Οσοι ταξιδεύουν συχνά στο εξωτερικό για επαγγελματικούς ή και άλλους λόγους θα έχουν διαπιστώσει ότι η αγορά τουριστικού συναλλάγματος είναι πλέον μια τυπική και διόλου χρονοβόρα διαδικασία. Επίσης το ανώτατο όριο χορήγησης τουριστικού συναλλάγματος που ανέρχεται σε 2.000 ECU (620.000 δρχ. περίπου) ανά ταξίδι, ανεξαρτήτως αριθμού ταξιδίων λύνει τα χέρια αυτών που πρόκειται να ταξιδέψουν αφού τους δίνει την οικονομική άνεση να κινηθούν όπως θέλουν.
Πολλές φορές όμως παρατηρούνται φαινόμενα που μπορεί να προβληματίσουν αυτόν που πρόκειται να ταξιδέψει. Το συνηθέστερο από αυτά είναι η τράπεζα ή το ανταλλακτήριο συναλλάγματος όπου θα απευθυνθεί ο ενδιαφερόμενος να μη διαθέτει καθόλου προς πώληση το συγκεκριμένο νόμισμα της χώρας προορισμού. Ή, ακόμη, στην καλύτερη περίπτωση, να έχει το συγκεκριμένο νόμισμα αλλά σε πολύ μικρότερο ποσό από αυτό που επιθυμεί να αγοράσει ο ενδιαφερόμενος.
Βεβαίως υπάρχει και η περίπτωση το ταξίδι να είναι τόσο ξαφνικό ώστε ο ενδιαφερόμενος για αγορά συναλλάγματος να μην προλαβαίνει καν να απευθυνθεί σε κάποια τράπεζα ή ανταλλακτήριο. Και στην πιο ακραία περίπτωση υπάρχει το ενδεχόμενο αυτός που πρόκειται να ταξιδέψει να μην έχει τη στιγμή εκείνη την οικονομική δυνατότητα, δηλαδή το απαιτούμενο «έξτρα» ποσό δραχμών, για να αγοράσει το συνάλλαγμα έστω και την τελευταία στιγμή από κάποιο ανταλλακτήριο του αεροδρομίου.
Οι κάτοχοι όμως των διεθνών πιστωτικών καρτών Visa, Mastercard κλπ. δεν χρειάζεται να ανησυχούν για τα παραπάνω απρόοπτα, αρκεί να προνοήσουν να έχουν τις κάρτες αυτές μαζί τους. Οι πιστωτικές κάρτες τούς εξασφαλίζουν το προνόμιο να μπορούν να κάνουν ανάληψη μετρητών σε συνάλλαγμα στη χώρα προορισμού τους από οποιαδήποτε ΑΤΜ τράπεζας, με την ανάλογη χρέωση της κάρτας τους σε δραχμές.
Εκτός βεβαίως από τα πρωταρχικά αυτά προβλήματα που μπορεί να αντιμετωπίσει αυτός που ταξιδεύει, η χρήση της πιστωτικής κάρτας για αγορά συναλλάγματος από ΑΤΜ τράπεζας μπορεί να τον βοηθήσει να αντιμετωπίσει και άλλα μικρά και μεγάλα προβλήματα που μπορεί να δημιουργηθούν κατά τη διάρκεια της παραμονής του στο εξωτερικό. Δηλαδή από το να του τύχουν κάποια απρόβλεπτα μεγάλα ή μικρά έξοδα ως και να χάσει τα χρήματά του.
Η διαδικασία ανάληψης χαρτονομισμάτων από ΑΤΜ τράπεζας του εξωτερικού με την πιστωτική κάρτα είναι απλή. Ο ενδιαφερόμενος δεν έχει παρά να πάει σε κάποιο ΑΤΜ οποιασδήποτε τράπεζας που δέχεται πιστωτική κάρτα Visa, Mastercard κ.ά, να βάλει την κάρτα του και να πληκτρολογήσει τον προσωπικό του κωδικό αριθμό (ΡΙΝ), τον ίδιο ακριβώς που χρησιμοποιεί και στην Ελλάδα, ώστε να αποκτήσει πρόσβαση. Μπορεί, ακόμη, μέσω ειδικού μενού να επιλέξει, εκτός από την επίσημη γλώσσα της χώρας όπου βρίσκεται, τη γλώσσα που γνωρίζει καλύτερα, π.χ. την αγγλική. Το επόμενο βήμα είναι να επιλέξει τη συγκεκριμένη λειτουργία (ανάληψη μετρητών με χρέωση λογαριασμού πιστωτικής κάρτας), να πληκτρολογήσει το ποσό των ξένων νομισμάτων που επιθυμεί να αγοράσει με χρέωση στην πιστωτική του κάρτα και να περιμένει να λάβει τα χρήματα, την απόδειξη ανάληψης και την κάρτα του.
Αυτό που πρέπει να γνωρίζει ο ενδιαφερόμενος είναι ότι δεν μπορεί να ζητήσει ξένα χαρτονομίσματα συνολικής αξίας άνω των 1.000 ECU (314.000 δρχ. περίπου) ανά μήνα. Επίσης, για να λάβει ολόκληρο το ποσό αυτό, δηλαδή ως το όριο των 1.000 ECU, θα πρέπει να μην υπερβεί το πιστωτικό του όριο με τη συγκεκριμένη συναλλαγή. Δηλαδή, αν κάποιος έχει πιστωτικό όριο 500.000 δρχ. και η κάρτα του είναι ήδη χρεωμένη με αγορές συνολικού ύψους 300.000 δρχ., τότε μπορεί να ζητήσει ξένα χαρτονομίσματα συνολικής αξίας ως 200.000 δρχ. (περίπου 637 ECU). Δεν μπορεί δηλαδή να εξαντλήσει το μηνιαίο όριο των 1.000 ECU. Αντιθέτως, αν η κάρτα του δεν είναι χρεωμένη εκείνη τη στιγμή ή το υπόλοιπο είναι κάτω από 200.000 δρχ., μπορεί να ζητήσει όλο το ποσό ως το μηνιαίο όριο των 1.000 ECU.
Ας έλθουμε όμως και στο θέμα του κόστους της συγκεκριμένης ευκολίας που παρέχουν οι πιστωτικές κάρτες στους χρήστες τους. Το κόστος της αγοράς τουριστικού συναλλάγματος από τράπεζα ή ανταλλακτήριο, αν και παρουσιάζει ορισμένες διακυμάνσεις λόγω της διαφοροποίησης της τιμής πώλησης ανάλογα με την τράπεζα ή το ανταλλακτήριο, είναι απλό να υπολογισθεί.
Π.χ., έστω ότι κάποιος θέλει να ταξιδέψει στη Γερμανία και θέλει να αγοράσει 1.000 μάρκα. Με βάση την επικρατέστερη τιμή πώλησης του μάρκου που ίσχυε στις 30.4.1997 στις ελληνικές τράπεζες και ήταν από 160 ως 160,25 δρχ., θα πρέπει να πληρώσει περί τις 160.000 ως 160.250 δρχ. Στο ποσό αυτό θα πρέπει να προστεθεί η προμήθεια της τράπεζας, η οποία μπορεί να κυμαίνεται από 1.500 ως και 3.000 δρχ. ανά συναλλαγή. Βεβαίως, αν κάποιος διαθέτει περισσότερο χρόνο και ψάξει, μπορεί να πάει σε κάποια φθηνότερη τράπεζα ή ανταλλακτήριο και να αγοράσει κατά μερικές δραχμές φθηνότερα το συνάλλαγμα ή ακόμη και να πληρώσει πολύ λιγότερη ή και καθόλου προμήθεια.
Στην περίπτωση όμως όπου αγοράσει τα 1.000 μάρκα από ΑΤΜ τράπεζας στη Γερμανία θα έχει παραπάνω επιβάρυνση. Ο λόγος είναι απλός: από τη στιγμή όπου ο συναλλασσόμενος χρησιμοποιήσει την ΑΤΜ για την ανάληψη των 1.000 μάρκων, σύμφωνα με το παράδειγμα, η τράπεζα στην οποία ανήκει η ΑΤΜ που χρησιμοποιεί τον χρεώνει με προμήθεια 1,75 δολάρια (487 δρχ. περίπου). Σε περίπτωση όπου βρισκόταν σε χώρα εκτός ΕΕ, η προμήθεια θα ήταν 2,75 δολάρια (765 δρχ. περίπου). Ακόμη, η τράπεζα χρεώνει τον χρήστη της ΑΤΜ με ένα ποσοστό 0,33% επί του ποσού που θα λάβει, δηλαδή άλλα 3,3 μάρκα στα 1.000. Το ποσό των 1.003,3 μάρκων (1.000 + 3,3) συν την προμήθεια των 1,75 δολαρίων χρεώνεται αυτόματα στον πιστωτικό λογαριασμό του χρήστη της ΑΤΜ και μετατρέπεται εκ νέου σε δολάρια και στη συνέχεια σε δραχμές.
Δηλαδή, με βάση την ισχύουσα στις γερμανικές τράπεζες ισοτιμία μάρκου προς δολάριο, που είναι 1,7232 (1,7232 μάρκα ανά δολάριο), ο πιστωτικός λογαριασμός του χρήστη της ΑΤΜ θα επιβαρυνθεί με 582,06 δολάρια (1.003,3 μάρκα διά 1,7232) συν τα 1,75 δολάρια της προμήθειας. Το συνολικό ποσό των 583,81 δολαρίων μετατρέπεται εκ νέου σε δραχμές όταν «περάσει» η χρέωση του πιστωτικού υπολοίπου του στην ελληνική τράπεζα. Ετσι ο πιστωτικός λογαριασμός του χρήστη θα χρεωθεί με 162.300 δρχ. περίπου (583,81 δολάρια Χ 278 δρχ. περίπου, που ήταν η επικρατέστερη τιμή αγοράς του δολαρίου στην Ελλάδα την ίδια ημερομηνία).
Ετσι με τη διαδικασία των δύο μετατροπών, η οποία ακολουθείται παγκοσμίως από όλους τους πιστωτικούς οργανισμούς (Visa, Mastercard κλπ.), σίγουρα η αγορά ξένων χαρτονομισμάτων κοστίζει λίγο παραπάνω.
