Το «γόρδιο δεσμό» με το θέμα των χρεών των παρόδιων ιδιοκτητών καλείται να λύσει ο δήμαρχος Πειραιά κ. Γιάννης Μώραλης.
Μια εκκρεμότητα που χρονολογείται από τα μέσα της δεκαετίας του 1990 και οι προηγούμενες δημοτικές αρχές ουσιαστικά είτε «πάγωναν» είτε ανέστειλαν τη ρύθμιση του ζητήματος με αποτέλεσμα να το «κληρονομήσει» η νέα δημοτική αρχή.
Το πρόβλημα προέκυψε μετά από έργα ανάπλασης γειτονιών σε Καμίνια και παλιά Κοκκινιά ενώ σήμερα υπόχρεοι καταβολής των χρημάτων βρίσκονται κάποιοι αντιμέτωποι με δέσμευση ΑΦΜ και κάποιοι άλλοι βλέπουν να γίνονται «αναλήψεις» από τους τραπεζικούς λογαριασμούς τους. Σύμφωνα με πληροφορίες από την πλευρά τους οι δημότες εκφράζουν διαμαρτυρίες.
Πριν από λίγες ημέρες ο κ. Μώραλης συναντήθηκε με βουλευτές της Α’ Πειραιά ζητώντας τους να αναλάβουν πρωτοβουλίες ενώ το θέμα απασχόλησε και το Δημοτικό Συμβούλιο σε συνεδρίαση του με αποκλειστικό θέμα: «Εξουσιοδότηση του Δημάρχου να διερευνήσει τις πιθανότητες προκειμένου οι Τράπεζες να αναστείλουν, έστω προσωρινά, τη διαδικασία κατάσχεσης εις χείρας τρίτων των οφειλετών παρόδιων ιδιοκτητών».
Επιπλέον ο δήμαρχος με επιστολές του προς το υπουργείο Εσωτερικών έχει ζητήσει ρύθμιση του ζητήματος μέσω τροπολογίας.
Το θέμα που απασχολεί περίπου 40 δημότες είχε φτάσει πέρυσι στα μέσα Ιουνίου στη Βουλή με ερώτηση που είχαν καταθέσει οι Στάθης Λεουτσάκος (τότε βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ) και η συνάδελφος του Ελένη Σταματάκη.
Όπως έλεγαν «με το Ν. 5269/1931 «περί αδειών οικοδομής κλπ επί ρυμοτομούμενων ακινήτων», όπως έχει τροποποιηθεί, συμπληρωθεί, αντικατασταθεί και ισχύει σήμερα, που, μεταξύ άλλων, καθορίζει τους υπόχρεους αποζημίωσης σε περίπτωση αναγκαστικής απαλλοτριώσεως για την εφαρμογή του σχεδίου πόλεως, καθώς και την αναλογία, τις προϋποθέσεις και τον τρόπο υπολογισμού της ανωτέρω αποζημίωσης, και συγκεκριμένα, με τις διατάξεις του άρθρου 6 αυτού, ορίζεται ότι: «Υπόχρεοι προς καταβολή της αποζημιώσεως δια την απαλλοτρίωσιν ακινήτων καταλαμβανόμενων υπό των υπό του εγκεκριμένου σχεδίου προβλεπομένων χώρων ως κοινοχρήστων, ήτοι οδών, πλατειών, αλσών κλπ, είναι ο δήμος ή η κοινότης και οι ιδιοκτήται, κατά τους ακολούθους όρους και αναλογίας», ενώ «δι` αυτό τούτο το απαλλοτριωτέον οικόπεδον, συνυπόχρεοι καθίστανται ο τ ε Δήμος ή η Κοινότης και οι ωφελούμενοι παρόδιοι ιδιοκτήται, θεωρουμένων ως τοιούτων των ιδιοκτητών ακινήτων, ων τα οικόπεδα έχουν ή δύνανται να αποκτήσουν δια προσκυρώσεων ή τακτοποιήσεων πρόσωπον επί του εν ω περιλαμβάνεται το απαλλοτριωτέον ακίνητον». Κατ’ εφαρμογή του ανωτέρω νομοθετήματος, έχουν λάβει χώρα στο Δήμο Πειραιά και ειδικότερα στην περιοχή των Καμινίων, ήδη από τις αρχές της δεκαετίας του ’90, αναγκαστικές απαλλοτριώσεις οικοπέδων για τη δημιουργία κοινοχρήστων χώρων, πλατειών κλπ, με παράλληλη έκδοση πράξεων αναλογισμού αποζημίωσης και αντίστοιχη οικονομική επιβάρυνση των παρόδιων ιδιοκτητών ακινήτων».
Και ανέφεραν ότι: «Μεγάλο μέρος των αποζημιώσεων αυτών αν και καταβλήθηκαν από τον οικείο Δήμο Πειραιά, κατ’ εφαρμογή δικαστικών αποφάσεων και προκειμένου να χορηγηθούν οι σχετικές άδειες εκτέλεσης εργασιών ή ανέγερσης κτιρίων, εντούτοις δεν εισπράχθηκαν από τους υπόχρεους καταβολής τους, με συνέπεια, σήμερα, να υφίστανται βεβαιωμένες οφειλές τους, που με τις προσαυξήσεις και τους τόκους ξεπερνούν σε πολλές περιπτώσεις ακόμη και την αξία των ακινήτων των υπόχρεων».
Οι δυο βουλευτές τότε ζητούσαν να μάθουν εάν υπήρχε πρόθεση στα αρμόδια υπουργεία «προκειμένου να καταστεί δυνατή η διαγραφή των βεβαιωμένων οφειλών προς τους ΟΤΑ των ωφελούμενων παρόδιων ιδιοκτητών ακινήτων από μη καταβληθείσες αποζημιώσεις ένεκα αναγκαστικής απαλλοτρίωσης για την εφαρμογή του σχεδίου πόλεως και εάν προτίθενται ν’ αναλάβουν νομοθετική πρωτοβουλία για την κατάργηση της υποχρέωσης καταβολής αποζημίωσης από τους ωφελούμενους παρόδιους ιδιοκτήτες ακινήτων και την αλλαγή του σχετικού θεσμικού πλαισίου».
Στην ερώτηση τόνιζαν ότι επειδή «σε μία περίοδο ακραίας φτωχοποίησης του ελληνικού λαού, μείωσης των εισοδημάτων, επιβολής άδικων φόρων και χαρατσίων, μείωσης της εμπορικής αξίας των ακινήτων και αδυναμίας μεγάλων τμημάτων του πληθυσμού να καλύψουν στοιχειώδεις κοινωνικές τους ανάγκες, η διεκδίκηση οφειλών πηγαζουσών από αποζημιώσεις λόγω προσκύρωσης ή ρυμοτομίας σε παρόδιους ιδιοκτήτες ακινήτων θα επιφέρει κοινωνικά και οικονομικά δυσβάσταχτες συνέπειες»
Επίσης επεσήμαναν ότι ο Δήμος Πειραιά δεν αποτελεί τη μοναδική περίπτωση, αλλά παρόμοια κατάσταση επικρατεί σε πληθώρα άλλων δήμων της χώρας.
