Η πρωτοφανής ενέργεια της Προέδρου της Βουλής να επιστρέψει ως απαράδεκτη (!) την έκθεση του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος και οι αήθεις προσωπικές επιθέσεις κατά του κ.Στουρνάρα που ακολούθησαν δεν είναι μόνο μια , χωρίς προηγούμενο, αντικοινοβουλευτική και αντιδημοκρατική πρακτική. Επιφέρουν παράληλα και ένα βαρύτατο πλήγμα στην ανεξαρτησία ενός κορυφαίου θεσμού που συνέβαλλε στο να σταθεί όρθια η χώρα σε μια εξαιρετικά δύσκολη περίοδο.
Προκειμένου να υπερασπιστεί μια παραθεσμική σύναξη που έχει οργανώσει για την προσωπική της προβολή η κυρία Κωνσταντοπούλου , εν αγνοία της Βουλής, καταφεύγει στη συνήθη πρακτική αυταρχικών καθεστώτων, να στοχοποιούν οποιονδήποτε δεν συμφωνεί μαζί τους.
Η Τράπεζα της Ελλάδος και η διοίκηση της, με θεσμικά κατοχυρωμένη την ανεξαρτησία τους,έχουν υποχρέωση να ενημερώνουν το Κοινοβούλιο, την κυβέρνηση και κατ’ επέκταση και τον ελληνικό λαό για την πραγματική κατάσταση της οικονομίας και τους κινδύνους που εγκυμονούν συγκεκριμένες πολιτικές αποφάσεις.
Αυτό έκαναν διαχρονικά οι διοικητές της ΤτΕ, από την εποχή Ζολώτα μέχρι σήμερα. Προειδοποιήσεις, επισημάνσεις, κινδύνους εντόπιζαν οι εκθέσεις όλων των διοικητών τα τελευταία χρόνια .Αυτό έκανε ο κ.Προβόπουλος, αυτό έκανε και χθες ο κ.Στουρνάρας.

Η Πρόεδρος της Βουλής και τα στελέχη του Σύριζα αναζητούν σήμερα εσωτερικούς εχθρούς, για να προσπεράσουν το αδιέξοδο στο οποίο έχει οδηγηθεί η οικονομία και η χώρα συνολικά.Έπρεπε ωστόσο να γνωρίζουν ότι αν δεν υπήρχαν θεσμοί όπως η Τράπεζα της Ελλάδας, το Γενικό Λογιστήριο, ο Οργανισμός Διαχείρισης Χρέους το δραματικό κλίμα που βιώνουμε σήμερα, θα είχε επέλθει πολύ γρηγορότερα. Τα δικά τους λάθη , τη δική τους αδυναμία να αποφασίσουν οτιδήποτε προσπαθούσαν όλο αυτό το διάστημα να συμμαζέψουν.

Είναι παράλογο και τραγικό συγχρόνως την ώρα που η χώρα βρίσκεται σε μια απολύτως οριακή κατάσταση,με το τραπεζικό σύστημα να κρέμεται από μια κλωστή και να εξαρτάται από τις εβδομαδιαίες αποφάσεις της ΕΚΤ κορυφαία κυβερνητικά στελέχη , να καταφεύγουν σε κυνήγι μαγισσών και σε προσωπικά παιγνίδια πολιτικής επιβίωσης.
Είναι ευθύνη και υποχρέωση του Πρωθυπουργού,να βάλει φρένο σε αυτόν τον κατήφορο και να σταματήσει επιτέλους να ανέχεται τέτοιες συμπεριφορές και πρακτικές που υπονομεύουν και τη αξιοπιστία της χώρας και δυσχεραίνουν ακόμα περισσότερο την όποια διαπραγμάτευση είναι ακόμα σε εξέλιξη…

ΤΟ ΒΗΜΑ