε.του Σύριζα, εκπροσωπεί όλες τις παθογένειες του παλιού πολιτικού συστήματος που καταγγέλλει.

Η ιστορία που θα σας περιγράψω συνέβη την Κυριακή το βράδυ με γεμάτο το αυγουστιάτικο φεγγάρι (την ώρα που οι περισσότεροι Αθηναίοι επέστρεφαν από τις διακοπές τους) πάνω στο φέρι μποτ «Μακεδών»

Η τυπική έξοδος από το τρίτο Μνημόνιο γίνεται με όρους πολύ πιο αυστηρούς από κάθε άλλη χώρα, που βγήκε από αντίστοιχα Προγράμματα δημοσιονομικής προσαρμογής. Οι συνθήκες για την Οικονομία θα είναι ασφυκτικές και οι έλεγχοι των δανειστών θα γίνονται κάθε τρεις μήνες.

Σε παλαιότερα κείμενά μου, που χρονολογούνται από την εποχή, όπου ο ΣΥΡΙΖΑ εκτινάχτηκε στη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης, είχα (μάλλον τιμητικά) παρομοιάσει τον Αλέξιο τον Μικρό με τον ριψοκίνδυνο, αλλά και απερίσκεπτο, όμηρο της παιδικής άγνοιας του κινδύνου, τον θρυλικό Ίκαρο, που καταποντίστηκε με τα λιωμένα κέρινα φτερά του, στην άβυσσο του σημερινού, ομώνυμου Ικάριου Πελάγους.

«Ιταλικό δεν βλέπουµε σήµερα, ρε παιδιά;», «Ciao amico, come stai, ρε δικέ µου;»...

Μία από τις αγαπηµένες µου ψυχαγωγίες είναι η παρακολούθηση ξένων τηλεοπτικών σειρών.

Σε μια ιδανική χώρα, όπου το κοινωνικό κράτος θα υπήρχε πραγματικά, μετά την άδεια θα είχαμε δικαίωμα σε μία «εβδομάδα προσαρμογής», όπως παλιά στον στρατό.

Ομηρικοί βασιλιάδες