Η αποκάλυψη του άγους των Ζωνιανών και γενικά της περιοχής Μυλοποτάμου Κρήτης, όπου η περιφρόνηση των νόμων και η οργανωμένη εγκληματική δραστηριότητα συνιστούν τρόπο ζωής και πλουτισμού για πολλούς, θεωρώ ότι είναι μια πολύτιμη προσφορά των μέσων δημοσιότητας προς την ελληνική κοινωνία. (Γιατί δυστυχώς είναι αμφίβολο αν θα αναδεικνυόταν σε μείζον πρόβλημα λειτουργίας της δημοκρατίας στην περίπτωση που δεν αναλάμβαναν επιτέλους οι τηλεοπτικές κάμερες τον σκανδαλοθηρικό ανακριτικό ρόλο τους.)
Ολο αυτό το λεπτομερώς αποκαλυφθέν χρονικό της ρεθυμνιωτικής μαφίας με δικτύωση ως τις σκοτεινές γειτονιές της πρωτεύουσας και ίσως και εκτός συνόρων, ήταν πασίγνωστο μεν αλλά επιμελώς ανεκτό από την ιδιοτελώς εθελοτυφλούσα πολιτική, αστυνομική και δικαστική εξουσία, αλλά και από ευρέα λαϊκά στρώματα που ενθουσιωδώς κατά κανόνα συντάσσονται με την παραβατικότητα και εναντίον της νομιμότητας και συνεπώς εναντίον της δημοκρατίας.
Μα, δεν είναι πασίγνωστο ότι οι συμπολίτες μας, Κρητικοί, Ζωνιανοί και μη, οπλοφορούν φανερά και επιδεικτικά κατά παράβαση του ποινικού νόμου, με κάλυψη της ευτελώς ψηφοθηρούσας πολιτικής ηγεσίας της χώρας μας; Και δεν την υποδέχονται με μπαλωθιές (κι όποιον πάρει ο Χάρος) οσάκις επισκέπτεται την Κρήτη, έστω κι αν έτσι νομιμοποιεί επισήμως την παρανομία;
Ο κ. Πρωθυπουργός, με πηγαία οργή, τόνισε: «Οι εστίες διαφθοράς, ανομίας και ανυπακοής στους νόμους δεν γίνονται ανεκτές». Και πρόσθεσε: «Η βούλησή μας είναι ξεκάθαρη, ισχυρή και αδιαπραγμάτευτη. Αυταπάτες ας μην έχει κανένας. Τόσο στην περίπτωση των Ζωνιανών όσο και σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση η νομιμότητα δεν ξεχωρίζει κανέναν. Οι νόμοι θα εφαρμόζονται για όλους, όποιοι και αν είναι, όπου κι αν βρίσκονται».
Αν τα προαναφερθέντα τα εννοεί ο κ. Καραμανλής – και το πιστεύω ότι τα εννοεί – θα πρέπει όσοι συμμεριζόμαστε αυτές τις απόψεις να τον στηρίξουμε στην προσπάθειά του να αποκαταστήσει επιτέλους σε αυτόν τον επικίνδυνα κατολισθαίνοντα τόπο τη νομιμότητα, που είναι η πρώτη προϋπόθεση για την ύπαρξη και τη σταθερότητα της δημοκρατίας.
Γιατί Ζωνιανά δεν υπάρχουν μόνο στην Κρήτη, αλλά και σε ολόκληρη την Ελλάδα και σχεδόν σε κάθε χώρο και λειτουργία του κράτους και της κοινωνίας μας, όπως θα προσπαθήσω να παρουσιάσω σε σειρά άρθρων στη στήλη αυτή. Ο Γιάννης Πρετεντέρης σε ένα από τα τολμηρά για τη φιλαλήθειά τους άρθρα του («Βήμα» 9/11) ερωτά: «Θα μπορούσε κάποιος να μας πει τι θα γίνει με τις άλλες νησίδες ανομίας που βρίθουν στην ελληνική κοινωνία; Τι θα γίνει με τα άλλα άβατα της καθημερινότητας; Τι θα γίνει με τα Εξάρχεια που η αστυνομία τα αντιμετωπίζει ως ανεξάρτητο κράτος; Και τα πανεπιστήμια θα προστατευθούν από τους βανδάλους ή θα αφεθούν στην ετήσια καταστροφή τους; Και η χωροταξία; Και τα γήπεδα; Εκεί θα λειτουργήσουν ποτέ οι νόμοι και η τάξη; Στις ευνομούμενες κοινωνίες δεν νοείται ανομία α λα καρτ».
Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές (12/11) και εν όψει των εκδηλώσεων για το Πολυτεχνείο δεν γνωρίζω αν εθριάβευσαν και πάλι ο χλευασμός της νομιμότητας, η αναρχία και η καταστροφική μανία των κουκουλοφόρων δήθεν προβοκατόρων. Αλήθεια, οι ειρηνόφιλοι φοιτητές μας γιατί δεν αρπάζουν έναν από αυτούς να του βγάλουν τη μάσκα και να αποδείξουν ότι είναι εγκάθετος της αστυνομίας, όπως ισχυρίζονται εκπρόσωποι των «προοδευτικών» φοιτητικών δυνάμεων και πλήθος αδιάντροποι υπερασπιστές τους δημοσιογράφοι; Μάλλον διότι ξέρουν ότι δεν θα αποκαλυφθούν «μπάτσοι» αλλά το alter ego τους.
