Γνώμες

Στον απόηχο των αποκαλύψεων του σκανδάλου σεξουαλικής παρενόχλησης με πρωταγωνιστή τον μεγαλοπαραγωγό ταινιών του Χόλιγουντ Γουάινστιν, ανακύπτει μια σειρά ερωτημάτων

Το ηρωικό τίποτα πεθαίνει νωρίς.

Πρόσφατα είδε το φως της δημοσιότητας ένα ακόμα γεγονός βίας από τα πολλά που, δυστυχώς, λαμβάνουν χώρα στους πανεπιστημιακούς χώρους και απασχολούν την κοινή γνώμη: ένας ενεργός, στον κοινωνικό και στον πολιτικό στίβο, συμπολίτης μας, άτομο με ειδικές ανάγκες, φέρεται να έπεσε θύμα βίας μέσα σε χώρο του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών. Το γεγονός αυτό έδωσε την ευκαιρία σε μια σχολάζουσα διανόηση να διατυπώσει μια σειρά από επικριτικά και πλήρη διδακτισμού σχόλια.

Διαβάστε:

Στη διαδικτυακή «διαμάχη» που προκάλεσε ανάμεσα στον Απόστολο Δοξιάδη και στον καθηγητή Διομήδη Σπινέλλη ο ξυλοδαρμός από αντιεξουσιαστές φοιτητή με αναπηρία στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο (βλ. Τα Νέα, 16 Οκτωβρίου), η αλήθεια ως προς την ευθύνη αυτού του ανοσιουργήματος βρίσκεται περισσότερο με το μέρος του Δοξιάδη.

ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟ Στάδιο. 28 Μαρτίου 1896. Ενας νεανίας συμπαθούς μορφής (κατά τον περιγράφοντα τους πρώτους Ολυμπιακούς Αγώνες: Χαράλαμπο-Μπάμπη Αννινο, κεφαλλονίτη δημοσιογράφο και λόγιο που οφείλει την υστεροφημία του στο σπινθηροβόλο και δηκτικό πνεύμα των θεατρικών του έργων) ονόματι Ιωάννης Μητρόπουλος περνά στην Ιστορία ως ο πρώτος έλληνας ολυμπιονίκης της νέας εποχής... Το αγώνισμα «Γυμναστικόν», οι Κρίκοι. Ο αθλητικός προπάτορας του Λευτέρη Πετρούνια...

Από το «Go back, madame Merkel», το γνωστό σύνθημα της «επαναστατικής περιόδου» του Αλέξη Τσίπρα, φθάσαμε στο «Greece is back», που με τόση αυταρέσκεια εκστόμισε την περασμένη εβδομάδα στην Ουάσιγκτον.

Ολα πήγαιναν καλά για τον Αλέξη Τσίπρα στην επίσκεψή του στην Αμερική ως τη στιγμή

Κανονικά ο Μητσοτάκης θα έπρεπε να είναι ένας ευτυχισμένος πολιτικός.

Παρακαλώ πολύ να φανταστείτε τη σκηνή. Ινστιτούτο Brookings, Ουάσιγκτον. Μαζεμένοι δημοσιογράφοι, ακαδημαϊκοί και κάποιοι πολιτικοί που ασχολούνται με τα διεθνή από διάφορες θέσεις - ίσως όχι πρώτες φίρμες αλλά εντάξει, μια χαρά άνθρωποι...

Σε ένα σχόλιό μου την περασμένη Τρίτη στα «Νέα», λίγο πριν από τη συνάντηση του Πρωθυπουργού με τον αμερικανό πρόεδρο στον Λευκό Οίκο, είχα επισημάνει ότι παρά τις διαφορετικές πολιτικές τους καταγωγές έχουν και δύο κοινά σημεία που θα βοηθήσουν να σπάσει ο πάγος μεταξύ τους. Είχα απαριθμήσει δε την αντισυστημική ψήφο που έφερε και τους δύο στην εξουσία και την εχθρότητα με την οποία αντιμετωπίζουν τον Τύπο.

Η Ντάφνι Καρουάνα Γκαλιζία δεν ήταν μόνο μια γυναίκα με πάθος για την αλήθεια, μια σταυροφόρος κατά της διαφθοράς, μια γυναίκα που σχεδόν μόνη της κατάφερε να γκρεμίσει την κυβέρνηση της χώρας της. Ηταν - και είναι - σύμβολο μιας δημοσιογραφίας που τολμά, ψάχνει, αποκαλύπτει, συγκρούεται με μια φαύλη εξουσία, αναλαμβάνοντας το προσωπικό κόστος των αποκαλύψεών της. Γιατί η Ντάφνι γνώριζε πολύ καλά ότι απειλείται ακόμα και η ζωή της, όμως δεν σταμάτησε να κάνει αυτό που θεωρούσε σωστό.

Οτι το κλίμα στην οικονομία έχει ξεφύγει από τον κύκλο της απόλυτης καταστροφής το αντιλαμβάνονται λίγο-πολύ όλοι. Οι μεγάλες αγωνίες έχουν περάσει και οι πολλές αμφισβητήσεις μοιάζουν ελεγχόμενες.

Ο στρατηγός Ντουάιτ Αϊζενχάουερ, από τους νικητές του Β' Παγκοσµίου Πολέµου και µετέπειτα πρόεδρος των ΗΠΑ, συνήθιζε να λέει ότι «το αγκιστρωµένο ψάρι δεν έχει πολλά περιθώρια ελιγµών».

Ο Τσίπρας και ο Dow Jones

Οσο κι αν τα δύο τμήματα ανάλυσης της πορείας των φορολογικών εσόδων του υπουργείου Οικονομικών αγωνίζονται να αποδείξουν ότι «δεν τρέχει τίποτε» με τις εισπράξεις του προϋπολογισμού, οι αριθμοί δεν βγαίνουν.

Σε μία περίοδο που η κάθε ελληνική οικογένεια γονατίζει κάτω από το βάρος των δυσβάσταχτων φόρων και το κόστος ζωής, το μεγάλο ζητούμενο είναι ο οικονομικός πατριωτισμός.

Ηέξοδος από την κρίση δεν θα επιτευχθεί αν στηριχθούμε στη μονοκαλλιέργεια της δημοσιονομικής εξυγίανσης. Η εξάντληση των αναπτυξιακών αποθεμάτων της Ελλάδας αναδεικνύει τη ζωτική ανάγκη ενός νέου υποδείγματος που θα στηρίζεται στην αξιοποίηση και μεγιστοποίηση των συγκριτικών πλεονεκτημάτων του κάθε τόπου, της κάθε ελληνικής Περιφέρειας.

Δεν προκαλεί πλέον έκπληξη η αγωνιώδης προσπάθεια του κυβερνητικού επιτελείου να πείσει εσωτερικό και διεθνές ακροατήριο για τη στροφή προς τον οικονομικό ρεαλισμό.

Γεγονός-κλειδί για να αποκρυπτογραφήσουμε καλύτερα την κατάσταση ανομίας που κυριαρχεί στη χώρα και την εξουθενωτική απουσία αποτρεπτικών και κατασταλτικών επεμβάσεων είναι νομίζω η απόφαση των δικαστηρίων στην υπόθεση της εισβολής του Ρουβίκωνα στην πρεσβεία της Ισπανίας.