Η πολιτική ανάγνωση των αυτοδιοικητικών εκλογών εξαντλείται σε μεγάλο βαθμό στον α’ γύρο της εκλογικής διαδικασίας. Εκεί μετριούνται δυνάμεις των κομμάτων και τάσεις του εκλογικού σώματος, τότε βάφεται κατά το μάλλον ο εκλογικός χάρτης.
Αυτό όμως δεν σημαίνει πως ο επαναληπτικός γύρος στερείται πολιτικής ουσίας. Η δεύτερη κάλπη έχει το δικό της διακύβευμα.
Αυτήν την Κυριακή, για παράδειγμα, θα εκλέξουν τους δημάρχους τους οι δυο μεγαλύτεροι δήμοι της χώρας και τους περιφερειάρχες τους ορισμένες περιφέρειες «ειδικού ενδιαφέροντος» με προεξάρχουσα αυτή της Θεσσαλίας.
Θα κριθεί δηλαδή ποιος θα διαχειριστεί σημαντικά ζητήματα, όπως είναι αυτά της καθαριότητας και της ασφάλειας, και σε ποια κατεύθυνση – θα ενισχυθεί η ασφάλεια με προσλήψεις ή με κάμερες;
Αλλά και ποιος και με τι επιδόσεις θα «τρέξει» έργα υποδομών που είναι απαραίτητα για τη θωράκιση από τις συνέπειες της κλιματικής κρίσης.
Τη σημασία της ψήφου τονίζουν εξάλλου η πολυπλοκότητα των αστικών ιστών στη χώρα μας και η αναρχία της οικιστικής ανάπτυξης. Οι ελληνικές πόλεις είναι «δύσκολες», η ελληνική ύπαιθρος μπορεί να γίνει «επικίνδυνη».
Το αν θα γίνουν πιο βιώσιμες είναι μια υπόθεση πολιτικών προθέσεων και πολιτικών αποφάσεων.
