Peter Schneider

Σήμερα το Βερολίνο είναι σαν ένας γίγαντας που τεντώνει τα άκρα του και προσπαθεί να βρει μία νέα ισορροπία. Τις πρώτες δύο δεκαετίες μετά την πτώση του τείχους το 1989, ο γίγαντας κούνησε μόνο την μία του πλευρά. Χωρίς τείχος, το Βερολίνο ήταν διχασμένο με άλλους τρόπους: όλα τα καινούρια και συναρπαστικά συνέβαιναν στην ανατολική πλευρά. Εκείνα τα πρώτα χρόνια ήταν η εποχή των πανύψηλων γερανών, της δημιουργίας εν μία νυκτί εντελώς νέων αστικών περιοχών, όπου προηγουμένως τεράστια άδεια οικόπεδα παρέμεναν αναξιοποίητα, οι άνθρωποι προτιμούσαν να πηγαίνουν στις οικοδομές και όχι στο θέατρο, στην όπερα ή στα μουσεία.