Είμαι σε ηλικία που έζησα πολλά στoν τόπο μας, πήρα παιδεία κοινωνική και μάθησης σε επίπεδο να καταλαβαίνω τι γίνεται γύρο μου και πιο μακριά. Στα δύσκολα τα καταφέρνω, δε ρωτώ εξηγήσεις, στα απλά πράγματα, τις λεπτομέρειες της ζωής, δεν τα μπορώ και αυτό με ανησυχεί .
Θα γίνω σαφής. Η Κυβέρνηση, δια του Πρωθυπουργού, δηλώνει έρχονται οι καλλίτερες ημέρες, σύντομα θα βγούμε στις αγορές χρήματος, τη διατραπεζική αγορά, δε θα χρειαστούμε νέα δάνεια από τις δανείστριες χώρες, έχουμε πρωτογενές πλεόνασμα, μέρος του πλεονάσματος θα δοθεί σε ομάδες της κοινωνίας σε νοικοκυριά που υποφέρουν, σε άλλες κατηγορίες πολιτών, είναι βέβαιο θα βγούμε από τα μνημόνια.
Σε ποίον δεν αρέσουν αυτές οι εξελίξεις;
Τις δηλώσεις του Πρωθυπουργού δεν τις δέχονται τα κόμματα της αντιπολίτευσης, περίπου λένε θα έρθουν τα χειρότερα, η Κυβέρνηση εφαρμόζει πειθήνια τις εντολές των δανειστών, της τρόικα(… η «τρόικα» είναι ελεγκτές, εξουσιοδοτημένοι τήρησης των υπεσχημένων, αυτά που υπόγραψε η Ελληνική Κυβέρνηση, προβλέπονται ρητά στη/στις δανειστική/κες σύμβαση/σεις και τα συνοδευτικά έγγραφα), αν γίνουν τα κόμματα της αντιπολίτευσης Κυβέρνηση, θα παρακάμψουν τις αντιρρήσεις της τρόικα/δανειστών, θα έρθουν καλλίτερες ημέρες για τους απλούς ανθρώπους.
Τα κόμματα της αντιπολίτευσης, κανένα δεν έχει σχηματίσει δική της κυβέρνηση, δεν άσκησε δημόσια εξουσία, πολλά μέλη της Βουλής των Ελλήνων είναι amateur της πολιτικής, δεν ξέρουν τη διαχείριση κρίσεων, τη λειτουργία του κράτους κατά συνέπεια δεν μπορώ να πω να πάμε για άλλη κυβέρνηση, να σχηματιστεί κυβέρνηση από βουλευτές της αντιπολίτευσης, αυτό γιατί: όντως βρισκόμαστε σε καθεστώς κρίσης, χρωστάμε πολλά, πρέπει να αλλάξει ο τρόπος ζωής μας, να ταρακουνηθεί το κατεστημένο, να μη επανέλθουμε στο καθεστώς δασμολογικής προστασίας την ελληνικής παραγωγής, να μη συνεχίσουμε τη σπατάλη, τις κοινωνικές παροχές συν τήρησης του πελατειακού κράτους.
Όπως είμαστε σήμερα, είναι δύσκολη η απόφαση να πέσει η κυβέρνηση, από την άλλη είναι δύσκολη η κατάσταση στη βάση των νοικοκυριών. Άλλο είναι ο επιτελικός σχεδιασμός και άλλο η πράξη για τη ζωή των νοικοκυριών. Τίποτα, από όσα δηλώνουν οι αξιωματούχοι/διαχειριστές της κρίσης, της δημόσιας εξουσίας, δεν γίνεται πρακτικά αντιληπτό, αισθητό στους πολλούς…οι λεπτομέρειες της καθημερινότητας δεν αφήνουν τον απλό άνθρωπο να ζήσει την διαφορά ποιότητας ζωής.
Μετά τα πέντε χρόνια οικονομικής κατοχής της χώρας, την ταπείνωση του πολίτη, τον πόνο των πολλών, το φρικτό να είσαι άνεργος γιατί για να σωθεί…η Ελλάδα, πεινάνε οι άνθρωποι, ταλαιπωρούνται τα νοικοκυρά…δεν βλέπουν το πρωτογενές πλεόνασμα, την προσφυγή στην αγορά χρήματος, την έξοδο από την κρίση, τη σωτηρία των συστημικών τραπεζών, την αγωνία της Κυβέρνησης να γίνει και νέα ανακαιφαλαιοποίηση των τραπεζών.
Στις λεπτομέρειες ατονούν οι αντοχές των ανθρώπων.
Δείγματα, της ζωής στην πράξη:
.-Στην υγεία επικρατεί, ΤΟ χάος! Από την επομένη της κρίσης μετά πέντε χρόνια, σήμερα μιλάμε για πρωτογενές πλεόνασμα, βεβαιότητα θα βγούμε από τα μνημόνια, εγώ όμως είχα πρόβλημα υγείας, πόνεσε πολύ η πλάτη μου, χρειάστηκε ο ορθοπεδικός, ρώτησα για τον «καλό» γιατρό ορθοπεδικό, μου δόθηκαν ονόματα και πήγα! Προτιμώ τον πόνο της πλάτης από το να στέκω για ώρες εξω από την πόρτα του γιατρού.
Τηλεφώνησα σε γιατρούς των οποίων είχα ονόματα, να κλείσω ραντεβού, ο καλός ορθοπεδικός, συμβεβλημένος με τον ΕΟΠΥΥ γιατρός, δεν απάντησε σε κανένα από τα τηλεφωνήματα που έχω κάνει για πέντε συνεχόμενες ημέρες, απηύδησα πήγα από τις τέσσερις η ώρα-δέχεται 5 έως 8 η ώρα μ/μ.-μπήκα στην οικοδομή, ο προθάλαμος, στον πρώτο όροφο ήταν το αδιαχώρητο, βρήκα θέση στις σκάλες στο δεύτερο όροφο, έφυγα στις εννέα βράδυ πόνεσα πολύ δεν άντεχα, δεν είδα τον γιατρό.
Πήγα δύο φορές ακόμα η κατάσταση ήταν χειρότερη. Τηλεφώνησα στον «μη καλό γιατρό», μου απάντησε μπορώ να πάω μετά οκτώ ημέρες, του είπα πονώ πολύ σας παρακαλώ, καλοσυνάτος μου είπε να πάω στις 7. 45,’ πήγα, με είδε στις οκτώ, μου έδωσε ότι χρειάζεται να κάνω εξετάσεις, μόλις έχω τα αποτελέσματα να πάω να τα δει. Σηκώθηκα να φύγω λέγοντας του ευχαριστώ που με δεχτήκατε …η απάντηση του ήταν: δεν με πληρώσατε, θα μου δώσετε 20 ευρώ, του είπα μα είστε συμβεβλημένος με τον ΕΟΠΥΥ εγώ είμαι ασφαλισμένος, δεν πρέπει να σας πληρώσω, πήρα την απάντηση σας εξέτασε μετά της οκτώ!
Θα μπορούσα να γράψω βιβλίο για τον μήνα που έτρεχα για γιατρούς! Ο κόσμος ΥΠΟΦΕΡΕΙ, δεν τον ενδιαφέρει το πρωτογενές πλεόνασμα, οι δηλώσεις για καλλίτερο αύριο, οι άνθρωποι ζουν άσχημα.
.-Ο ευρύτερος δημόσιος βίος. Όλη η πενταετία της κρίσης ήταν υποσχέσεις των Κυβερνήσεων αξιοκρατίας, δημοκρατίας, διαφάνειας, τίποτα από αυτά στην πράξη δεν έγινε. Το έψαξα, ΟΛΕΣ οι ΔΕΚΟ είναι κατειλημμένες από κομματικά στελέχη με γενναίες αμοιβές, ήδη υπερήλικες.
Τίποτα δεν αισθάνθηκαν οι κομματικές διοικήσεις των ΔΕΚΟ, των Νοσοκομείων, των Οργανισμών Λιμένων, Σύμβουλοι γραφείων Υπουργών, άλλων αξιωματούχων, για/από την κρίση: ΟΛΟΙ τους είναι, δια βίου, παράγοντες.
Για ποία αξιοκρατία μιλάμε; Η Ελλάδα έχει ικανούς, με καλές σπουδές/ειδίκευση σε ηλικίες 30-40 ετών, μπορούν να επιλεγούν για τις θέσεις κλειδιά, τις εφαρμογές, οι διαχειριστές της εξουσίας δεν τους χρειάζονται!!!
Στο ΑΣΕΠ παραπέμπονται επιλογές κάλυψης θέσεων που δεν έχουν να κάνουν με την κρίση, τις ειδικές γνώσεις. Είναι δυνατό να πάει μπροστά η οικονομία, η έρευνα, εφαρμογές πολιτικών για την παραγωγή, τα νέα προϊόντα, την ελπίδα;
.- ΟΙ ανεξάρτητες αρχές. Ο Θεός να βάλει το χέρι του…δεν παράγουν έργο, έψαξα βιογραφικά, οι ηγεσίες έχουν ηλικίες μετά το χρόνο σύνταξης τους, οι κυβερνήσεις τους προσέλαβαν, δύσκολα απολύονται ή απολύονται μετά θάνατον. Διερωτάται κανείς: αν οι ανεξάρτητες αρχές ιδρύθηκαν γιατί υπήρχε ειδικό έργο για παραγωγή, δεν υπήρχαν νέοι, με γνώσεις, παραγωγής χρήσιμου έργου;
Γιατί δεν επιλέγονται οι διοικήσεις και τα στελέχη των ανεξάρτητων αρχών με πρόσκληση διαγωνισμού αντί της πρόσκλησης, επιλέγονται από γνωστούς ως γνωστοί για το ήθος τους.
.-H λειτουργία σημαντικών φορέων. Στις 18/10/2013 και μετά στις 27/11/2013 έστειλα επιστολές/καταγγελία στην Τράπεζα τη Ελλάδος, έλεγα στην αρμόδια διεύθυνση Εποπτείας Πιστωτικού Συστήματος: ξένη τράπεζα, εγκαταστημένη στην Ελλάδα, η οποία διαχειρίζεται δύο τίτλους πιστωτικών καρτών, εισπράττει διπλούς τόκους: τόκο τον οποίο αναφέρει στα ενημερωτικά σημειώματα που αποστέλλονται μηνιαίως και, κάθε 1η του μηνός η μια κάρτα, κάθε 17η του μηνός η άλλη κάρτα, η τράπεζα εισπράττει/κατάσχει: ….το διαθέσιμο υπόλοιπο του πιστούχου κατόχου της κάρτας/καρτών, χωρίς να ενημερώνει τον κάτοχο της κάρτας/των, δεν εμφανίζει τις αναλήψεις του διαθέσιμου υπολοίπου πουθενά»!
Στις 3 Απριλίου 2014, ύστερα από πέντε μήνες και μερικές ημέρες, η Τράπεζα της Ελλάδος μου έστειλε συστημένη απαντητική επιστολή, μου λέγει εν κατακλείδι: Στο πλαίσιο των ανωτέρω αρμοδιοτήτων, η Τράπεζα διερεύνησε τις άνω καταγγελίες(….σε απάντηση των από……καταγγελιών σας κατά της….οι οποίες αφορούν τη μη ορθή ενημέρωση σχετικά με τα υπόλοιπα των οφειλών σας –sic!-…και σε σχέση με τα εφαρμοζόμενα επιτόκια…) εξαντλώντας τις κατά τον νόμο αρμοδιότητες της, λαμβάνοντας υπόψη τα ενημερωτικά σημειώματα που σας αποστέλλονται μηνιαίως καθώς και το κείμενο των από 14.11.2013, 20/11/2013 και 06/02/2014 απαντητικών επιστολών της Τράπεζας προς εσάς».
Μόνο το Μαντείο των Δελφών θα μπορούσε να δώσει τέτοια απάντηση
Την απαντητική επιστολή την υπογράφει η αρμόδια Διευθύντρια, αμείβονται όσοι ασχολήθηκαν με το θέμα αυτό!
Δεν μπορώ να συμφωνήσω με τον υπουργό των Οικονομικών κ. Γιάννη Στουρνάρα ο οποίος, την ημέρα που πήρα την απάντηση από την Τράπεζας της Ελλάδος, δηλώσει…«…Το θετικό είναι πως δεν γύρισε σελίδα- η Ελλάδα-ή κεφάλαιο, άλλαξε βιβλίο..».
Είναι αυτό που φοβάμαι, οι γενικότητες.
Δεν μπορώ να δεχτώ τις δηλώσεις της Κυβέρνησης στον αντίποδα της αντιπολίτευσης, οι «πτωχεύσαντες Έλληνες πολίτες» δεν έχουν πρόβλημα αλλαγής βιβλίων, αυτό που τους απασχολεί είναι: η επόμενη ημέρα και κανείς δεν έχει την πειστική απάντηση.
* Ο κ. Ευ. Λαζαρίδης είναι υφηγητής Πολιτικής Οικονομίας
