Η φωτιά του Εμφυλίου, με όλη την αντάρα μιας κοινωνίας η οποία θα υποχρεωθεί να ξεπεράσει με τον βιαιότερο τρόπο τα όριά της, ξεπηδάει από την καρδιά της πεζογραφίας του Ρένου Αποστολίδη (1924-2004).
«Δεν γράφω για την πρώτη αλλά για τη δεύτερη φορά που θα με διαβάσει κάποιος. Δεν γράφω παρά μόνο για να ξαναδιαβαστώ». Αυτά σημείωνε ο Αντρέ Ζιντ στις 7 Δεκεμβρίου 1921 στο Ημερολόγιο των Κιβδηλοποιών, που συνοδεύει ένα από τα σημαντικότερα μυθιστορήματά του. Το να «ξαναδιαβαστεί» είναι ό,τι σημαντικότερο μπορεί να επιτύχει ένας συγγραφέας, και το γεγονός ότι ο Ζιντ το επέτυχε στο μεγαλύτερο μέρος του έργου του είναι η καλύτερη απόδειξη της αξίας του.
Παραμονή Χριστουγέννων δυο σκανταλιάρικα καλικαντζαράκια, ο Ρίκος και ο Ριρίκος, ανεβαίνουν στη γη ακολουθώντας τους πατεράδες τους κρυφά. Στον δρόμο όμως χάνονται. Η εξάχρονη Γλυκερία, ένα μικρό κορίτσι που θα συναντήσουν, θα τους βοηθήσει να βρουν τους γονείς τους.
Βρισκόμαστε στις αρχές Απριλίου του 1976 και ένα μεταμεσονύκτιο «προξενιό» βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη σε ένα ημιυπόγειο εστιατόριο του Κολωνακίου. Το αφεντικό πλησιάζει κάποια στιγμή και λέει στη συντροφιά: «Οπως ξέρετε, η κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Καραμανλή μάς υποχρεώνει να κλείνουμε στη 1.30. Γι' αυτό πληρώστε και φύγετε».
Από τις Ράχες της Ικαρίας, από το Ξυλόκαστρο, από τη Μήθυμνα της Λέσβου ο Ιωάννης Συκουτρής (1901-1937) επικοινωνεί δι' αλληλογραφίας με την Αγλαΐα Φακάλου, τη Μαρία Κακισοπούλου, τη Μαρίκα Στρομπούλη και την Ηρώ Κορμπέτη.
Το 2014 υπήρξε έτος που σημαδεύτηκε από συρροή ιστορικών επετείων. Μερικές από αυτές, όπως η συμπλήρωση ενός αιώνα από την έκρηξη του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, προκάλεσαν πλείστες εκδηλώσεις σε διεθνή κλίμακα. Αλλες πέρασαν σχεδόν απαρατήρητες.
Μπαίνω συχνά σε εκθέσεις που τις περισσότερες φορές είναι οργανωμένες σε μουσεία και άλλοτε όχι ή σε αρχαιολογικούς χώρους, όπως και οι περισσότεροι από όσους διαβάζουν αυτό το κείμενο, και πέρα από τα προσωπικά ενδιαφέροντα, που δικαίως ανακινούνται με τα εκθέματα, προκαλούνται αντιδράσεις που οφείλονται στον τρόπο έκθεσης, στη μουσειολογία και στο περιβάλλον γενικά.
Σκηνές από τον βίο του Ματίας Αλμοσίνοτου Ισίδωρου Ζουργού (εκδόσεις Πατάκη)
Μια ολοκληρωμένη ιστορία των ιερού Μαντείου των Δελφών που θεωρούνταν, για περισσότερα από χίλια χρόνια, ο ομφαλός της Γης.
Κίνητρο της έρευνας, που οδήγησε στη συγγραφή του βιβλίου, ήταν η απάντηση στο ερώτημα «πώς αποτύπωσε ο αθηναϊκός Τύπος τα Δεκεμβριανά;»
Μια φορητή γραφομηχανή Olivetti Lettera 22, χρώμα ανοιξιάτικο φιστικί, σε αχρησία λόγω τενοντίτιδας.
Ενας εικοσάχρονος φοιτητής του Πολυτεχνείου θα δικαστεί με την κατηγορία της συμμετοχής σε τρομοκρατική οργάνωση αλλά θα αθωωθεί λόγω αμφιβολιών.
«Et in Arcadia ego! (Κι εγώ στην Αρκαδία!)». Το μότο, τίτλος δύο πινάκων του Νικολά Πουσέν (1594-1665)
Ο Φίλιπ Ροθ έχει φανατικούς αναγνώστες στις ΗΠΑ και στο εξωτερικό, όπως βεβαίως και στην Ελλάδα, όπου έχει εκδοθεί το σύνολο σχεδόν του πεζογραφικού του έργου.
Οι Ιάπωνες αποκαλούν την πατρίδα τους «Χώρα των χιλίων φθινοπώρων». Μια ιαπωνική παροιμία μάλιστα λέει «μια μέρα, χίλια φθινόπωρα» για να υποδηλώσει ακριβώς ότι ο χρόνος είναι σχετικός - σ' αυτόν
Ο Ζαν-Κριστόφ Γκρανζέ (γενν. το 1961), δημοσιογράφος και σεναριογράφος του κινηματογράφου και της τηλεόρασης, γράφει αστυνομικά μυθιστορήματα
«Για μένα η αστυνομική λογοτεχνία δεν έχει καμία σχέση με την ανεύρεση του ενόχου. Απλώς σκιαγραφεί με τον καλύτερο τρόπο την κοινωνία μιας πόλης, μιας χώρας.
Καιρό είχε να δημιουργήσει τόσες συζητήσεις στους διεθνείς κριτικούς κύκλους το βιβλίο μιας πρωτοεμφανιζόμενης συγγραφέως.
Σε αυτή τη στήλη παρουσιάζονται κάθε εβδομάδα οι καλύτερες πωλήσεις που σημειώθηκαν σε ένα βιβλιοπωλείο το επταήμερο που πέρασε.
Το βιβλίο ρίχνει φως σε κρίσιμες πτυχές των Δεκεμβριανών. Το υπόμνημα του συνταγματάρχη Στίβενς παρέχει απτή απόδειξη για την πρόβλεψη των Βρετανών ότι το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ