Το πρόβλημα είναι ότι δεν ξέρουμε εάν είναι λίγα ή πολλά τα χρήματα. Για το χρέος μιλάμε, που προσδιορίστηκε από τον Οργανισμό Διαχείρισης Δημόσιου Χρέους στα 312,7 δισ. ευρώ και σε 174,7% ποσοστό επί του ΑΕΠ. Το ίδιο ποσό για κάποιους είναι πελώριο, για άλλους είναι το τίποτα. Ισχύει παντού: για τον εργαζόμενο στο φούρνο της γειτονιάς τα 600 ευρώ είναι ο βιοπορισμός, για των ιδιοκτήτη της αλυσίδας φούρνων είναι μια βραδιά κάτω από τα αστέρια της Michelin.
Η Ελλάδα δεν θα καταφέρει ποτέ να αποπληρώσει τα 312,7 δισ.. Στην καλή περίπτωση θα μπορεί να εξυπηρετεί το χρέος, στην κακή δεν θέλουμε να φανταστούμε… Οι εξελίξεις όμως δεν θα κριθούν από τη δυνατότητα της χώρας να αντεπεξέλθει στις υποχρεώσεις αλλά από την άνεση που έχουν οι δανειστές να προσπεράσουν χωρίς να καταρρεύσει το δικό τους σύμπαν. Αυτό υπολογίζουν τόσον καιρό, αν θα έρθουν τα πάνω κάτω. Δε υπάρχει προηγούμενο στην ιστορία της Ευρωπαϊκής Ενωσης και εξετάζονται όλα τα ενδεχόμενα.
Να καταγραφεί μια ακόμη παράμετρος. Το ελληνικό χρέος δεν είναι ένα πακετάκι, με όρους και ημερομηνία λήξεις. Είναι πολλά πακετάκια οπότε η ζημιά θα επιμεριστεί.
Ας θυμηθούμε την κατανομή:
Ομόλογα: 39,4 δισ. ευρώ
Ομόλογα που κατέχει η ΕΚΤ (SMP program): 19,8 δισ. ευρώ
Ομόλογα που κατέχουν οι Ευρωπαϊκές Κεντρικές Τράπεζες (ANFAs): 7,3 δισ. ευρώ
Έντοκα γραμμάτια: 14,9 δισ. ευρώ
Βραχυπρόθεσμα δάνεια (repos): 9,8 δισ. ευρώ
Δάνεια από το Ευρωπαϊκό ταμείο χρηματοπιστωτικής σταθερότητας (EFSM): 130,9 δισ. ευρώ
Δάνεια από ΔΝΤ: 21,2 δισ. ευρώ
Δάνεια από Κράτη-μέλη της Ευρωζώνης: 52,9 δισ. ευρώ
Δάνεια από Τράπεζα Ελλάδος: 4,3 δισ. ευρώ
Λοιπά Δάνεια εσωτερικού: 0,1125 δισ. ευρώ
Λοιπά Δάνεια εξωτερικού: 5 δισ. ευρώ
Ειδικά και Διακρατικά δάνεια εξωτερικού (Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων): 7,09 δισ. ευρώ
Για να μην ξεχνιόμαστε και για να έχουμε πλήρη εικόνα της σημασίας των 312,7 δισ.: Ο ετήσιος προϋπολογισμός της Ευρωπαϊκής Ενωσης ανέρχεται σε 145 δισ. ευρώ (στοιχεία 2015). Το ποσό αυτό αντιστοιχεί μόνον στο 1% του ετήσιου πλούτου που παράγουν οι χώρες της ΕΕ.
Κάπου εδώ λοιπόν καταρρέει ο μύθος ότι ο δανειστής άγεται και φέρεται από τον φόβο ότι δεν θα του επιστραφεί ένα κρίσιμο ποσό. Ίσως το χρέος της Ελλάδας να μην είναι και τόσο κρίσιμο. Αυτό αποτιμάται τώρα, στο τέλος των συζητήσεων.
