«Ενα όνειρο είναι μονάχα ένα όνειρο. Ενας στόχος είναι ένα όνειρο με σχέδιο και προθεσμία» είχε γράψει ένας αμερικανός συγγραφέας. Για τον διεθνή φόργουορντ Κώστα Παπανικολάου, που επανεντάχθηκε προσφάτως στο ρόστερ του Ολυμπιακού, το ΝΒΑ ξεκίνησε ως όνειρο, εξελίχθηκε σε στόχο, αλλά είχε ημερομηνία λήξης! Προς το τέλος μάλιστα αυτής της περιπετειώδους διαδρομής διαπίστωσε ότι ο επαγγελματικός αθλητισμός στις ΗΠΑ είναι «business» και έτσι αποφάσισε να επιστρέψει στη σιγουριά της Ευρώπης. Ασχέτως αν ήθελαν να τον εντάξουν στον αθλητικό οργανισμό τους οι επίδοξοι πρωταθλητές του ΝΒΑ Σαν Αντόνιο Σπερς.
Το τέλος του ονείρου


Προς αποφυγήν παρεξηγήσεως, η ομάδα του Γκρεγκ Πόποβιτς δεν του προσέφερε συμβόλαιο στους Σπερς, ωστόσο χτύπησε δις την πόρτα του επιχειρώντας να τον εντάξει στη θυγατρική ομάδα που συμμετέχει στη δεύτερη τη τάξει διοργάνωση (D-League). Η πρώτη φορά ήταν πέρυσι το καλοκαίρι, όταν πληροφορήθηκε ότι δεν ενεργοποιήθηκε ο δεύτερος χρόνος του συμβολαίου του με τους Χιούστον Ρόκετς και η δεύτερη μετά τις 7 Ιανουαρίου, όταν οι Ντένβερ Νάγκετς (ομάδα που πήρε τα δικαιώματά του από τους Ρόκετς) αποφάσισαν να τον αποδεσμεύσουν.
«Αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει χώρος στο ρόστερ μας, αλλά ας παίξει στην D-League, όπου σίγουρα θα βελτιωθεί και θα περιμένει την κατάλληλη ευκαιρία» του διεμήνυσαν οι παράγοντες των Σπερς, αλλά μετά την ξαφνική αποχώρηση από το Ντένβερ το μείγμα απογοήτευσης και αίσθησης αδικίας ήταν τόσο ισχυρό στον ψυχισμό του Παπανικολάου ώστε τελικά απέρριψε μια τέτοια προοπτική.
Αν έκανε ένα λάθος ο διεθνής φόργουορντ, αυτό εντοπίζεται χρονικά το περασμένο καλοκαίρι, όταν οι Χιούστον Ρόκετς τού πρότειναν να μείνει στις ΗΠΑ για να δουλέψει σε ατομικό επίπεδο και να βελτιωθεί ώστε να ενισχύσει τη θέση του, δεδομένου ότι η δεύτερη χρονιά του ιλιγγιώδους συμβολαίου του δεν ήταν εγγυημένη. «Θα δουλέψω στην Ελλάδα και θα παίξω στο Ευρωμπάσκετ με την Εθνική!» ήταν η επιθυμία που εξέφρασε, αλλά η συγκεκριμένη απόφαση είχε πολυεπίπεδο κόστος. Και ψυχολογικά και αγωνιστικά και επικοινωνιακά! Ερχόμενος από μια δύσκολη σεζόν (2014-15) με τους Ρόκετς, στην οποία πέρασε ολόκληρος μήνας (Μάρτιος: 16 ματς) χωρίς να αγωνιστεί ούτε λεπτό και η κατάσταση δεν βελτιώθηκε στους τρεις γύρους πλέι οφ (αραιά και πού κάποια λεπτά), ευελπιστούσε ότι θα έβρισκε τον εαυτό του στην Εθνική, αλλά και εκεί αποδείχθηκε ότι ο χρόνος και ο ρόλος του ήταν εξαιρετικά συρρικνωμένοι καθώς στα οκτώ ματς είχε 15′, 4′, 15′, 0′, 10′, 6′, 0′, 0′ συμμετοχής. Προφανώς ο Φώτης Κατσικάρης δεν ήθελε να τον αποκλείσει από τη δωδεκάδα, αλλά δεν τον αξιοποίησε κιόλας επαρκώς, όπως συνέβη και με άλλους παίκτες (Περπέρογλου, Μάντζαρης, Καϊμακόγλου, Σλούκας).
Χαμένο καλοκαίρι


Επειτα από ένα χαμένο από κάθε άποψη καλοκαίρι, οι Νάγκετς τού προσέφεραν συμβόλαιο 850.000 δολαρίων (καμία σχέση με τα 4,8 εκατ. δολάρια της πρώτης σεζόν στο Χιούστον) με την υποσημείωση ότι είχαν τη δυνατότητα να τον αποδεσμεύσουν ως τις 10 Ιανουαρίου 2016. Η απόφασή τους μάλιστα να τον κόψουν τρεις ημέρες νωρίτερα απετέλεσε ισχυρό σοκ, υπό την έννοια ότι ειδικά τον Δεκέμβριο ο Παπανικολάου είχε ουσιαστική συμβολή μετρώντας ακόμη και 33′ συμμετοχής στη νίκη επί των Φοίνιξ Σανς.
Ολο αυτό το διάστημα έδειξε μεγάλη εργατικότητα, δεν έχασε προπόνηση ούτε στα ρεπό της ομάδας και είχε βρει τον εαυτό του. Δεν θα μπορούσε λοιπόν να δεχθεί εύκολα την απόρριψη. Μέσα του είχε εξαντλήσει κάθε περιθώριο υπομονής και επιμονής. Ομάδα στο ΝΒΑ που θα του προσέφερε εγγυημένο συμβόλαιο δεν προέκυψε και αφού, όπως του εξήγησαν στο Ντένβερ, «το μπάσκετ είναι business», έστρεψε ξανά την προσοχή του στην Ευρώπη.
Πλήρη ρόστερ


Και εδώ όμως είχε να αντιμετωπίσει ένα πρόβλημα. Οι περισσότερες καλές ομάδες εμφάνιζαν πληρότητα στα ρόστερ τους, κάτι που εν τέλει οδήγησε και την Μπαρτσελόνα, η οποία είχε τα δικαιώματά του στην Ευρώπη, να μην ισοφαρίσει την προσφορά του Ολυμπιακού. Το ίδιο σκεπτικό εξέφρασαν η Φενέρμπαχτσε του Ζέλικο Ομπράντοβιτς και η Λοκομοτίβ Κουμπάν του Γιώργου Μπαρτζώκα, οι οποίες δεν θα μπορούσαν να γυρίσουν την πλάτη σε έναν τόσο ποιοτικό παίκτη αλλά ταυτόχρονα δεν είχαν περιθώριο για άλλη προσθήκη. Και έτσι στο «παιχνίδι» της απόκτησής του μπήκαν οι «αιώνιοι» του ελληνικού αθλητισμού Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός για να καταλήξει ο παίκτης στην παλιά του γειτονιά επιστρέφοντας στους Ερυθρόλευκους δυόμισι χρόνια μετά την αποχώρησή του για να παίξει στην Μπαρτσελόνα το καλοκαίρι του 2013.

Παναθηναϊκός
Τον είχε μεγαλύτερη ανάγκη

Αν το καλοσκεφθεί κανείς, αγωνιστικά ο Παναθηναϊκός είχε ανάγκη τον Παπανικολάου περισσότερο από τον Ολυμπιακό. Και αυτό γιατί η πρώτη επιλογή (Σάσα Πάβλοβιτς) δεν έχει αποδώσει βάσει των προσδοκιών, ενώ ο Βλάντο Γιάνκοβιτς αλλιώς περίμενε τη σεζόν και αλλιώς του βγήκε, αποτελώντας ουσιαστικά το back-up ενός παίκτη με χαμηλότερο κίνητρο και αποτελεσματικότητα από τον ίδιο. Στη συγκεκριμένη θέση, αντιθέτως, ο Ολυμπιακός εμφανίζει πληρότητα (Λοτζέσκι, Παπαπέτρου), αλλά στο εξής θα μοιράζονται τον χρόνο οι Λοτζέσκι – Παπανικολάου, ο Παπαπέτρου θα βοηθάει τον Πρίντεζη στο «4» και ο Αγραβάνης τους Χάντερ – Μιλουτίνοφ στο «5». Με λίγα λόγια, θα γίνει γενική μετατόπιση θέσεων ώστε ο Γιάννης Σφαιρόπουλος να χωρέσει (και το βασικότερο να αξιοποιήσει) έναν τόσο ικανό παίκτη που μπορεί να έχει ποικιλόμορφη συνεισφορά στον Ολυμπιακό αποτελώντας και επένδυση για το μέλλον.

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ