Μαριλένα Αστραπέλλου

Σημάδια από σφαίρες, μάρμαρα που κάποτε ξηλώθηκαν βίαια, έρημα δημόσια κτίρια. Μικρά και μεγαλύτερα εγκλήματα που συντελούνται καθημερινά γύρω μας,

Eνα πολύ ιδιαίτερο πρότζεκτ με ελληνική σφραγίδα εμφανίστηκε στον λογαριασμό του περιοδικού «The New Yorker» στο Instagram από την Ειρήνη Βουρλούμη, την εβδομάδα από τις 29/9 ως τις 5/10. Η φωτογράφος – που έγινε γνωστή διεθνώς όταν δημοσιεύθηκε στις σελίδες και στην ιστοσελίδα του «New Yorker» η σειρά φωτογραφιών «In Waiting» μέσα από τις οποίες παρουσίαζε την εικόνα εγκατάλειψης δημόσιων υπηρεσιών και ιδρυμάτων της Αθήνας – αυτή τη φορά εστίασε σε μια πιο προσωπική δουλειά. Σε φωτογραφίες εμπνευσμένες από πίνακες και σκίτσα του παππού της, του γνωστού ζωγράφου Ανδρέα Βουρλούμη (1910-1999).

Θα μπορούσε να είναι το υπόστρωμα πάνω στο οποίο παίζεται ένα επιτραπέζιο παιχνίδι, σαν το σκάκι ή το φιδάκι

Μπορεί οι χριστιανοί να έχουν την Εδέμ, οι μουσουλμάνοι όμως έχουν τον janna. Ο Παράδεισος έχει και στις δύο περιπτώσεις τη μορφή ενός κήπου

Η Ελλάδα κάνει πρωτοσέλιδα διεθνώς και ο λόγος δεν είναι η Αμφίπολη. Η είδηση ότι η 14η documenta θα μοιραστεί ανάμεσα στον σταθερό τόπο διεξαγωγής της

Η Αθήνα θα έχει φιλοξενούμενους. Στην 14η διοργάνωσή της, η documenta δεν θα διεξαχθεί μόνο στο Κάσελ της Γερμανίας, όπως συμβαίνει κάθε πέντε χρόνια από το 1955, απ’ όταν δηλαδή ξεκίνησε αυτή την τόσο επιτυχημένη διοργάνωση, ο εικαστικός Αρνολντ Μπόντε, αλλά και στην Αθήνα.

Βρεθήκαμε μέσα σε ένα άχαρο σκηνικό, σε ένα πολυσύχναστο καφέ της πλατείας Μαβίλη. Τη συζήτηση διέκοπταν σειρήνες, κόρνες, πιτσιρίκια που τσίριζαν και θρασύτατα περιστέρια που ανέβαιναν στο τραπέζι για λίγα ψίχουλα από το τοστ της. Μια πόλη και μια κοινωνία σε έξαρση, καθόλου μακριά από τον μικρόκοσμο της δεύτερης ταινίας του Σύλλα Τζουμέρκα «Μια έκρηξη», στην οποία η Αγγελική Παπούλια έχει τον πρωταγωνιστικό ρόλο. Μια ταινία θεαματική - τα πλάνα της είναι γεμάτα από το εκφραστικό βλέμμα αυτής της γυναίκας με την ομορφιά που δεν μπαίνει στον κόπο να αυτοσυγχαίρεται.

Πολύ προτού τους κάνει μόδα ο ευειδής Τζόνι Ντεπ, μαθαίναμε ιστορίες τους από άλλες πηγές, όπως από τον διαχρονικά αγαπημένο συγγραφέα των παιδιών, τον Ιούλιο Βερν

Το βιβλίο του «Κάποιος μιλάει μόνος του πίνοντας ένα ποτήρι γάλα» (εκδόσεις M.N.P.) διασκευάστηκε δύο φορές για το θέατρο - τη μία επιτυχημένα, την άλλη όχι και τόσο

Η Ομόνοια και ο Γιώργος Ζογγολόπουλος (1903-2004), μια σχέση μοιραία, παρ' ολίγο ολέθρια. Σήμερα κοσμεί την ταλαιπωρημένη πλατεία το εξίσου ταλαιπωρημένο «Πεντάκυκλό» του. Πριν από έξι δεκαετίες, ο μεγάλος εκπρόσωπος της σύγχρονης ελληνικής γλυπτικής είχε σχεδιάσει ένα άλλο έργο για την καρδιά της πόλης, τον εντυπωσιακό «Ποσειδώνα».

Ο Mέγας Aλέξανδρος είχε πολύ συγκεκριμένες προτιμήσεις όσον αφορά την επιλογή των καλλιτεχνών που θα φιλοτεχνούσαν τη μορφή του. Σύμφωνα με πηγές των ελληνιστικών και ρωμαϊκών χρόνων, ο ζωγράφος Απελλής και ο γλύπτης Λύσιππος ήταν οι «imagemakers» του, όπως έχει γράψει πολύ εύστοχα η ιστορικός τέχνης Νίκη Λοϊζίδη, ομότιμη καθηγήτρια ΑΣΚΤ και επισκέπτρια καθηγήτρια στο Τεχνολογικό Πανεπιστήμιο Κύπρου στη Λεμεσό.

Ονομάζεται Μαουριτσχάους και είναι ένα σχετικά μικρό μουσείο. Διαθέτει προς έκθεση 350 έργα από τη συλλογή

Ονομάζεται Μαουριτσχάους και είναι ένα σχετικά μικρό μουσείο. Διαθέτει προς έκθεση 350 έργα από τη συλλογή

Εχουν συνηθίσει να συγκεντρώνουν πάνω τους περίεργα βλέμματα, να προκαλούν επιφωνήματα έκπληξης, να ακούν επιπλήξεις.

Εχουν συνηθίσει να συγκεντρώνουν πάνω τους περίεργα βλέμματα, να προκαλούν επιφωνήματα έκπληξης, να ακούν επιπλήξεις.

Το άκουσμα του ονόματός του φέρνει στο μυαλό την πόλη του Μεσολογγίου, όμως ο λόρδος Βύρωνας είχε κάνει ένα σύντομο πέρασμα και από την Κεφαλλονιά.

Νοτιοανατολικά της Τσινετσιτά, εκεί όπου απλώνεται η περιφέρεια της Μπαζιλικάτα και ξεκινά το τακούνι στην μπότα της Ιταλίας, βρίσκεται ένα σκηνικό βγαλμένο απευθείας μέσα από τα σπλάχνα της Ιστορίας.

Η περιοχή ονομάζεται Δεκέλεια αλλά όλοι αναφερόμαστε σε αυτήν ως «το Τατόι». Γιατί στο πάλαι ποτέ θερινό ανάκτορο και μόνιμη κατοικία της πρώην βασιλικής οικογένειας από το 1948 ως το 1967 η σύγχρονη ελληνική ιστορία συμπυκνώθηκε σε δυο πολύ φορτισμένες λέξεις που άνθησαν και μαράθηκαν μέσα σε 42.000 στρέμματα: «Μοναρχία» και «τέως».

«Μισώ την ιδέα των υψηλών ιδανικών, κι αν έπρεπε να διαλέξω ανάμεσα στο να προδώσω την πατρίδα μου ή να προδώσω τον φίλο μου, ελπίζω να 'χα τα κότσια να προδώσω την πατρίδα μου».

«Το ηράνθεμο είναι ένα νυχτολούλουδο που ανθίζει την άνοιξη. Οταν λιώνουν τα χιόνια στη Ρωσία, τα κίτρινα λουλούδια του είναι το πρώτο χρώμα, ο πρώτος ήλιος, μετά τους βαρείς λευκούς χειμώνες». Η Ολγα Σβιμπλόβα, διευθύντρια του Μουσείου Φωτογραφίας της Μόσχας, εξηγεί τον τίτλο, «Primrose», σε μια έκθεση αφιερωμένη στην εμφάνιση και στην εξέλιξη της έγχρωμης φωτογραφίας στη Ρωσία.