Λώρη Κέζα

Έκλεισε το Caprice στη Μύκονο. Δεν θα αρχίζουμε τη βροχή από επίθετα, «το θρυλικό», «το μοναδικό», «το μυθικό». Ούτε θα επιτρέψουμε να παρεισφρήσει ηθικολογία για πορνομάγαζα όπου μεθάνε οι ξετσίπωτοι. Θα μείνουμε στα δεδομένα:

Είναι όµορφο και γενναιόδωρο να προσφέρει κάποιος υπηρεσίες ως δωρεάν σύμβουλος για έναν καλό σκοπό.

Το πρόβλημα είναι ότι δεν ξέρουμε εάν είναι λίγα ή πολλά τα χρήματα. Για το χρέος μιλάμε, που προσδιορίστηκε από τον Οργανισμό Διαχείρισης Δημόσιου Χρέους στα 312,7 δισ. ευρώ και σε 174,7% ποσοστό επί του ΑΕΠ.

Τι άλλο θ’ ακούσουμε; Τι άλλο πια; Οι υπουργοί του Σύριζα προβαίνουν σε ανακοινώσεις βάσει ενός φαντασιακού κόσμου, χωρίς να υπολογίζουν τη νομοθεσία, τις συμβάσεις, χωρίς να υπολογίζουν την πραγματικότητα. Τελευταίο κρούσμα από την αναπληρώτρια υπουργό Οικονομικών Νάντια Βαλαβάνη η οποία μίλησε για την παραχώρηση δώδεκα στρεμμάτων στο πρώην αεροδρομίου του Ελληνικού που θα χρησιμοποιηθούν για τη διαχείριση απορριμμάτων των τεσσάρων όμορων δήμων.

Είναι κάτι απερίσκεπτοι γονείς που αρνούνται να κάνουν στα παιδιά τους εμβόλιο κατά της ομοφυλοφιλίας. Ουπς. Λάθος κάνουμε; Δεν υπάρχει «Lougrex»;

Μπορεί να υπογραφεί ιδιωτικό συμφωνητικό που θα αναφέρει το εξής: «στον γείτονα Τάδε που αναλαμβάνει να μου κάνει τα ψώνια στον μπακάλη, παραχωρώ την κυριότητα της κατοικίας μου». Μπορεί να ανακοινωθεί σε επιχείρηση το εξής:

Στα χρόνια της αφθονίας οι Ελληνες γελούσαν με τους οικονόμους τουρίστες, εκείνους που αγόραζαν μετρημένες ντομάτες και τα φρούτα ημέρας.

Μεταξύ μας τώρα: θα ξεκινούσε ένας σοβαρός άνθρωπος να πάει διακοπές

Μια μεγάλη διαφορά καταγράφεται εντός του τετραμήνου. Ο Αλέξης

Καλά τα λέει ο Σύριζα: «Οι άνθρωποι είναι πάνω από το χρέος». Η Κεντρική Επιτροπή το αποφάσισε: «αν συνεχιστεί η πιστωτική ασφυξία και τα πράγματα οδηγηθούν σε οριακό σημείο, η πληρωμή μισθών και συντάξεων έχει απόλυτη προτεραιότητα έναντι των δόσεων των δανείων».

Σκηνή από το καφενείο του χωριού. Είναι ο κόσμος μαζεμένος και βλέπει το δελτίο των οκτώ.

Καταγράφεται ένα ακόμη περιστατικό βίας εναντίον διεμφυλικής γυναίκας. Τα ξημερώματα στον σταθμό Λαρίσης ένας νταής την πυροβόλησε στα καλά καθούμενα ανάμεσα στους μηρούς, φωνάζοντας «τραβέλι».

Λένε για την Ζωή Κωνσταντοπούλου ότι χάνει το δίκιο της από το ύφος της. Διαμαρτυρήθηκε έντονα στον αξιωματικό που είχε κλείσει το δρόμο έξω από τη Βουλή ώστε να μην περάσουν διαδηλωτές.

Μα τι είναι αυτό το πράμα, φαγώθηκε η κυβέρνηση να επιβάλλει το πλαστικό χρήμα.

Βλέπουμε το πλοιάριο να καταφθάνει από Λιβύη και έχουμε μια απορία: «τι είναι όλοι τούτοι;»

Αγαπηµένο θέµα συζήτησης ο νεποτισμός, για τα «δικά μας παιδιά», το συγγενολόι που διορίζεται διαχρονικά σε θέσεις ευθύνης της διακυβέρνησης

Στην παραλία συμβαίνει κάτι απαράδεκτο. Εκεί που περπατάει ο λουόμενος αμέριμνα, γεμίζουν οι πατούσες του άμμο. Ναι, ναι, όπως το ακούτε, με άμμο. Είναι αυτό δυτικός πολιτισμός; Να τριγυρνάμε βρομοπόδαροι; Κάποιοι βεβαίως το ευχαριστιούνται, φρικιά και φυσιολάτρες. Δεν μας ενδιαφέρουν αυτοί.

Σήμερα έχουν στάση εργασίας στα μέσα μαζικής μεταφοράς. Λίγες ώρες χωρίς μετρό, χωρίς τρόλεϊ και τραμ. Κύριοι οδηγοί, λάθος στρατηγική διαλέξατε.

Τι σου είναι το πρωτόκολλο βρε παιδί μου…

Πώς θα µας φαινόταν εάν κάποιος συνθέτης έγραφε ένα τραγούδι με στίχους για την Αννυ