Αν και το Ινστιτούτο Έρευνας Ομοιοπαθητικής (HRI) χαιρετίζει την ενδελεχή έρευνα στην ομοιοπαθητική, ουσιώδη αποτελέσματα μπορούν να προκύψουν μόνο από μελέτες που διεξάγονται με χρήση κατάλληλων και αυστηρών επιστημονικών μεθόδων. Ως εκ τούτου, εκφράζουμε τη λύπη μας για το πρόσφατο δημοσίευμα του Εθνικού Συμβουλίου Υγείας και Ιατρικής Έρευνας της Αυστραλίας (NHMRC), το οποίο δεν ανταποκρίνεται σε αυτό το πρότυπο.
Κατά τη δημόσια διαβούλευση επί του προσχεδίου της συγκεκριμένης αναφοράς, το HRI και άλλα πρόσωπα επεσήμαναν βαθιές αδυναμίες στον τρόπο με τον οποίο το NHMRC είχε αναλύσει τα στοιχεία αναφορικά με την ομοιοπαθητική. Προς μεγάλη μας έκπληξη, κανένα από αυτά τα σημαντικά ζητήματα δεν αντιμετωπίστηκε στο τελικό δημοσίευμα. Αυτό εγείρει ερωτήματα για το κατά πόσο υπήρξε ποτέ σκοπός να ληφθεί η δημόσια διαβούλευση υπόψη στην τελική έκθεση και οδηγεί σε σοβαρές ανησυχίες αναφορικά με τη συμπεριφορά του συγκεκριμένου κρατικού φορέα.
Υποστηρίζουμε ότι υπάρχουν ανακολουθίες μεταξύ των συμπερασμάτων της αναφοράς του NHMRC και των αποδεικτικών στοιχείων.
Οι ανακρίβειες στα συμπεράσματα του NHMRC προκύπτουν πρωτίστως από ένα θεμελιώδες ελάττωμα στον πυρήνα της συγκεκριμένης αναφοράς – οι αξιολογητές του NHMRC έλαβαν συνολικά υπόψη τα αποτελέσματα όλων των δοκιμών αναφορικά με μια πάθηση, παρότι οι μεμονωμένες δοκιμές αξιολογούσαν εξαιρετικά διαφορετικούς τύπους ομοιοπαθητικής θεραπείας.
Προς επεξήγηση του ελαττώματος αυτού, οι αξιολογητές του NHMRC έθεσαν το ερώτημα «Είναι η ομοιοπαθητική αποτελεσματική στην πάθηση Α;» με το συλλογισμό ότι μια θετική δοκιμή από την οποία προκύπτει ότι μια ομοιοπαθητική θεραπεία είναι αποτελεσματική αναιρείται κατά κάποιο τρόπο από μια αρνητική δοκιμή από την οποία προκύπτει ότι μια εντελώς διαφορετική ομοιοπαθητική θεραπεία για την ίδια πάθηση είναι αναποτελεσματική. Πρόκειται για παράδοξο και πρωτοφανή τρόπο αξιολόγησης των επιστημονικών στοιχείων. Στη συμβατική έρευνα το ερώτημα που θα ετίθετο θα ήταν «Είναι η θεραπεία X αποτελεσματική στην πάθηση A;» και όχι «Είναι η συμβατική ιατρική αποτελεσματική στην πάθηση A;» βάσει του συνδυασμού των αποτελεσμάτων από όλες τις δοκιμές φαρμάκων συνολικά. Ορισμένες θεραπείες είναι αποτελεσματικές, ενώ κάποιες άλλες δεν είναι. Το όλο νόημα της ιατρικής έρευνας είναι να καταδειχθεί ποιες θεραπείες είναι αποτελεσματικές και ποιες δεν έχουν καμία αξία. Αυτό δεν διαφέρει στην ομοιοπαθητική.
Αυτό και μόνο το μεθοδολογικό ελάττωμα εξηγεί γιατί το NHMRC δεν εντόπισε κανένα «αξιόπιστο» στοιχείο ότι η ομοιοπαθητική είναι αποτελεσματική σε οποιαδήποτε από τις 61 παθήσεις που μελετήθηκαν.
Κατά δεύτερο λόγο, μας προκαλούν βαθιά απορία οι λόγοι αποκλεισμού ορισμένων από τα πλέον αξιόπιστα στοιχεία επί βασικών κλινικών καταστάσεων. Συνοπτικά:
· Οι Jacobs et al πραγματοποίησαν μια μετα-ανάλυση της θεραπείας της παιδικής διάρροιας με χρήση της ομοιοπαθητικής το 2003, N=242 σε ελεγχόμενες με εικονικό φάρμακο δοκιμές, τιμή p = 0,008. Αυτή η μετα-ανάλυση εξαιρέθηκε. Για ποιο λόγο; [Σύνδεσμος]
· Οι Wiesenauer & Lüdtke διεξήγαγαν μια μετα-ανάλυση για τη θεραπεία της αλλεργικής ρινίτιδας το 1996, N=752 σε ελεγχόμενες με εικονικό φάρμακο τυχαιοποιημένες δοκιμές, τιμή p <0,0001. Αυτή η μεταανάλυση εξαιρέθηκε. Διερωτόμαστε και πάλι, για ποιο λόγο; [Σύνδεσμος]
· Οι Schneider et al διεξήγαγαν μια μετα-ανάλυση δοκιμών μη κατωτερότητας της ομοιοπαθητικής σε σύγκριση με τη συνήθη φροντίδα για τη θεραπεία του ιλίγγου, N=1388, όπου καταδείχθηκε σαφώς η μη κατωτερότητα. Και πάλι εξαιρέθηκε. Και πάλι διερωτόμαστε, για ποιο λόγο; [Σύνδεσμος]
Μια ανασκόπηση Cochrane από τους Mathie et al η οποία επιθεώρησε τα στοιχεία για τη θεραπεία της γρίπης με χρήση της ομοιοπαθητικής ευνόησε την ομοιοπαθητική (N=1259, ελεγχόμενες με εικονικό φάρμακο τυχαιοποιημένες δοκιμές, τιμή p=0,001), ωστόσο αυτά τα στοιχεία απλώς αγνοήθηκαν στα τελικά συμπεράσματα λόγω πιθανών συστηματικών σφαλμάτων στις υποκείμενες μελέτες [Σύνδεσμος].
Το NHMRC οφείλει επίσης να αιτιολογήσει την εκ μέρους του χρήση της τιμής N=150 ως ορίου μεταξύ αξιόπιστων και αναξιόπιστων μελετών, ενώ πρέπει σαφώς να εξηγήσει για ποιο λόγο το μέγεθος έχει οποιαδήποτε σχέση όταν τα ευρήματα είναι στατιστικά σημαντικά.
Περαιτέρω, δεν αντιλαμβανόμαστε πώς δικαιολογείται η απουσία ειδικού στην ομοιοπαθητική από την εξεταστική επιτροπή του NHMRC. Η παρουσία ενός αντίστοιχου ειδικού θα είχε πιθανώς προλάβει πολλά από τα ζητήματα που εγείρονται στο παρόν, ενώ θα είχει οπωσδήποτε διαβεβαιώσει το κοινό αναφορικά με τους ισχυρισμούς περί συστηματικών σφαλμάτων εκ μέρους του NHMRC.
Σημειώνουμε ότι τα συμπεράσματα της έκθεσης του NHMRC έρχονται σε αντίθεση με αυτά της πρόσφατης εκτενούς μετά-ανάλυσης τυχαιοποιημένων ελεγχόμενων δοκιμών με χρήση της ομοιοπαθητικής που πραγματοποιήθηκε από τον Mathie και τους συναδέλφους του και η οποία καταλήγει υπέρ της δράσης της ομοιοπαθητικής [Σύνδεσμος].
Το HRI αναγνωρίζει το γεγονός ότι υπάρχουν ορισμένες υψηλής ποιότητας, θετικές μελέτες στην ομοιοπαθητική και ότι αυτές χρήζουν ανεξάρτητης αναπαραγωγής, αντιτίθεται όμως στην παράλειψη εκ μέρους του NHMRC να προσδιορίσει αυτές τις θετικές μελέτες στο Ενημερωτικό του έγγραφο ως υποσχόμενες μελέτες οι οποίες θα πρέπει να επαναληφθούν.
Παρά τα σημαντικά μέσα που δαπανήθηκαν για τη συγκεκριμένη αναφορά, καθώς και την εξαιρετική τήρηση της δέουσας διαδικασίας και την απουσία συστηματικών σφαλμάτων, όπως αποδεικνύεται παραπάνω, το NHMRC απέτυχε τόσο αναφορικά με τη διαδικασία που ακολουθήθηκε όσο και αναφορικά με την αμεροληψία κατά την εκ μέρους του αξιολόγηση των στοιχείων.
Τα έγγραφα του NHMRC υπάρχουν εδώ, ενώ η τελική δήλωση υπάρχει εδώ.
Η απάντηση του HRI στο αρχικό προσχέδιο υπάρχει εδώ, ενώ το κείμενο που υποβάλαμε στο NHMRC υπάρχει εδώ.
