Η καταρχήν θετική αποδοχή της νέας ελληνικής πρότασης από το Eurogroup, ανοίγει επιτέλους το δρόμο για την ολοκλήρωση της συμφωνίας με τους δανειστές και την επιστροφή της χώρας και της οικονομίας στην ομαλότητα. Ο πρωθυπουργός ανέλαβε το βαρύ κόστος, να μετακινηθεί από μια χωρίς αντίκρισμα διαπραγματευτική διαδικασία και να βάλει στο τραπέζι, ένα συγκροτημένο αλλά και επώδυνο πακέτο μέτρων που καλύπτει τις απαιτήσεις των ευρωπαίων και εν μέρει του ΔΝΤ.

Οι επόμενες μέρες θα είναι καθοριστικές για την ολοκλήρωση της συμφωνίας που θα επιτρέψει την ομαλή χρηματοδότηση της χώρας, αλλά και θα συμβάλλει καθοριστικά στο τέλος της αβεβαιότητας που ταλανίζει τους τελευταίους μήνες την οικονομία και τους πολίτες. Το βαρύ πράγματι κόστος της συμφωνίας και οι όποιες εσωτερικές αντιδράσεις προκαλέσει δεν πρέπει και δεν μπορεί να σταθούν εμπόδιο για την ολοκλήρωση της. Το σκηνικό που ζήσαμε τις τελευταίες μέρες με τη διαρκή εκροή καταθέσεων είναι μόνο ένα μικρό δείγμα του τι μπορεί να συμβεί αν δεν κλείσει το συντομότερο δυνατόν η διαπραγμάτευση.

Οι πέντε σχεδόν μήνες που χάθηκαν σε ένα ατέλειωτο μπρά-ντε -φερ με τους εταίρους μας ,αποδείχθηκε ότι όχι μόνο δεν έφεραν την κυβέρνηση σε καλύτερη διαπραγματευτική θέση,αλλά διόγκωσαν κατά πολύ το κόστος της συμφωνίας. Πολίτες και επιχειρήσεις θα κληθούν και πάλι να πληρώσουν πολύ ακριβότερα από ότι περίμεναν και από ότι τους αναλογεί την επιστροφή της χώρας στην ομαλότητα και την παραμονή στη ζώνη του ευρώ. Ωστόσο πρέπει να είναι σαφές ότι το κόστος οποιασδήποτε άλλης επιλογής θα ήταν καταστροφικό.

Είναι σαφές επίσης ότι το μέγεθος της προσαρμογής που αναλαμβάνει η Ελλάδα, επιβάλλει μεγαλύτερη γενναιότητα και αλληλεγγύη και από την πλευρά των εταίρων μας. Τόσο ως προς την αναγκαία διευθέτηση του χρέους, όσο και με την παροχή αναπτυξιακής βοήθειας που θα μετριάσει τουλάχιστον τις επιπτώσεις των μέτρων που αναγκάζεται να λάβει η κυβέρνηση.

Είναι υποχρέωση επίσης και των άλλων πολιτικών δυνάμεων να στηρίξουν μια συμφωνία που διασφαλίζει την παραμονή της χώρας στον πυρήνα της Ευρώπης. Αυτό είναι που προέχει σήμερα, αυτό είναι που απαιτεί η πλειονότητα των πολιτών.Οι συγκυριακές πολιτικές σκοπιμότητες, η κριτική και ο καταμερισμός ευθυνών πρέπει να δώσουν τη θέση τους σε μια μίνιμουμ, τουλάχιστον, εθνική συναίνεση. Γιατί όλοι πρέπει να κατανοήσουν ότι υπεράνω όλων είναι η σωτηρία της χώρας.

ΤΟ ΒΗΜΑ