Οταν ο Τιμ Ντάνκαν «βυθίστηκε» στην αγκαλιά του προπονητή Γκρεγκ Πόποβιτς, αμέσως μετά το πειστικό 104-87 επί των Μαϊάμι Χιτ που σήμανε την κατάκτηση του πέμπτου τίτλου (1999, 2003, 2005, 2007, 2014) για τους Σαν Αντόνιο Σπερς, η σκέψη αμφοτέρων θα ταξίδεψε στην πρώτη συνάντησή τους πριν από 17 ολόκληρα χρόνια.
Τότε, που ο «Κολυμβητής» ήταν ακόμη παιδάκι, έχοντας μόλις αποφοιτήσει από το Κολέγιο Γουέικ Φόρεστ, για να ενσωματωθεί στους Σπερς που τον είχαν επιλέξει στο Νο 1 του ντραφτ του ΝΒΑ το καλοκαίρι του 1997. Εκτοτε, η σχέση τους δεν ήταν μόνο σχέση παίκτη – προπονητή, αλλά πατέρα και γιου. Και είναι πολύ σπάνιο στον επαγγελματικό αθλητισμό ένας αθλητής τόσο υψηλού επιπέδου, όπως ο Ντάνκαν, να ξεκινά, να ανδρώνεται και να ολοκληρώνει την καριέρα του στην ίδια ομάδα, έχοντας μάλιστα τον ίδιο προπονητή και στις 17 σεζόν! Που λογικά θα γίνουν 18…
«Σίγουρα κάποια στιγμή όλο αυτό θα τελειώσει, αλλά δεν το βλέπω να συμβαίνει άμεσα. Πιστεύω ότι θα είμαστε όλοι εδώ και του χρόνου» προέβλεψε ο νεότερος της παρέας Τόνι Πάρκερ, που από νωρίς έγινε κάτι σαν… μικρός αδελφός του Ντάνκαν, όταν έφυγε από τη Γαλλία για να παίξει στους Σπερς σε ηλικία 19 ετών. Πλέον, ο Πάρκερ είναι 32 ετών, αλλά ο Ντάνκαν είναι 38 και ο Μανού Τζινόμπιλι, που έδωσε την ψυχή του και στους πέντε τελικούς (σκορ 4-1), κλείνει τα 37 έτη. Η ηλικία τους, πάντως, δεν φαίνεται να προβληματίζει τον πρόεδρο των πρωταθλητών Πίτερ Χολτ, ο οποίος ξεκαθάρισε ότι «ο Τιμ και ο Μανού θα παίζουν μέχρι να πεθάνουν, άρα είμαστε μια χαρά»…
Το μπάσκετ που έπαιξαν οι Σπερς στους «τελικούς της εξιλέωσης», όπως τιτλοφορείται η τήρηση της υπόσχεσης που έδωσαν μετά την απώλεια του περυσινού τίτλου από την παρέα του Λεμπρόν Τζέιμς, ήταν… διαστημικό και σίγουρα για σεμινάριο. Μια ομάδα, η οποία ακόμη και όταν κατακτούσε τους πρώτους τίτλους της, δεν απέδιδε ελκυστικό μπάσκετ, δεν ήταν αρεστή στους φίλους του ΝΒΑ και «δεν έκανε αριθμούς» στους δείκτες τηλεθέασης, μεταλλάχθηκε, συνδύασε τη δεδομένη άμυνά της με «πυραυλοκίνητη» επίθεση και πέτυχε ένα ρεκόρ που ενδεχομένως να μείνει για πολλά χρόνια ακατάρριπτο.
Ποιο ήταν αυτό; Εγινε η πρώτη ομάδα που κατακτά τον τίτλο νικώντας τον αντίπαλό της με διαφορά 14 πόντων κατά μέσον όρο, ενώ το προηγούμενο ρεκόρ ανήκε στους Μπόστον Σέλτικς (μ.ό. 12,6 π.) στους τελικούς με τους Λος Αντζελες το μακρινό 1965! Επιπροσθέτως, οι Σπερς σούταραν με ποσοστό ευστοχίας 52,76% εντός παιδιάς ξεπερνώντας τους Σικάγο Μπουλς του Μάικλ Τζόρνταν (52,72%) στους τελικούς με τους Λέικερς το 1991 και τους Ντιτρόιτ Πίστονς του Αϊζάια Τόμας στους τελικούς με τους Λέικερς το 1989. Και τέλος, το Σαν Αντόνιο μπορεί να υπερηφανεύεται ότι δώδεκα φορές στα εφετινά πλέι οφ νίκησε τους αντιπάλους του με διαφορά 15 και περισσότερων πόντων, ξεπερνώντας τα δέκα ματς των Λέικερς στα πλέι οφ του 1985.
Εν αντιθέσει προς τους Μαϊάμι Χιτ, οι οποίοι εκτός του ότι χρειάζονται άμεσα φρεσκάρισμα (ο Σέιν Μπατιέ ανακοίνωσε την αποχώρησή του και ο Ρέι Αλεν θα το σκεφτεί τις επόμενες ημέρες) καλούνται να διαχειριστούν τις ρήτρες που έχουν στα συμβόλαιά τους οι Τζέιμς, Ντουέιν Γουέιντ και Κρις Μπος να ζητήσουν την αποδέσμευσή τους από τον σύλλογο, οι Σπερς είχαν κάθε φορά περισσότερους από τρεις πρωταγωνιστές δίπλα στους βετεράνους ηγέτες τους.
Πρώτος και καλύτερος ο Καουάι Λίοναρντ, ο οποίος με 17,8 πόντους, 6,4 ριμπάουντ και ποσοστό ευστοχίας 61,2% στους τελικούς έγινε ο νεότερος παίκτης που κατακτά τον τίτλο του MVP, μετά τον Μάτζικ Τζόνσον το 1980 και το 1982 και τον Ντάνκαν το 1999. Και ακολούθησε ο 26χρονος Αυστραλός Πάτι Μιλς, ο οποίος παίζοντας και για τον άστοχο Πάρκερ (16 π. με 7/18 σουτ) κατατρόπωσε την άμυνα των Χιτ με 17 πόντους (5/8 τρ.) σε μόλις 18′ συμμετοχής.
Φυσικά, ο πέμπτος τίτλος των Σπερς (και δικός του) έφερε την υπογραφή του Γκρεγκ Πόποβιτς, ο οποίος αποκάλυψε πως «δεν πέρασε μια μέρα που να μην έχω σκεφτεί το πώς χάσαμε στον περυσινό έκτο τελικό», αλλά κατάφερε να εμπνεύσει τους παίκτες του οπλίζοντας με πανίσχυρο κίνητρο από την πρώτη μέρα της προετοιμασίας. Οσο για τη διάθεση που έχει να συνεχίσει στον ίδιο πάγκο για 19η σεζόν (από το 1996); «Δεν αισθάνομαι κουρασμένος. Θέλω να συνεχίσω να κοουτσάρω» αποκρίθηκε ο γεννημένος στην Ιντιάνα των ΗΠΑ από σέρβο πατέρα και κροάτισσα μητέρα. Μόλις βρήκαμε το πρώτο φαβορί για τον επόμενο τίτλο του ΝΒΑ…
HeliosPlus
