Μνήμες 1989 ήρθαν στο μυαλό μου, όταν άκουσα τον Υπουργό Υγείας, κ. Άδωνι Γεωργιάδη να βλέπει με καλό μάτι τη συνεργασία των δύο κυρίαρχων κομματικών σχηματισμών. Το 1989 ο τότε Συνασπισμός της Αριστεράς και της προόδου, με τη συμμετοχή του ΚΚΕ, είχε συνεργαστεί με τη Νέα Δημοκρατία του κ. Κωνσταντίνου Μητσοτάκη.
Από τότε έχουν αλλάξει πολλά στην πολιτική ζωή του τόπου. Το ΠαΣοΚ και η Νέα Δημοκρατία από αιώνιοι εχθροί έγιναν οι καλύτεροι και πιο συνεργάσιμοι εταίροι. Ο Συνασπισμός και μετέπειτα ΣΥΡΙΖΑ που παρʼ ολίγο να μην εισέλθει στο Ελληνικό κοινοβούλιο, είναι πλέον αξιωματική αντιπολίτευση με δυναμική εξουσίας.
Το σενάριο της συνεργασίας Νέας Δημοκρατίας και ΣΥΡΙΖΑ ακούγεται άκρως εξωπραγματικό. Και αν βολεύει την ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας, είναι βέβαιο ότι θα δυσαρεστήσει τη βάση της Νέας Δημοκρατίας που ανέχεται επιεικώς τη συνεργασία με το ΠαΣοΚ, θα εκραγεί όμως με μια ενδεχόμενη συνεργασία με το ΣΥΡΙΖΑ. Από την άλλη πλευρά είμαι βέβαιος ότι ο κ. Γεωργιάδης θεωρητικολογεί περί αυτού χωρίς να υπολογίζει το ΣΥΡΙΖΑ που σε καμία των περιπτώσεων δεν θα δεχόταν μια συνεργασία με την Μνημονιακή Νέα Δημοκρατία, όχι μόνο λόγω ιδεολογικών διαφορών, αλλά και για έναν ουσιαστικό λόγο. Θα έχανε πλήρως την αξιοπιστία του και θα του καταλόγιζαν τυχοδιωκτισμό και αναντιστοιχία λόγων και πράξεων.
Υπάρχει ένα σοβαρό ενδεχόμενο να συνεργαστούν υπό μια συγκεκριμένη συγκυρία. Η χώρα να βρεθεί σε κίνδυνο παρατεταμένης ακυβερνησίας και πολιτικής αστάθειας, έχοντας απέναντι τα δύο κόμματα την απειλή της Χρυσής Αυγής. Μια ενδεχόμενη περίπτωση ακυβερνησίας θα έθετε σε κίνδυνο την υπόσταση της πατρίδας και γιʼ αυτό το λόγο θεωρώ ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα υποχωρούσε. Σε διαφορετική περίπτωση αποκλείω κάθε πιθανότητα συνεργασίας τουλάχιστον μέσα στην επόμενη τριετία. Αν και ο ΣΥΡΙΖΑ αποτύχει στη διακυβέρνηση του και βρεθεί σε αδιέξοδο, ίσως σκεφτεί την ακραία συνεργασία για να παραμείνει στην εξουσία, όμως αυτό αποτελεί ένα πολύ μακρινό σενάριο.
Πως θα μπορούσαμε να φτάσουμε στο σημείο ακραίας πολιτικής αστάθειας και αβεβαιότητας που θα επέβαλε τις δύο δυνάμεις της Νέας Δημοκρατίας και του ΣΥΡΙΖΑ να συνεργαστούν;
Η μεγάλη άνοδος της Χρυσής Αυγής θα είχε ως πολύ πιθανό αποτέλεσμα τη μη επίτευξη αυτοδυναμίας από το ΣΥΡΙΖΑ. Το Μάιο είναι πολύ πιθανό η χώρα μας να μην μπορεί να κερδίσει την εμπιστοσύνη των αγορών με αποτέλεσμα την αδυναμία χρηματοδότησης της από ιδιώτες και τράπεζες. Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα την στροφή προς τους εταίρους με την απαίτηση εφαρμογής ενός πολύ σκληρότερου νέου Μνημονίου. Είναι λογικό μετά από μια τέτοια εξέλιξη η χώρα να οδηγηθεί σε εκλογές.
Αν ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορέσει να πείσει επαρκώς μέχρι τότε και δεν καταφέρει να συγκεντρώσει πάνω από 35%, τότε είναι αδύνατος ο σχηματισμός αυτοδύναμης κυβέρνησης. Με το ΠαΣοΚ να έχει καταρρεύσει, τη ΔΗΜΑΡ και τους ΑΝΕΛ να βρίσκονται σε χαμηλά επίπεδα, ενδεχομένως και εκτός κοινοβουλίου, η μόνη δίοδος είναι ο σχηματισμός κυβέρνησης με τη Νέα Δημοκρατία, αφού η μόνη δυνατότητα συγκυβέρνησης είναι η συνεργασία μεταξύ των δύο από τους τρεις πόλους.
Είναι βέβαιο ότι ο ΣΥΡΙΖΑ στις κατ΄αρχήν συζητήσεις δεν θα δεχτεί τη συνεργασία, όμως με τον κίνδυνο μιας Εθνικής κατάρρευσης και την απόδοση ευθυνών σʼ αυτόν λόγω της άρνησης της συνεργασίας για τη διάσωση της χώρας είναι πολύ πιθανόν να δεχθεί, έστω και προσωρινά τη συνεργασία ως μια κυβέρνησης κατʼ ανάγκη σωτηρίας.
Εύχομαι η χώρα να μη βρεθεί σε τόσο δύσκολες πολιτικά και οικονομικά στιγμές. Θα είναι πραγματικά καταστροφικό για την αγορά και την κοινωνία. Όμως η ανικανότητα ορισμένων στελεχών της συγκυβέρνησης που αδρανούν στις εξελίξεις, πολύ πιθανόν να μας οδηγήσει σε πρωτοφανές αδιέξοδο. Από την άλλη ο ΣΥΡΙΖΑ αλλά και οι υπόλοιπες αντιμνημονιακές δυνάμεις δεν πείθουν για την επίλυση των προβλημάτων της χώρας, ενώ η Χρυσή Αυγή γιγαντώνεται από πολίτες που τυφλωμένοι από εκδίκηση και οργή στην σημερινή οικονομική πολιτική.
Όπως στρώνουν έτσι κοιμούνται τα κόμματα του Δημοκρατικού τόξου. Και φοβάμαι ότι τα πράγματα θα χειροτερέψουν μετά από μια πιθανή αποτυχία μίας ενδεχόμενης κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, αφού τότε αν δεν αναδειχθούν άλλες πολιτικές δυνάμεις θα βρεθούμε έρμαια ακροτήτων και δυσάρεστων καταστάσεων.
