Βασίλης Ψυχογιός

Μεκλεμβούργο - Δυτική Πομμερανία: Γερμανικό κρατίδιο που δεν έχει ιδιαίτερη φήμη έξω από το γερμανόφωνο χώρο, και τα πολιτικά τεκταινόμενα στο οποίο σπάνια ξεπερνούν τα ίδια τα γερμανικά σύνορα. Το κρατίδιο όμως ψηφίζει την Κυριακή, και εκεί που αρχικά όλοι πίστευαν πως χαμένοι θα βγουν κυρίως οι Σοσιαλδημοκράτες (κάτι που παραμένει πιθανό) τώρα αρχίζουν να ανησυχούν και οι Χριστιανοδημοκράτες της Μέρκελ, επειδή η «σφήνα» του ξενοφοβικού AfD εμφανίζεται ακόμη και να μπορεί να ξεπεράσει το CDU...

Σε τουλάχιστον 281 έχει ανέλθει ο επιβεβαιωμένος αριθμός των νεκρών στην κεντρική Ιταλία από τον καταστροφικό σεισμό, ενώ οι έρευνες στα ερείπια συνεχίζονται ασταμάτητα στη μάχη με το χρόνο για επιζώντες.

Οι Ιταλοί μετρούν τους νεκρούς από τα ερείπια του Αματρίτσε -μέχρι το απόγευμα της Τετάρτης, ξεπερνούσαν κιόλας τους 70 και όλοι φοβούνταν πως ο αριθμός θα αυξηθεί- και προσπαθούν να συνέλθουν από το σοκ των 6 βαθμών στη μέση της νύχτας. Είτε από τις περιοχές κοντά στο επίκεντρο είτε από άλλα μέρη χιλιόμετρα μακριά, όπου οι κάτοικοι σηκώθηκαν από το κρεβάτι από τη δόνηση, σχεδόν όλες οι μαρτυρίες επαλαμβάνουν μία λέξη: «Εφιάλτης».

Η Βρετανία μπορεί να μην είχε διανοηθεί ποτέ, από την αρχή της ευρωπαϊκής ενοποίησης, να ενσωματωθεί στο ενοποιημένο ευρωπαϊκό οικονομικό πεδίο, όμως αυτό δεν την είχε εμποδίσει να κάνει το Σίτι του Λονδίνου χρηματοπιστωτική καρδιά ολόκληρης της ηπείρου.

Μετά την κάλπη που έφερε Brexit, κυριάρχησε η αναμενόμενη εικόνα χάους και καταστροφής στο στρατόπεδο του «Μένουμε». Θα περίμενε κανείς όμως πανηγυρισμούς και πυροτεχνήματα στο στρατόπεδο του «Φεύγουμε» -τέτοιες όμως εικόνες έλειπαν.

Η πολύμηνη κατάσταση έκτακτης ανάγκης, η υψηλή επιφυλακή λόγω του Euro και η κατάσταση «ήπιου μόνιμου συναγερμού» μετά από δύο βαρύτατες επιθέσεις δεν κατάφερε να αποτρέψει μία μικρής μεν κλίμακας αλλά ηχηρότατη επίθεση ξανά στην περιοχή του Παρισιού:

Η Βιέννη επέλεξε, για μόλις μερικές χιλιάδες ψήφους, για πρόεδρο έναν ανεξάρτητο υποψήφιο απέναντι στο «φιλικό πρόσωπο της ακροδεξιάς» και η κατάληξη του θρίλερ έκανε -όπως λένε Παρίσι ή Βερολίνο- την Ευρώπη «να αναπνεύσει ανακουφισμένη».

Έχοντας πλέον την πρωτοκαθεδρία στους Ρεπουμπλικανούς για το χρίσμα στις προεδρικές εκλογές, ο Ντόναλντ Τραμπ προσπάθησε να παρουσιάσει το πώς φαντάζεται τις ΗΠΑ στο διεθνές σκηνικό -το κύριο σημείο ενδιάφεροντος της υπόλοιπης υφηλίου, που κοιτάζει τη μάχη για το Λευκό Οίκο και απελπίζεται βλέποντας τον μεγιστάνα να προχωρά ακάθεκτος.

Οι φωτογραφικοί φακοί των ξένων πρακτορείων δεν έχουν φύγει από την Ειδομένη, και ήταν εκεί για να καταγράψουν τη μάχη με δακρυγόνα και πέτρες μεταξύ προσφύγων και μεταναστών και της αστυνομίας της ΠΓΔΜ. Οι φωτογραφίες κάνουν μεν το γύρο του κόσμου, όμως πλέον για τα ξένα ΜΜΕ η Ειδομένη κινδυνεύει να πάρει την αξία μίας «νέας ομαλότητας» που πέφτει λίγο πιο χαμηλά στα πρωτοσέλιδα.

Σε ευθεία αντίθεση με την στρατιωτική εμπλοκή της Μόσχας στη συριακή σύγκρουση, η ανακοίνωση της σταδιακής απόσυρσης έχει αιφνιδιάσει τη διεθνή κοινότητα και τους αναλυτές:

Τρία γερμανικά κρατίδια ψηφίζουν την Κυριακή σε κάλπες που έχουν πάρει ξεκάθαρο χαρακτήρα ανεμοδείκτη του πώς βλέπουν οι ψηφοφόροι την στάση του Βερολίνου στο προσφυγικό.

Οι Ρεπουμπλικανοί καυχώνται ότι είναι το «Μεγάλο Παλιό Κόμμα» των ΗΠΑ και, έχοντας κατακτήσει το Κογκρέσο και «δέσει» τον Ομπάμα, ήλπιζαν ότι οι φετινές προεδρικές εκλογές θα τους φέρουν ξανά στην ηγεσία

Το κείμενο συμπερασμάτων των υπουργών της ΕΕ για το προσφυγικό, μετά από μία κατά τα φαινόμενα θυελλώδη συνεδρίαση, περιέχει μία φράση μέχρι πρότινος αδιανόητη: «Εξετάστηκαν μέτρα για πιθανές ανθρωπιστικές επιπτώσεις» στο Βαλκανικό Διάδρομο εξαιτίας των «μονομερών ενεργειών», όπως τονίζεται.

Ο βρετανός πρωθυπουργός ήλπιζε ότι η «καλή συμφωνία» που πήρε στις Βρυξέλλες για την παραμονή στην ΕΕ θα σηματοδοτούσε τη λήξη της ευρωπαϊκής του περιπέτειας, ανοίγοντας το δρόμο της ομαλής πορείας για το δημοψήφισμα του Ιουνίου. Οι πρώτες ημέρες μετά τη Σύνοδο όμως έδειξαν ότι η πορεία αυτή δεν είναι ρόδινη: Κορυφαία στελέχη κυβέρνησης και του κόμματός του σπεύδουν να εκφραστούν υπέρ του «όχι», δείχνοντας πως οι «Τόρηδες» θα περάσουν από καταιγίδα μέχρι την κάλπη.

Μεγάλη έκταση παίρνουν στη δημόσια συζήτηση στη Γερμανία δύο «περιφερειακά» περιστατικά για το προσφυγικό, επειδή δείχνουν πόσο βιτριολικό έχει γίνει το κλίμα: Μετά τους προπηλακισμούς από το πλήθος με στόχο πρόσφυγες που έφταναν με λεωφορείο στην κωμόπολη Κλάουσντις -αλλά και επικρίσεις για την στάση της αστυνομίας- στα πρωτοσέλιδα βρίσκεται επεισοδιακή πυρκαγιά σε κέντρο για πρόσφυγες, που συνοδεύτηκε από... επευφημίες και χειροκροτήματα παριστάμενων.

Εκ πρώτης όψεως, Ουγγαρία, Πολωνία, Τσεχία και Σλοβακία, θέλουν να πιστεύουν ότι έχουν βρει την απλή απάντηση σε ένα περίπλοκο πρόβλημα: Φράχτες και «σχέδιο Β'» -ουσιαστικά, αποκλεισμός των προσφυγικών ρευμάτων πίσω από τα ελληνικά σύνορα.

Η πολιτική στρέφεται εναντίον της αστυνομίας, η αστυνομία εναντίον των εφημερίδων, τα κόμματα προσπαθούν να διαχειριστούν την κατάσταση ενώ αλληλοκατηγορούνται, η Μέρκελ προασπαθεί να σώσει την στάση της στο προσφυγικό αλλά τα μετόπισθεν βράζουν, τα ΜΜΕ καταγγέλουν και καταγγέλλονται, οι αναρτήσεις ξενοφοβικού «αρώματος» απενοχοποιούνται και μουσουλμανικές ενώσεις κατεβάζουν τα τηλέφωνα επειδή δέχονται μόνο ύβρεις: Η «καταιγίδα της Κολωνίας» έχει γίνει πολιτικός τυφώνας που αγκαλιάζει όλη τη Γερμανία.

Η διακοπή των διπλωματικών σχέσεων μεταξύ Σαουδικής Αραβίας και Ιράν στην ταχεία κατάρρευση που ακολούθησε την εκτέλεση του σιίτη ιμάμη από το Ριάντ μπλέκεται στο ήδη εύφλεκτο τοπίο της Μέσης Ανατολής σε καθοριστική καμπή.

Οι εκλογές στην Ισπανία κλόνισαν συθέμελα το ισπανικό πολιτικό σκηνικό, θάβοντας τον δικομματισμό και δημιουργώντας ένα Κοινοβούλιο με πλήθος πολιτικών δυνάμεων, το οποίο θα χρειαστεί αρκετό χρόνο μέχρι να βγάλει κυβέρνηση. Το κεντροδεξιό Λαϊκό Κόμμα του Ραχόι αναγνωρίζει πως θα είναι «δύσκολο» να σχηματίσει κυβέρνηση, οι Σοσιαλιστές -με το χειρότερο αποτέλεσμα της ιστορίας τους- ελπίζουν σε σχηματισμό «εναντίον του Ραχόι» ενώ από τα δύο νέα κόμματα μόνο το Podemos δικαιούται να αισθάνεται περίπου νικητής. Η παρτίδα πόκερ που ξεκινά προδιαγράφεται μακρά.

Η απόφαση του Βερολίνου να στηρίξει στρατιωτικά τις γαλλικές επιχειρήσεις εναντίον της τζιχαντιστικής ISIS προκαλεί μεν ανησυχία στους Γερμανούς για μεγαλύτερη απειλή επίθεσης, όμως δεν τους βρίσκει απολύτως αντίθετους, σύμφωνα με δημοσκόπηση.