«Βusiness run» προς τη Βουλγαρία

Η υπερβάλλουσα φορολογική επιβάρυνση σε επιχειρήσεις και ελεύθερους επαγγελματίες που συνέβη με την εκδήλωση της οικονομικής κρίσης ανάγκασε χιλιάδες Ελληνες να αναζητήσουν τη Βουλγαρία ως «τόπο επαγγελίας». Κατά περίπου 50% αυξήθηκε ο αριθμός των φορολογικά μετοικούντων Ελλήνων και μάλιστα με πόλεις υποδοχής στη Νότια Βουλγαρία το Μπλαγκόεβγκραντ, το Σαντάνσκι και το Πετρίτσι, περίπου… «ένα τσιγάρο δρόμος» από το τελωνείο του Προμαχώνα στον Νομό Σερρών.

Οπως λέει μιλώντας προς «Το Βήμα» ο κ. Γιώργος Κουτσοδήμος, γενικός σύμβουλος Οικονομικών και Εμπορικών Υποθέσεων της ελληνικής πρεσβείας στη Σόφια, «τα 2/3 των ελληνικών εταιρειών που δημιουργήθηκαν την περίοδο της κρίσης και κυρίως τη διετία 2012-2013 δημιουργήθηκαν στη Νότια Βουλγαρία κυρίως για φορολογικούς λόγους και αφορούσαν είτε την αγορά ακινήτων είτε την άδεια κυκλοφορίας αυτοκινήτων».

Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι το 2010 λειτουργούσαν στη Βουλγαρία περί τις 9.000 εταιρείες ελληνικών συμφερόντων και το 2015, όπως ανέφερε ο κ. Κουτσοδήμος, λειτουργούν 13.000-14.000 εταιρείες.

Ο ίδιος εκτιμά ότι πέρυσι συστάθηκαν περί τις 1.000 εταιρείες –βρίσκεται σε εξέλιξη μια έρευνα πεδίου επί του συγκεκριμένου θέματος από το Ελληνικό Εμπορικό Γραφείο η οποία δεν έχει ακόμη ολοκληρωθεί.

Το σύνολο των βουλγάρων εργαζομένων στις εταιρείες ελληνικών συμφερόντων, σύμφωνα με τα στοιχεία των ελληνικών επιχειρήσεων στη Σόφια, υπολογίζεται σε 50.000, αριθμό τον οποίο επιβεβαιώνει και ο επικεφαλής του Ελληνικού Εμπορικού Γραφείου, ο οποίος όμως δεν αποκλείει το σύνολο των βουλγάρων απασχολουμένων, σύμφωνα με βουλγαρικές πηγές, να ανέρχεται ως τις 80.000.

Ελκυστικά κόστη

Είναι προφανές ότι το ιδιαίτερα ευνοϊκό φορολογικό καθεστώς που ισχύει –σε αντίθεση με τα όσα συμβαίνουν στην Ελλάδα –κάνει ελκυστική τη βουλγαρική αγορά και την επιχειρηματική μετοικεσία. Επί παραδείγματι, το εργατικό κόστος είναι χαμηλό, δεν υπερβαίνει τα 350 ευρώ, χαμηλές είναι και οι εργοδοτικές ασφαλιστικές εισφορές, όπως και η τιμή της ηλεκτρικής ενέργειας και το λειτουργικό κόστος διοίκησης, ενώ περιορισμένη είναι η γραφειοκρατία στην ίδρυση και διαχείριση εταιρειών, ο φόρος των εταιρικών κερδών ανέρχεται στο 10% και ο φόρος μερισμάτων στο 5%, δεν υπάρχουν τεκμήρια διαβίωσης και ως κράτος-μέλος της ΕΕ απολαμβάνει όλα τα πλεονεκτήματα με την ελεύθερη διακίνηση ατόμων, εμπορευμάτων και κεφαλαίων.

Αξίζει ωστόσο να σημειωθεί ότι η ελληνική επιχειρηματική παρουσία στη Βουλγαρία με βάση τις άμεσες ξένες επενδύσεις την περίοδο της κρίσης έχει περιοριστεί, χωρίς όμως αυτό να απειλήσει την τρίτη θέση που κατέχει η χώρα μας μεταξύ των ξένων επενδυτών. Ειδικότερα, σύμφωνα με την ετήσια έκθεση του Ελληνικού Εμπορικού Γραφείου του 2014, προκύπτει ότι από το 2012 ως και το 2014 αποεπενδύθηκαν ελληνικά κεφάλαια ύψους 266,5 εκατ. ευρώ: από 2,756 δισ. ευρώ που ήταν το σύνολο των ελληνικών επενδύσεων στη Βουλγαρία το 2012, το 2014 περιορίστηκαν στα 2,490 δισ. ευρώ. Με βάση τα ίδια στοιχεία η Ελλάδα κατέχει το 6,5% των άμεσων ξένων επενδύσεων στη γειτονική χώρα.

Ο κίνδυνος όμως της επιχειρηματικής απόδρασης δεν έχει εκλείψει. Σε δήλωσή του προς «Το Βήμα» ο πρόεδρος της ΕΣΕΕ κ. Βασίλης Κορκίδης σημειώνει: «Η καταστροφική εμπειρία του 2015 πρέπει να λάβει σύντομα τέλος προτού έχουμε μαζική φυγή ελληνικών επιχειρήσεων σε άλλες πολιτείες και βεβαίως δραματική αύξηση της ανεργίας. Πολύ φοβάμαι πως μετά το bank run των καταθέσεων από τις ελληνικές τράπεζες θα βρεθούμε αντιμέτωποι με το φαινόμενο του “business run” από την ελληνική αγορά». Και συμπληρώνει πως «ήδη πολλές επιχειρήσεις από τη Βόρεια Ελλάδα βρίσκουν επαγγελματική στέγη στη Βουλγαρία ιδρύοντας εταιρείες με 300 ευρώ και 10% φορολογία, ενώ τουλάχιστον 10.000 αιτήσεις είναι σε αναμονή ίδρυσης εταιρειών στην Κύπρο».

Και ο κ. Κορκίδης τονίζει ότι «είναι πολλές οι επιχειρήσεις που θεωρούν ότι μια επένδυση και μετεγκατάσταση σε μια άλλη χώρα, όπως είναι π.χ. η Βουλγαρία, θα τις βοηθήσει να κρατηθούν ζωντανές και να ισορροπήσουν τη “χασούρα”. Ο,τι όμως λάμπει δεν είναι χρυσός. Αλλο η ευρωζώνη και άλλο η “ζώνη του λέβα”, άλλο η εισαγωγή κεφαλαίου και άλλο η εξαγωγή κερδών και συναλλάγματος».