Τα μηνύματα που έρχονται από το Νταβός επιβεβαιώνουν το θετικό κλίμα και την αισιοδοξία που επικρατεί για την κατάσταση της παγκόσμιας οικονομίας και τις προοπτικές της. Η ατμόσφαιρα που υπάρχει στο ελβετικό θέρετρο συγκρίνεται με αυτήν που επικρατούσε πριν από την οικονομική κρίση στο τέλος της προηγούμενης δεκαετίας
Πράγματι, σήμερα η παγκόσμια οικονομία είναι ισχυρότερη από οποιαδήποτε άλλη στιγμή από τότε. Χαρακτηριστικό είναι ότι την περασμένη Δευτέρα ακόμα και το συντηρητικό ΔΝΤ αναβάθμισε τις προβλέψεις του για το 2018 και το 2019, με την Κριστίν Λαγκάρντ να δηλώνει ότι «όλα τα σημάδια δείχνουν περαιτέρω ενίσχυση» της επίδοσης της παγκόσμιας οικονομίας. Η ανάπτυξη 3,9% που προβλέπει για εφέτος και του χρόνου θα είναι η πρώτη ισχυρή και βιώσιμη ανάπτυξη από την εποχή της χρηματοπιστωτικής κρίσης του 2008.
Ολα αυτά αποτυπώνονται στις αγορές, με τα ρεκόρ στους χρηματιστηριακούς δείκτες σε Νέα Υόρκη και Λονδίνο, τα αρνητικά επιτόκια και την κινητικότητα των κεφαλαίων που αναζητούν το επόμενο κερδοφόρο στοίχημα στο bitcoin και όπου αλλού το βρουν. Και όλα αυτά παρά τα αρκετά πολιτικά προβλήματα που υπάρχουν στον πλανήτη, όπως το Brexit, το Μεταναστευτικό, ο λαϊκισμός, ο προστατευτισμός και οι διάφορες γεωπολιτικές εντάσεις. Πράγμα που σημαίνει ότι η οικονομία στον Δυτικό κόσμο έχει πλέον απαγκιστρωθεί από την πολιτική και κινείται αυτόνομα.
Οχι όμως σε εμάς. Εδώ τα πράγματα είναι διαφορετικά. Πρώτον, δεν έχουμε πάρει είδηση από την παγκόσμια οικονομική άνοιξη. Βρισκόμαστε σε διαφορά φάσης, όπως και το 2008 με το ξέσπασμα της κρίσης, όταν όλος ο κόσμος έτρεχε να καλυφθεί και εμείς συνεχίζαμε να δανειζόμαστε ασύστολα για να συντηρούμε το σπάταλο κράτος. Δεύτερον, και σημαντικότερο, η οικονομία μας εξαρτάται απόλυτα από την πολιτική. Είναι άρρηκτα δεμένη μαζί της!
Για παράδειγμα, προσδοκούμε «καθαρή» έξοδο στις αγορές και χάνουμε πολύτιμο χρόνο στο κλείσιμο της συμφωνίας για την επόμενη ημέρα, μετά τη λήξη του Μνημονίου τον προσεχή Αύγουστο. Και αυτό είναι πολύ σημαντικό για τους επενδυτές που αναζητούν σήμερα ευκαιρίες παγκοσμίως. Οσοι εξετάζουν την Ελλάδα δυσκολεύονται να βάλουν τα χρήματά τους στη χώρα μας αν δεν ξέρουν ότι θα υπάρχει στήριξη από τους εταίρους μετά το τέλος του Μνημονίου. Η ιδέα ότι θα είμαστε μόνοι μας τους στέλνει αλλού.
Και τούτο διότι γνωρίζουν ότι στα επόμενα δύο χρόνια θα έχουμε τουλάχιστον δύο εκλογικές αναμετρήσεις: πρώτα οι βουλευτικές εκλογές που θα πρέπει να γίνουν ως τον Σεπτέμβριο του 2019 και στη συνέχεια η εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας, τον Ιανουάριο του 2020. Και αυτό με βάση το καλό σενάριο. Διότι το κακό προβλέπει αδυναμία σχηματισμού κυβέρνησης στις επόμενες βουλευτικές εκλογές, εκ νέου προσφυγή στις κάλπες, με τον νέο, αναλογικότερο εκλογικό νόμο που θα περιπλέξει ακόμα περισσότερο την κατάσταση.
Και επειδή στα δημοκρατικά πολιτεύματα δεν μπορείς να αποφύγεις τις εκλογές, οι ενδιαφερόμενοι θέλουν να γνωρίζουν ότι στο ενδεχόμενο αδυναμίας σχηματισμού κυβέρνησης και συνεχών εκλογικών αναμετρήσεων η χώρα τουλάχιστον θα διαθέτει ένα δίχτυ ασφαλείας, δηλαδή μια προληπτική γραμμή στήριξης, και δεν θα εξαρτάται αποκλειστικά από τις αγορές. Σήμερα δεν είμαστε στο 2008, στο 2010 ή στο 2015. Πλέον γνωρίζουμε από πρώτο χέρι πώς συμπεριφέρονται οι αγορές σε τέτοιες καταστάσεις. Οπως γνωρίζουμε ότι οι αγορές χορεύουν στον δικό τους ρυθμό και ότι αν θέλεις να χορέψεις μαζί τους, θα πρέπει να κινηθείς στον ρυθμό τους…
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
